ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಕಲಿಕಾ ಯೋಜನೆ: ಈಡೇರದ ಉದ್ದೇಶ

ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಶಿಕ್ಷಣವನ್ನು ಕಡ್ಡಾಯ ಮತ್ತು ಉಚಿತವಾಗಿ ನೀಡಬೇಕು ಎಂಬುದು ಸಂವಿಧಾನದ ಆಶಯ. ಇದರ ಈಡೇರಿಕೆಗೆ ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರದ ಮಾನವ ಸಂಪ­ನ್ಮೂಲ ಸಚಿವಾಲಯ ಸರ್ವ ಶಿಕ್ಷಣ ಅಭಿಯಾ­ನವನ್ನು ರೂಪಿಸಿತು. ‘ಸರ್ವರಿಗೂ ಶಿಕ್ಷಣ’, ಇದು ಈ ಅಭಿಯಾನದ ಮೂಲ ಮಂತ್ರವಾಗಿದೆ.

ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಹಂತದಲ್ಲಿ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಕಾರಣಗಳಿ­ಗಾಗಿ ಅರ್ಧಕ್ಕೇ ಶಾಲೆಯನ್ನು ಬಿಟ್ಟಿರುವಂತಹ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಪುನಃ ಶಾಲೆಗೆ ಕರೆತಂದು ಅವರಿಗೆ ಕಡ್ಡಾಯವಾಗಿ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಶಿಕ್ಷಣ ನೀಡುವುದೂ ಈ ಅಭಿಯಾನದ  ಭಾಗವಾಗಿದೆ. ಸರ್ಕಾರಿ ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿನ ಮಕ್ಕಳು ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಶಿಕ್ಷಣದಿಂದ ವಂಚಿತರಾಗಬಾರದು ಎಂಬ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಮಾನವ ಸಂಪನ್ಮೂಲ ಸಚಿವಾಲಯ, ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಆಧಾರಿತ ಶಿಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ಒತ್ತು ನೀಡಿದೆ.

ಹಂತ ಹಂತವಾಗಿ ಎಲ್ಲ ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಅಳವಡಿಸಿ ಆ ಮೂಲಕ ಎಲ್ಲರೂ ಸ್ಪರ್ಧಾತ್ಮಕ ಶಿಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುವಂತೆ ಮಾಡಲು ನಿರಂತರ ಪ್ರಯತ್ನಗಳು ನಡೆದಿವೆ. ೨೦೦೧–-೦೨ನೇ ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ವರ್ಷದಿಂದ  ರಾಜ್ಯದ ಬೆಂಗಳೂರು ನಗರ, ಕೋಲಾರ ಮತ್ತು ಮಂಡ್ಯ ಜಿಲ್ಲೆಗಳ ೩೫ ಸರ್ಕಾರಿ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಮೊದಲು ಆರಂಭಗೊಂಡ ಈ ಯೋಜನೆ, ಮುಂದಿನ ವರ್ಷ ಇತರೆ ಎಂಟು ಜಿಲ್ಲೆಗಳಿಗೆ ವಿಸ್ತರಣೆಯಾಯಿತು. ೨೦೦೩-–೦೪ನೇ ವರ್ಷ­ದಲ್ಲಿ ರಾಜ್ಯದ ಎಲ್ಲಾ ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ಜಿಲ್ಲೆಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಮೊದಲಾಯಿತು.

ಇದೀಗ ಈ ಯೋಜನೆಯಡಿ ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿನ ಒಟ್ಟಾರೆ ೪,೧೦೩ ಕ್ಲಸ್ಟರ್‌ಗಳ ೪,೬೦೧ ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಆಧಾರಿತ ಶಿಕ್ಷಣ ಕಲಿಕೆ ಜಾರಿಗೊಂಡಿದ್ದು, ಅದನ್ನು ಎಲ್ಲ ಶಾಲೆಗಳಿಗೂ ವಿಸ್ತರಿಸುವ ಯೋಜನೆಗಳಿವೆ. ಸರ್ವ ಶಿಕ್ಷಣ ಅಭಿಯಾನದ ಕೇಂದ್ರ ಕಚೇರಿ, ಪ್ರತಿವರ್ಷ ಈ ಯೋಜನೆಯಡಿ ಸೇರಿಸಬೇಕಾದ ಶಾಲೆಗಳನ್ನು, ಸಂಬಂಧಿತ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಶಿಕ್ಷಣ ಇಲಾಖೆ ಮುಖ್ಯಸ್ಥ ರೊಂದಿಗೆ ಚರ್ಚಿಸಿ ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡುತ್ತಿದೆ. ಅನು­ದಾನ ಹಂಚಿಕೆಯನ್ನು  ಆಧರಿಸಿ ಮುಂಬರುವ ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲ ಶಾಲೆಗಳಿಗೂ ಇದನ್ನು ವಿಸ್ತರಿಸುವ ಯೋಜನೆಗಳಿವೆ.

ಸರ್ವ ಶಿಕ್ಷಣ ಅಭಿಯಾನದಡಿ ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿನ ಸರ್ಕಾರಿ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಆಧಾರಿತ ಕಲಿಕೆ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳಿಗೆ ಇಲ್ಲಿಯ­ವರೆಗೆ ಒಟ್ಟಾರೆ ₹ ೯೪.೫೧ ಕೋಟಿ  ಅನುದಾನ ವೆಚ್ಚವಾಗಿದ್ದು, ಇದನ್ನು ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಖರೀದಿ ಮತ್ತು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಈ ಶಿಕ್ಷಣ ನೀಡುವ ಸಿಬ್ಬಂದಿಗೆ ತರಬೇತಿ ನೀಡುವ ಉದ್ದೇಶಗಳಿಗಾಗಿ ಬಳಸಿ­ಕೊಳ್ಳಲಾಗಿದೆ. ಸರ್ಕಾರದ ಇ-–ಪ್ರೊಕ್ಯುರ್‌­ಮೆಂಟ್ ಪೋರ್ಟಲ್‌ನಲ್ಲಿ ಮುಕ್ತ ಟೆಂಡರ್‌ ಗಳನ್ನು ಆಹ್ವಾನಿಸಿ ನಿಯಮಾನುಸಾರ ಅರ್ಹ ಸಂಸ್ಥೆ­ಗಳಿಂದ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಮತ್ತು ಯುಪಿಎಸ್‌­ಗಳನ್ನು ಖರೀದಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.

ಅದಕ್ಕೂ ಮುನ್ನ  ಇಲಾಖೆಯ ತಜ್ಞರ ಸಮಿತಿಯಿಂದ ತಾಂತ್ರಿಕ ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯಗಳ ನಿಖರತೆಗಳನ್ನು ಖಚಿತಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳ­ಲಾ­ಗುತ್ತದೆ. ಆ ನಂತರವೇ ಖರೀದಿ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯ ಟೆಂಡರ್ ಮೌಲ್ಯಮಾಪನ ಮತ್ತು ದಾಖಲೆ­ಗಳನ್ನು ಅಂತಿಮಗೊಳಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಐ.ಟಿ. ಕ್ಷೇತ್ರದ ಹೆಸರಾಂತ ಕಂಪೆನಿಗಳಾದ ವಿಪ್ರೊ, ಎಚ್‌ಸಿಎಲ್, ಎಚ್‌ಪಿ ಮತ್ತಿತರ ಸಂಸ್ಥೆಗಳಿಂದ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್‌ಗಳನ್ನು ಖರೀದಿ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ.

2014–-15ನೇ ಸಾಲಿ­ನಲ್ಲಿ ಈ ಯೋಜನೆಗಾಗಿ ಪ್ರತಿ ಜಿಲ್ಲೆಗೆ ತಲಾ ೧೦ ಶಾಲೆಗಳಂತೆ ೩೦೦ ಶಾಲೆಗಳನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ. ಆದರೆ ಪ್ರಸಕ್ತ ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ವರ್ಷ ಮುಗಿಯುವ ಹಂತಕ್ಕೆ ಬಂದಿದ್ದರೂ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್‌ ಖರೀದಿ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ ಇನ್ನೂ ಅಂತಿಮವಾಗಿಲ್ಲ. ದಶಕಗಳಿಂದಲೂ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಜಾರಿಗೊಂಡಿರುವ ಈ ಯೋಜನೆಯ ಪರಿಣಾಮ­ಗಳನ್ನು ಅವಲೋಕಿಸುತ್ತ ಹೋದರೆ ಒಂದೊಂದೇ ಭಯಾನಕ ಸತ್ಯಗಳು ಹೊರ ಬರಲಾರಂ ಭಿಸುತ್ತವೆ.

ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಶಿಕ್ಷಣದ ಹಂತದಲ್ಲಿಯೇ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಆಧುನಿಕ ತಾಂತ್ರಿಕ ಶಿಕ್ಷಣವನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸುವ ಉದ್ದೇಶವಿರುವ ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರದ ಈ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದ ಕಳಕಳಿ ಪ್ರಶ್ನಾತೀತ. ಆದರೆ ರಾಜ್ಯದ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಶಾಲೆ­ಗಳಲ್ಲಿ ಇದರ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿ ಅನುಷ್ಠಾನವೇ ಅತಿ ದೊಡ್ಡ ಸಮಸ್ಯೆಯಾಗಿದೆ. ಈ ಮಹತ್ವಾ­ಕಾಂಕ್ಷಿ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್‌  ಶಿಕ್ಷಣವನ್ನು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಕಲಿ­ಸಲು ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಸಿಬ್ಬಂದಿಯೇ ಇಲ್ಲ ಎಂಬುದು ವಿಚಿತ್ರವಾದರೂ ಸತ್ಯವಾಗಿದೆ. ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಶಿಕ್ಷಕರ ಕೊರತೆ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿದೆ.

ಹೀಗಿದ್ದರೂ ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಇರುವ ಶಿಕ್ಷಕ ಸಿಬ್ಬಂದಿಯಲ್ಲಿಯೇ ಒಂದಿಬ್ಬರನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಅವರಿಗೆ ತರಬೇತಿ ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಹೀಗೆ ತರಬೇತಿ ಪಡೆದ ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿನ ಶಿಕ್ಷಕರೇ ತಮ್ಮ ವಿಷಯ­ಗಳ ಜೊತೆ ಹೆಚ್ಚುವರಿಯಾಗಿ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್‌ ಶಿಕ್ಷಣವನ್ನೂ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಬೋಧಿಸಬೇಕು. ಒಂದೊಂದು ಸಲ ಆ ಶಾಲೆ ಏಕೋಪಾಧ್ಯಾಯ ಶಾಲೆಯಾಗಿ­ದ್ದರಂತೂ ಆ ಶಿಕ್ಷಕ, ಶಿಕ್ಷಕಿಯರ ಪಾಡು  ದೇವರಿಗೇ    ಪ್ರೀತಿ. 

ಕಂಪ್ಯೂಟರ್‌  ಶಿಕ್ಷಣಕ್ಕಾಗಿ ಆಯ್ದ ಶಾಲೆಗಳಿಗೆ ತಲಾ ಐದು ಕಂಪ್ಯೂಟರ್‌ಗಳನ್ನು ನೀಡಲಾ­ಗುತ್ತದೆ.  ಬಹುತೇಕ ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಈ ಕಂಪ್ಯೂ ಟರ್‌­ಗಳ ಮೇಲುಸ್ತುವಾರಿಯೇ ಶಿಕ್ಷಕರಿಗೆ ದೊಡ್ಡ ಸಮಸ್ಯೆಯಾಗಿದೆ. ಅವುಗಳಲ್ಲೇನಾದರೂ ತಾಂತ್ರಿಕ ದೋಷ ಕಂಡುಬಂದರೆ ಆ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್‌ಗಳೆಲ್ಲಾ  ಮೂಲೆಗುಂಪಾಗುತ್ತವೆ. ಹೀಗೆ ಎಷ್ಟೋ ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿನ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್‌ಗಳು ಮಾಯವಾಗಿರುವ ಉದಾಹರಣೆಗಳಿವೆ.

ಅವು ಎಲ್ಲಿ ಹೋದವು? ಏನಾದವು? ಯಾಕೆ ಕಾಣೆ ಯಾದವು? ಎಂದು ಯಾರೂ ವಿಚಾರ ಮಾಡುವು­ದಿಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕೆ  ಅಲ್ಲಿನ ಸಿಬ್ಬಂದಿಗೆ ಬಿಡುವೂ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಈ ಯೋಜನೆ ಬರೀ ಹೆಸರಿಗೇನೋ ಎಂಬಂತಾಗಿದೆ. ಆದರೆ ಇದಕ್ಕೆ ಖರ್ಚಾಗಬೇಕಾದ ಹಣ ಮಾತ್ರ ಯಾವುದೇ ಅಡೆತಡೆಯಿಲ್ಲದೇ ಖರ್ಚಾ ಗುತ್ತಿರುತ್ತದೆ. ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಶಿಕ್ಷಣದ ಮಕ್ಕಳಿಗಾಗಿ ಇರುವ ಕೇಂದ್ರ ಪ್ರಾಯೋಜಕತ್ವದ ಒಂದು ಮಹತ್ವಾಕಾಂಕ್ಷಿ ಯೋಜನೆಯ ಮೂಲ ಉದ್ದೇಶ ಮಾತ್ರ ಈಡೇರದಿರುವುದು ದುರಂತ.