ತೇಲುವ ಸ್ವರ್ಗದೊಳಗಿನ ಆರ್ದ್ರ ಕಥೆಗಳು

ಅಮೆರಿಕದಲ್ಲಿನ ಜನಪ್ರಿಯ ಪ್ರವಾಸಿ ಆಕರ್ಷಣೆಗಳಲ್ಲಿ ಕ್ರೂಸ್‌ ಯಾನವೂ ಒಂದು. ಸಮುದ್ರದ ಮೇಲಿನ ಮೂರ್ನಾಲ್ಕು ದಿನಗಳ ಈ ಪ್ರವಾಸ ಪರ್ಯಾಯ ಸ್ವರ್ಗದಂತೆ ಕಾಣಿಸುತ್ತದೆ. ಆದರೆ,  ಕ್ರೂಸ್‌ಗಳಲ್ಲಿನ ಕಾರ್ಮಿಕರನ್ನು ಮಾತನಾಡಿಸಿದರೆ, ಅವರ ಠಾಕುಠೀಕು ಸಮವಸ್ತ್ರದೊಳಗಿನಿಂದ ಆರ್ದ್ರ ಕಥೆಗಳು ಹೊರಬೀಳುತ್ತವೆ.

ಸುಖದ ಸುಪ್ಪತ್ತಿಗೆ ಕೂಡ ಬಂದೀಖಾನೆ ಆಗಬಹುದಾದ ಸೋಜಿಗಕ್ಕೆ ಉದಾಹರಣೆಯಂತಿರುವ ಈ ಕಥನಗಳಲ್ಲಿ ಭಾರತೀಯ ಧ್ವನಿಗಳೂ ಸೇರಿಕೊಂಡಿವೆ.

ಕ್ರೂಸ್, ಸಮುದ್ರಯಾನ ಅಥವಾ ನಾವೆಯಾನ– ಈ ಎಲ್ಲ ಬಗೆಯ ವಿಹಾರ ಪ್ರವಾಸಗಳಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ ನಿಸ್ಸಂಶಯವಾಗಿ ಸ್ವರ್ಗಸದೃಶ ಪ್ರವಾಸ ಎಂದರೆ ಕ್ರೂಸ್! ನೀವು ಊಹಿಸಿದ್ದು, ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳದ್ದು, ಎಲ್ಲೋ ಕೇಳಿದ್ದು, ಮತ್ತೆಲ್ಲೋ ಓದಿದ್ದು ಎಲ್ಲ ಸುಖವನ್ನೂ ಒಂದೇ ಕಡೆ ರಾಶಿ ರಾಶಿ ತುಂಬಿ ನಿಮಗೆ ಎಷ್ಟು ಬೇಕಾದರೂ ಮೊಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಬಿಟ್ಟಂತೆ ಇರುವ ಪ್ರಯಾಣವಿದು. ನಾಲ್ಕೈದು ದಿನಗಳ ಅಪ್ಪಟ ನಿರಾಳತೆ, ಬಯಸಿದ್ದು ಬೆರಳ ತುದಿಯಲ್ಲಿ ಎಂಬಂಥ ಅನುಕೂಲತೆ.

ಐಷಾರಾಮೀ ಹಡಗಿನ ಸಮುದ್ರಯಾನ ಅಮೆರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಬಹು ಜನಪ್ರಿಯ ಪ್ರವಾಸೀ ಆಕರ್ಷಣೆ. ಇಲ್ಲಿನ ಉಷ್ಣ ಹವಾಮಾನದ ರಾಜ್ಯವಾದ ಫ್ಲೋರಿಡಾ ಇಂಥ ಪ್ರವಾಸಗಳನ್ನು ಕೈಗೆಟುಕುವ ದರದಲ್ಲಿ ಒದಗಿಸುವ ಕೇಂದ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಮುಖ್ಯವಾದುದು. ಇಲ್ಲಿಂದ ಬಹಾಮಾಸ್ ಮತ್ತು ಕೆರೇಬಿಯನ್ ದ್ವೀಪ ಸಮೂಹಗಳ ನಡುವೆ ತೇಲಾಡುವ ಬಹಳಷ್ಟು ಬಗೆಯ ಸಮುದ್ರಯಾನ ಒದಗಿಸುವ ನಾವೆಕಂಪನಿಗಳಿವೆ.

ಮೂರು ದಿನಗಳಿಂದ ಹಿಡಿದು ಹತ್ತು ದಿನಗಳವರೆಗಿನ ಬಗೆಬಗೆಯ ದ್ವೀಪದರ್ಶನ, ಡಾಲ್ಫಿನ್‌ಗಳೊಂದಿಗೆ ಈಜಾಟ, ಮೀನುಗಳೊಂದಿಗೆ ಒಡನಾಟ, ಸ್ಕೂಬ, ಸ್ನಾರ್ಕಲ್ ಎಂದು ಸಾಗರಜೀವ ಸಂಕುಲದ ವಿವಿಧ ಆಕರ್ಷಣೆ ಈ ಪ್ರವಾಸಗಳ ಬಹುಮುಖ್ಯ ಭಾಗ. ಇನ್ನೊಂದು ಮುಖ್ಯವಿಚಾರವೆಂದರೆ ಆಹಾರಭಾಗ್ಯ! ಇಲ್ಲಿ ತಿಂಡಿ ತಿನಿಸುಗಳ ಉಪಚಾರಕ್ಕೆ ಲೆಕ್ಕವಿಲ್ಲ. ಅಳತೆಯೂ ಇಲ್ಲ. ದಿನದ ಇಪ್ಪತ್ನಾಲ್ಕು ಗಂಟೆ ತಿನ್ನುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಪಣ ತೊಟ್ಟು ಕೂತರೂ ತಿಂದು ಮುಗಿಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.

ಹಣ್ಣುಹಂಪಲುಗಳ ರಾಶಿಯಿಂದ ಹಿಡಿದು ಮೀನು ಮಾಂಸಗಳ ಖಾದ್ಯದ ಸಾಲುಗಳು ಎಲ್ಲ ಊಟದ ಕೋಣೆಗಳಲ್ಲಿ. ಮಧ್ಯರಾತ್ರಿ ಒಂದು ಗಂಟೆಗೆ ಮನರಂಜನೆ, ಸಿಹಿ ತಿನಿಸುಗಳ ಬಫೆ ಬಡಿಸುತ್ತಾರೆ. ಊಟದ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಯಾವ ಬಗೆಯ ಆಹಾರ ಪದಾರ್ಥ ಬೇಕೆಂದರೂ ಲಭ್ಯವಿದೆ ಇಲ್ಲಿ. ಸಸ್ಯಾಹಾರಿಗಳಿಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಮುಜುಗರವೆನಿಸಿದರೂ ಆಹಾರಕ್ಕೆ ಬರವೇ ಇಲ್ಲ.

ಸುಮಾರು 2,000ದಿಂದ 4,000 (ಹಡಗಿನ ಕೆಲಸಗಾರರೂ ಸೇರಿ) ಜನರು ಮುಕ್ತವಾಗಿ ಸರಿದಾಡುವಂತಹ ಸ್ವರ್ಗಲೋಕದಲ್ಲಿ ಏನಿದೆ, ಏನಿಲ್ಲ! ವ್ಯಾಯಾಮ ಮಾಡಲು ಜಿಮ್, ಓಡಲು ಟ್ರ್ಯಾಕ್, ಬಿಸಿಲು ಕಾಯಿಸಲು ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಡೆಕ್, ಕುಡಿದು ಕುಣಿಯಲು ಪಬ್ಬುಗಳು, ಡಾನ್ಸ್ ಬಾರುಗಳು, ಕೊಳ್ಳುಬಾಕರಿಗಾಗಿ ಶಾಪಿಂಗ್ ಮಾಲ್, ಸಿನಿಮಾ ಹಾಲ್, ಸಂಗೀತ–ನಾಟಕಗಳಿಗೆ ಥಿಯೇಟರ್, ಬಗೆಬಗೆಯ ರೆಸ್ತೋರೆಂಟುಗಳು, ಈಜುಕೊಳಗಳು, ಹಾಟ್‌ ಟಬ್, ಸ್ಪಾ, ನೀರಾಟಕ್ಕೆ ವಾಟರ್‌ ಪಾರ್ಕ್, ಮಕ್ಕಳಿಗಾಗಿ ಆಟದ ಕೋಣೆಗಳು, ಮನರಂಜನೆಯ ಹಲವು ಬಗೆ ಇಲ್ಲಿ.

ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ನಿರ್ವಹಿಸಲು ಎಷ್ಟು ಜನ ಬೇಕಾದೀತು ಅಲ್ಲವೇ? ಇದೆಲ್ಲ ಸ್ವರ್ಗಸುಖವನ್ನು ಶಿಪ್ಪಿಂಗ್ ಕಂಪನಿಗಳು ಜನಸಾಮಾನ್ಯ­ರಿಗೆ ಕೈಗೆಟುಕುವ ದರದಲ್ಲಿ ಒದಗಿಸುವು­ದಾದರೂ ಹೇಗೆ? ಉತ್ತರವಿರುವುದು ಚಕಚಕನೆ ವಿವಿಧ ಆಕಾರಗಳಲ್ಲಿ ಹಣ್ಣು ಹೆಚ್ಚಿ ನಗುವ ಆಕೆಯ ತುಟಿಗಳಲ್ಲಿ. ಅಲ್ಲಿ ಈಜುಕೊಳದ ಬಳಿ ಟವೆಲ್ ಹಿಡಿದು ನಿಂತಿರುವ ಹುಡುಗನ ಕಂಗಳಲ್ಲಿ. ಕಡಾಯಿಯಿಂದ ಇಷ್ಟೆತ್ತರ ನೂಡಲ್ಸ್ ಹಾರಿಸಿ ಮತ್ತೆ ಪಟ್ ಎಂದು ಹಿಡಿಯುವವನ ಕೈಗಳಲ್ಲಿ. ದಿನವೂ ದಿಂಬಿನ ಮೇಲೆ ಆನೆ, ಹಕ್ಕಿ, ಬಾತುಗಳಂತೆ ಟವೆಲ್ ಮಡಚಿಡುವ ಆಕೆಯ ಮೌನದಲ್ಲಿ. ಇವುಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಅವಲೋಕಿಸುವಾಗ ಪರಿಚಿತ ಎಂಬಂತಹ ಮುಖಗಳು ಎದುರಾಗುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತವೆ. ಅವರ ಕಂಗಳಲ್ಲೇನೋ ಕಥೆಯಿದೆ ಎಂಬಂತೆ ಭಾಸವಾಗುತ್ತವೆ.

ಎಲ್ಲಿಂದಲೋ ಬಂದವರು!
ಶಿಪ್ಪಿಂಗ್ ಕಂಪನಿಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವ ಬಹುತೇಕ ಕಾರ್ಮಿಕ ವರ್ಗ ಜಾಗತಿಕವಾಗಿ ಹಿಂದುಳಿದ, ಆರ್ಥಿಕವಾಗಿ ಮುಂದುವರೆ­ಯುತ್ತಿರುವ ದೇಶಗಳಿಂದ ಬಂದವರು.

ರೊಮೇನಿಯ, ಕ್ರೊಯೇಶಿಯ, ಫಿಲಿಪೀನ್ಸ್, ಭಾರತಗಳಿಂದ ಬಂದ ಅಸಂಖ್ಯ ಜನರು ಇಲ್ಲಿ ಸಿಗುತ್ತಾರೆ. ಅವರಿಗೆ ‘ಶಿಪ್ಪಿಂಗ್ ವೀಸಾ’ ಎಂಬ ವೀಸಾದ ಮೇಲೆ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ನೇಮಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಗುತ್ತದೆ. ಹಡಗು ಬಂದರಿಗೆ ಬಂದಿಳಿದರೂ ಅವರು ಹಡಗು ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗು­ವಂತಿಲ್ಲ. ಹೋದರೂ ಅವರೊಡನೆ ಒಬ್ಬ ಉಸ್ತುವಾರಿ­ಯವನಿದ್ದು, ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಕಡೆಗಳಿಗಷ್ಟೇ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿಬರುತ್ತಾನೆ. ನಮ್ಮ ತೇಲಾಡುವ ಸ್ವರ್ಗ ಮೂರು ದಿನಗಳಿಗೆ ಮುಗಿದರೆ, ಇವರ ಬಂಧನದ ಬದುಕು ಅನವರತ ತೇಲುತ್ತ ಸಾಗುವುದು.

ನಾವು ಹಡಗಿನ ರಮ್ಯ ಲೋಕಕ್ಕೆ ಕಾಲಿಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಸ್ವಾಗತ ಕೋರುವ ಗೂಡಿನಲ್ಲಿ ಗಂಟುಮುಖದ ಶುಭ್ರಶ್ವೇತ ಸಮವಸ್ತ್ರಧಾರಿಯೊಬ್ಬ ಕೊಂಚವೇ ನಗುತ್ತ ಕೊನೆಯ ಕೀ ಕೊಟ್ಟ. ಅವನ ಎದೆಯ ಮೇಲಿದ್ದ ಅಪ್ಪಟ ಗೋವನ್ ಹೆಸರನ್ನು ಓದಿ ಆಶ್ಚರ್ಯವೂ ಸಂತೋಷವೂ ಆಗಿ ತಡೆಯದೆಯೇ ಕೇಳಿಯೇ ಬಿಟ್ಟೆವು– “ತುಮಿ ಗೊವೆಂಚಿ ಕೈ ಜಲೇ?” ಸೊಟ್ಟ ನಗೆ ಇಷ್ಟಗಲವಾಗಿ ಮುಖದ ಗಂಟೆಲ್ಲ ಕರಗಿ ಕೊನೆಗೆ ನಮ್ಮ ಎಲ್ಲ ಚೆಕ್ ಇನ್ ಕೆಲಸ ಸುಸೂತ್ರ!

ನಾವಿನ್ನೂ ಅದೇ ಗುಂಗಿನಲ್ಲಿ ನಾವೆಯ ಸಿಂಹಾವಲೋಕನ ನಡೆಸಿ ಈಜುಕೊಳಕ್ಕೆ ಬಂದಾಗ ಅಲ್ಲಿದ್ದ ಆ ಟವೆಲ್ ಹಂಚುತ್ತಿದ್ದ ಹುಡುಗ. ಪೀಟರ್ ಗೊನ್ಸಾಲ್ವಿಸ್ ಎನ್ನುವುದು ಅವನ ಅಂಗಿಯ ಮೇಲಿನ ಹೆಸರು. ಆದರೆ ನೋಡಲೋ, ಅಪ್ಪಟ ಭಾರತೀಯ ಮುಖ. ಹಲವು ದಕ್ಷಿಣ ಅಮೆರಿಕನ್ನರು ಕೂಡ ಹಾಗೆಯೇ ಕಾಣುವುದರಿಂದ ನಾವು ನಮ್ಮಲ್ಲಿಯೇ ಮಾತನಾಡಿಕೊಳ್ಳುವಾಗ, ಪಪ್ಪಾ ಕೇಳಿಯೇ ನೋಡುವ ಎನ್ನಿಸಿ– “ತುಕ್ ಕೊಂಕಣಿ ಎತ್ ರೆ?’’ ಎಂದರು. ಆ ಹುಡುಗನ ಕಣ್ಣ ಮಿಂಚು ಇನ್ನೂ ಕಣ್ಣು ಕುಕ್ಕುವಷ್ಟು ನೆನಪಿದೆ.

ನನ್ನ ಮರೆತುಹೋದ ಹರಕು ಕೊಂಕಣಿಯನ್ನು ಮತ್ತೆ ಕಲಿಯಬೇಕೆನ್ನಿಸಿಬಿಟ್ಟಿತು. ಎಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಹೊತ್ತು ಪಪ್ಪ–ಅಮ್ಮನೊಡನೆ ಹರಟಿ ಹಗುರಾದ ಅವನು ಕೂಡ ಗೋವಾದವನು. ಈ ಕೆಲಸಕ್ಕೂ ಮುನ್ನ ಮುಂಬೈನ ಒಂದು ಮೀನುಗಾರಿಕಾ ಕಂಪನಿಯಲ್ಲಿದ್ದವನು ವಯಸ್ಸಾದ ಬಡ ಅಮ್ಮ–ಅಪ್ಪನಿಗಾಗಿ ಡಾಲರಿನ ಪರಿಮಳವ ಆಘ್ರಾಣಿಸಬಂದಿದ್ದ. ಆತನ ಸಂಬಳ ತೀರಾ ಕಮ್ಮಿ. ಕೇಳಿ ಆಶ್ಚರ್ಯವಾಯಿತು.

ಅದರಲ್ಲೂ ಅವನು ಟವಲ್ ಬಾಯ್. ಮೊದಲನೇ ವರ್ಷದ ತೀರ ಕೆಳದರ್ಜೆಯ ಕಾರ್ಮಿಕ. ಆರು ತಿಂಗಳಿಂದ ಹಡಗಿನಲ್ಲಿದ್ದ. ತೀರ ಹೋಂ ಸಿಕ್ ಆಗಿದ್ದ. ಕೆಲಸದಿಂದ ಬಿಡುವಾದಾಗೆಲ್ಲ ಪಪ್ಪ–ಅಮ್ಮನನ್ನು ಹುಡುಕಿಕೊಂಡು ಬಂದು ಕೊಂಕಣಿಯಲ್ಲಿ ಹಲುಬಿ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದ. ಅಲ್ಲಿಂದ ಆ ಹಡಗಿನ ಸ್ವರ್ಗದ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯೇ ನನ್ನ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಬದಲಾಗಿ ಹೋಯಿತು.

ಸ್ವರ್ಗದಲ್ಲಿನ ಕೇವಲ ಮನುಷ್ಯರು!
ನಮ್ಮ ರೂಮಿನಲ್ಲಿ ನಾವು ದಿನವೂ ಬರುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲ ಚೊಕ್ಕಟವಾಗಿ ಮಡಚಿ ಶುಚಿಗೊಳಿಸಿದ ಹಾಸಿಗೆಯ ಮೇಲೆ ಹಕ್ಕಿಯೋ, ಆನೆಯೋ ಆಗಿ ಟವಲ್ಲೊಂದು ಕೂತಿರುತ್ತಿತ್ತು. ಒಮ್ಮೆ ಕಾದು ಕುಳಿತು ಆ ಕಲಾತ್ಮಕ ಕೈಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದೆ. ಅವೋ ಮಣಿಪುರದ ಮುಗ್ಧೆಯ ಮುದ್ದು ಕೈಗಳು. ಹರಕು ಮುರುಕು ಹಿಂದಿಯಲ್ಲಿ ಖುಷಿಯಿಂದ ಹರಟಿದಳು. ಮೂರು ವರ್ಷದಿಂದ ಕೆಲಸಕ್ಕಿದ್ದಾಳೆ. ಈ ನಡುವೆ ಒಮ್ಮೆಯಷ್ಟೇ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿ ಬಂದಿದ್ದಾಳೆ.

ಅವಳೂ ನೆಲ ಒರೆಸುವ ಕೆಲಸ ಆರಂಭಿಸಿ ಈಗ ಸ್ವಲ್ಪ ಮೇಲು ಸ್ತರಕ್ಕೆ ಬಡ್ತಿ ಹೊಂದಿದ್ದಾಳೆ. ಅವಳ ಸಂಬಳವೂ ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುವಂತೆ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಇನ್ನೂ ಏನೇನೋ ಕೇಳುವುದಿತ್ತು ನನಗೆ. ಆದರೆ, ‘ನಾವಿಲ್ಲಿ ತುಂಬಾ ಹೊತ್ತು ಹರಟಿದರೆ ಬೈಸಿಕೊಬೇಕು, ಆಯ್ತಾ, ನಾಳೆ ಸಿಗುವೆ’ ಎನ್ನುತ್ತಾ ಹಾರಿ ಹೋದಳು.

ಮೂರು ಹೊತ್ತೂ ನೀರಾಟ, ಊಟವೆಂದರೆ ಐಸ್‌ಕ್ರೀಮ್‌ ಆಗಿಹೋಗಿದ್ದ ಅಲ್ಲಿನ ನೂರಾರು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಒಂದು ನಿಮಿಷ ಕೂಡ ಐಸ್‌ಕ್ರೀಮ್‌ ಖಾಲಿ ಆಗದಂತೆ ರೊಮೇನಿಯನ್ ಸುಂದರಿಯೊಬ್ಬಳು ವಿಕ್ರಂ ಬೇತಾಳದ ಕಥೆಯಂತೆ ಸದಾ ತುಂಬಿಡುತ್ತಿದ್ದಳು. ಅವಳ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ನನಗೆ ತಿಳಿಯದು, ನನಗೆ ರೊಮೇನಿಯನ್ ಬಾರದು. ಆದರೂ ಅವಳ ಕಥೆ ಬಹಳ ಬೇರೆಯೇನಿರಲಿಲ್ಲ.

‘ದಿನವಿಡೀ ಐಸ್‌ಕ್ರೀಮ್‌ ತರೋದು, ತುಂಬೋದು, ಇದೇ ಕೆಲಸ ದಿನವೂ ಮಾಡಲು ಬೋರ್ ಆಗೋದಿಲ್ಲವೇ?’ ಎಂದಿದ್ದಕ್ಕೆ ಅವಳೋ ಸೀದಾ ಸೀದಾ ಹೇಳಿಬಿಟ್ಟಳು. ‘ನನಗೊಬ್ಬ ಅಪ್ಪನಿದ್ದಿರಬೇಕು, ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ನಾ ಹುಟ್ಟುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ ಅಲ್ಲವೇ, ರೊಮೇನಿಯದಲ್ಲಿ ನಾವೆಷ್ಟು ಬಡವರು ಎಂದರೆ, ನಾನಿಲ್ಲಿ ಐಸ್‌ಕ್ರೀಮ್‌ ತುಂಬಿ ನನ್ನ ತಂಗಿ–ಅಮ್ಮನ ಹೊಟ್ಟೆ ತುಂಬದಿದ್ದರೆ, ಅವರಿಬ್ಬರೂ ಮತ್ತೆ ಅಪ್ಪನಿಲ್ಲದ ಮಕ್ಕಳ ಹಡೆಯಬೇಕಾಗುತ್ತೆ. ಅದಕ್ಕಿಂತ ಇದೇ ಚಂದ ಇದೆ ಅಲ್ಲವ? ನೋಡು ಆ ಮಕ್ಕಳ ಬಾಯಿಗೆ ಮೆತ್ತಿಕೊಂಡಿರುವ ಐಸ್‌ಕ್ರೀಮ್‌ ಚಂದ ನೋಡು’.

ಅಂದಹಾಗೆ, ಈ ಕ್ರೂಸ್‌ನವರದೆಲ್ಲ ಹೀಗೆಯೇ ಅಲ್ಲ, ಇವರಲ್ಲೂ ಚಂದದ ಕಥೆಗಳಿವೆ, ಅಪರೂಪದ ಪ್ರೇಮಿಗಳಿದ್ದಾರೆ. ವಿದ್ಯಾವಂತರಾದರೆ ಉತ್ತಮ ದರ್ಜೆ ಮತ್ತು ಸಂಬಳವೂ ಇದೆ. ಆದರೆ ಎಲ್ಲರ ಹಿಡಿದಿಟ್ಟ ಸರಪಳಿಯೂ ಸಮುದ್ರವೇ, ಸಂಬಂಧವೂ ಸಮುದ್ರವೇ.