ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಹೆದ್ದಾರಿ ಬದಿಯ ಬದುಕು ದುಸ್ತರ!

ಈ ಕೊಳೆಗೇರಿಯಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು 50 ಜೋಪಡಿಗಳಿವೆ. ಇಲ್ಲಿರುವ ಹೆಚ್ಚಿನವರು ಹತ್ತಿರ ಅಥವಾ ದೂರದ ಸಂಬಂಧಿಗಳೇ ಆಗಿರುವುದು ಕುತೂಹಲಕಾರಿ ಸಂಗತಿ. ಹುಬ್ಬಳ್ಳಿ, ಲಕ್ಷ್ಮೇಶ್ವರ, ಹಾನಗಲ್‌ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲಿನ ಹಳ್ಳಿಗಳಿಂದ ಸುಮಾರು 30 ವರ್ಷದ ಹಿಂದೆ ವಲಸೆ ಬಂದು ನಿಟ್ಟೂರಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆ ನಿಂತಿದ್ದಾರೆ. 50 ಮಂದಿ ಮಕ್ಕಳು ಸೇರಿ ಸುಮಾರು 300 ಮಂದಿ ಇಲ್ಲಿದ್ದಾರೆ.

ಹೆಚ್ಚಿನವರು ಮಲ್ಪೆ ಬಂದರಿನಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಬೋಟ್‌ನಿಂದ ಮೀನನ್ನು ಹೊತ್ತು ಹಾಕುವುದು, ಲಾರಿಗಳಿಗೆ ತುಂಬುವುದು, ಬೋಟ್‌­ಗಳ ಸ್ವಚ್ಛತೆ ನಿತ್ಯದ ಕಾಯಕ. ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳೂ ದುಡಿದೇ ತಿನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಮನೆಗಳ ಮುಂದೆ ಹೋಗಿ ಸಂಗೀತ ವಾದ್ಯಗಳನ್ನು ನುಡಿಸಿ ಕಾಸು ಸಂಪಾದನೆ ಮಾಡುವವರೂ ಇದ್ದಾರೆ. ದುಬಾರಿ ಬಾಡಿಗೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲದ್ದರಿಂದ ಜೋಪಡಿಯಲ್ಲೇ ನೆಲೆಸಿದ್ದಾರೆ. ಜೋಪಡಿ ಸುಮಾರು 8x8 ಅಡಿ ಇದೆಯಷ್ಟೇ. ಇಂಥ ಜೋಪಡಿಯಲ್ಲಿ ಗಂಡ, ಹೆಂಡತಿ ಮತ್ತು ಸೇರಿ ನಾಲ್ಕೈದು ಮಂದಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ಶೌಚಾಲಯ ಇಲ್ಲದ್ದರಿಂದ ಬಹಿರ್ದೆಸೆಗೆ ಬಯಲೇ ಗತಿಯಾಗಿದೆ. ಸ್ನಾನಗೃಹಗಳಿಲ್ಲದ ಕಾರಣ ಹಳೆಯ ಸೀರೆಗಳನ್ನು ಸುತ್ತಲೂ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು ಸ್ನಾನ ಮಾಡಬೇಕಿದೆ. ಬಚ್ಚಲು ಮನೆಯ ನೀರು ಹೋಗಲು ಚರಂಡಿ ಇಲ್ಲದೆ ನೀರು ಅಲ್ಲಿಯೇ ಸಂಗ್ರಹವಾಗಿ ಕಾಯಿಲೆಗಳಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತಿದೆ. 

ದುಡಿದು ತಿನ್ನುವವರು ಕಾಯಿಲೆ ಬಿದ್ದರೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ಆರ್ಥಿಕ ಸಂಕಷ್ಟಕ್ಕೀಡಾಗುತ್ತಾರೆ. ಕುಡಿಯುವ ನೀರಿಗಾಗಿ ಖಾಸಗಿ ವ್ಯಕ್ತಿಯೊಬ್ಬರಿಗೆ ಸೇರಿರುವ ಬಾವಿಯನ್ನು ಇವರು ಅವಲಂಬಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಎರಡು ಮೂರು ಫರ್ಲಾಂಗ್‌ ದೂರದ ಬಾವಿಯಿಂದ ನೀರು ಸೇದಿಕೊಂಡು ಬರಬೇಕು. ಬಿಂದಿಗೆ ಹೊತ್ತುಕೊಂಡೇ ರಸ್ತೆಯ ಒಂದು ಬದಿಯಿಂದ ಇನ್ನೊಂದ ಬದಿಗೆ ಹೋಗಬೇಕು.

ಅಂಗನವಾಡಿಯಿಂದ ಹತ್ತನೇ ತರಗತಿಯವರೆಗೆ ಕಲಿಯುತ್ತಿರುವ ಮಕ್ಕಳು ಇದ್ದಾರೆ. ಸುಮಾರು ಅರ್ಧ ಕಿ.ಮೀ ದೂರದಲ್ಲಿ ಇರುವ ಹನುಮಂತ­ನಗರದ ಸರ್ಕಾರಿ ಶಾಲೆಗೆ ಎಲ್ಲರೂ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಎಂಬುದು ಸಮಾಧಾನದ ಸಂಗತಿ. ಹಣ್ಣು, ತರಕಾರಿ ಪೌಷ್ಟಿಕ ಆಹಾರದ ಕೊರತೆ ಇರುವುದರಿಂದ ಮಕ್ಕಳು ಬಳಲಿರುವಂತೆ ಕಾಣುತ್ತಾರೆ.

ಮತದಾರರ ಚೀಟಿ, ಪಡಿತರ ಚೀಟಿ ಇಲ್ಲದ್ದರಿಂದ ಸರ್ಕಾರದ ಯಾವೊಂದು ಸೌಲಭ್ಯಗಳೂ ಸಿಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ಜಿಲ್ಲಾ ಆಸ್ಪತ್ರೆಯ ಸಂಚಾರಿ ಆಸ್ಪತ್ರೆಯ ಸಿಬ್ಬಂದಿ ವಾರಕ್ಕೊಮ್ಮೆ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿ ಆರೋಗ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಮಾಹಿತಿ ಪಡೆದು ಔಷಧ ನೀಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ತೀವ್ರ ಅನಾರೋಗ್ಯ ಇದ್ದರೆ ಆಸ್ಪತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಚಿಕಿತ್ಸೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಗರ್ಭಿಣಿ, ಬಾಣಂತಿ­ಯರ ನಿಗಾ ವಹಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಅವರು ಆಸ್ಪತ್ರೆಯ ಸಿಬ್ಬಂದಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಮೆಚ್ಚುಗೆಯ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ.