ಸಿನ್ಹಾಗೆ ನೈತಿಕ ಹಕ್ಕಿಲ್ಲ

ಸಿಬಿಐ ಮುಖ್ಯಸ್ಥರಾಗಿ ಈ ಹಿಂದೆ ಅವರು ಕೈಗೊಂಡಿದ್ದ ಕೆಲವು ನಿರ್ಧಾರ­ಗಳು ಸಹ ಹುಬ್ಬೇರಿಸುವಂತೆ ಇದ್ದವು. ಕಲ್ಲಿದ್ದಲು ನಿಕ್ಷೇಪ ಹಂಚಿಕೆ ಹಗರಣ­ದಲ್ಲಿ ಆದಿತ್ಯ ಬಿರ್ಲಾ ಸಮೂಹದ ಅಧ್ಯಕ್ಷ ಕುಮಾರ ಮಂಗಳಂ ಬಿರ್ಲಾ ಮತ್ತು ಕಲ್ಲಿದ್ದಲು ಸಚಿವಾಲಯದ ಮಾಜಿ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿ ಪಿ.ಸಿ. ಪಾರಖ್‌ ಅವರ ವಿರುದ್ಧದ ಪ್ರಕರಣಗಳನ್ನು ಪರಿಸಮಾಪ್ತಿಗೊಳಿಸಿದ್ದು ಇದಕ್ಕೊಂದು ಉದಾಹರಣೆ. ೧೯೯೬ರಲ್ಲಿ ಸಿಬಿಐನಲ್ಲಿ ಡಿಐಜಿ ಆಗಿದ್ದ ಸಿನ್ಹಾ ಮೇವು ಹಗರ­ಣದ ಆರೋಪಿ ಲಾಲು ಪ್ರಸಾದ್‌ ಅವರ ವಿರುದ್ಧದ ತನಿಖೆ ದುರ್ಬಲ­ಗೊಳಿಸಲು ಯತ್ನಿಸಿ ಕೋರ್ಟ್‌ನಿಂದ ಟೀಕೆಗೊಳಗಾಗಿದ್ದರು. ಇಷ್ಟೆಲ್ಲ ಆದರೂ ಸಿಬಿಐ ಮುಖ್ಯಸ್ಥ ಹುದ್ದೆಗೆ ಬರಲು ಅವರು ಯಶಸ್ವಿಯಾಗುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅಧಿಕಾರ ಅವಧಿಯ ಕೊನೆಯವರೆಗೂ ಎಗ್ಗಿಲ್ಲದೇ ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತಾರೆ ಎಂದರೆ ಅದು ನಮ್ಮ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿನ ಲೋಪವಲ್ಲದೆ ಬೇರೇನೂ ಅಲ್ಲ.

ಕೇಂದ್ರ ಜಾಗೃತ ಆಯೋಗದ ಶಿಫಾರಸುಗಳನ್ನು ಗಾಳಿಗೆ ತೂರಿ ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರ, ಸಿನ್ಹಾ ಅವರನ್ನು ಸಿಬಿಐ ನಿರ್ದೇಶಕರನ್ನಾಗಿ ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿದೆ ಎಂಬ ಆರೋಪಗಳು ಹಿಂದೆ ಕೇಳಿಬಂದಿದ್ದವು. ಆಡಳಿತ ಯಂತ್ರ ತನ್ನ ತಪ್ಪುಗಳನ್ನು ಸ್ವಯಂ ಸರಿಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿಲ್ಲ ಎಂದಾದರೆ ಕೊಳಕು ಆಳವಾಗಿಯೇ ಬೇರು­ಬಿಟ್ಟಿದೆ ಎಂದರ್ಥ. ಅದನ್ನು ತೊಡೆಯಲು ರಾಜಕೀಯ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯಂತಹ ಮಹತ್ವದ ಬದ್ಧತೆಯೇ ಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.

ಸರ್ವೋಚ್ಚ ನ್ಯಾಯಾಲಯ ಕೇವಲ 2ಜಿ ಹಗರಣದಿಂದ ದೂರ ಉಳಿಯುವಂತೆ ಸಿನ್ಹಾ ಅವರಿಗೆ ಸೂಚಿಸಿದ್ದರೂ ಇದೊಂದು ಮಹತ್ವದ ನಿರ್ಧಾರ. ಹೀಗಾಗಿ ಒಂದು ನಿಮಿಷ ಕೂಡ ಸಿಬಿಐ ನಿರ್ದೇಶಕರಾಗಿ ಉಳಿಯುವ ನೈತಿಕ ಹಕ್ಕು ಸಿನ್ಹಾ ಅವರಿಗೆ ಇಲ್ಲ. ಅವರು ಹೊರಹೋದ ಮಾತ್ರಕ್ಕೆ ಎಲ್ಲವೂ ಒಂದೇ ಬಾರಿಗೆ ಸರಿಹೋಗದು. ಆದರೆ ಹದಗೆಟ್ಟ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಜೊತೆ ಹೊಂದಾಣಿಕೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವವರು ತಮ್ಮ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಮುಂದುವರಿಯುವ ನೈತಿಕ ಹಕ್ಕು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಎಂಬ ಸಂದೇಶವನ್ನಾದರೂ ಇದರಿಂದ ನೀಡಿದಂತೆ ಆಗುತ್ತದೆ.