ಹುಣ್ಣಿನತ್ತ ಕಣ್ಣಿರಲಿ

ಮಧುಮೇಹಿಗಳಿಗೆ ಆಗುವ ಯಾವುದೇ ಗಾಯ ಮುಂದೆ ಸಂಕೀರ್ಣ ತೊಂದರೆಗಳನ್ನು ತಂದೊಡ್ಡುವ  ಅಪಾಯ ಇರುತ್ತದೆ. ಏಕೆಂದರೆ, ಮಧುಮೇಹ ಇರದ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ ಇವರಲ್ಲಿ ರಕ್ತದ ಪರಿಚಲನೆ ಕಡಿಮೆ ಇರುತ್ತದೆ. ಹೀಗಾಗಿ ಇವರಲ್ಲಿ ಗಾಯಗಳು ವಾಸಿಯಾಗುವುದು ನಿಧಾನವಾಗುತ್ತದೆ.

ಡಯಾಬಿಟಿಕ್ ಫುಟ್ ಅಲ್ಸರ್ (ಮಧುಮೇಹಿಗಳ ಪಾದದ ಹುಣ್ಣು) ಮಧುಮೇಹಿಗಳಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುವ ಪ್ರಮುಖ ಸಂಕೀರ್ಣ ತೊಂದರೆ. ಶೇ 15ರಷ್ಟು ಮಧುಮೇಹಿಗಳಲ್ಲಿ ಈ ತೊಂದರೆ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ. ಜೊತೆಗೆ, ಕೆಳಕಾಲಿನ ಅಂಗಚ್ಛೇದನ ಮಾಡಿದ ಶೇ 8* ಪ್ರಕರಣಗಳಲ್ಲೂ ಈ ಸಮಸ್ಯೆ ತಲೆದೋರುತ್ತದೆ. ಮಧುಮೇಹ ಇರುವ ಅನೇಕರ ಕೈ ಮತ್ತು ಕಾಲುಗಳಲ್ಲಿ ಸ್ಪರ್ಶ ಜ್ಞಾನ ಕಡಿಮೆ (-ನ್ಯೂರೊಪಥಿ) ಇರುತ್ತದೆ. ಅಂದರೆ, ಅವರಿಗೆ ಆದ ಗಾಯ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ  ತಕ್ಷಣ ಗಮನಕ್ಕೆ ಬರುವುದಿಲ್ಲ. ವ್ರಣಗಳು ಮತ್ತು ಅಲ್ಸರ್‌ ಆಗಿದ್ದರೂ ನೋವು ಕಂಡುಬರುವುದಿಲ್ಲ.

ಮಧುಮೇಹ ರೋಗಿಗಳಲ್ಲಿ ಕಳೆದ 20 ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಈಚೆಗೆ ರಕ್ತನಾಳಗಳು ಮತ್ತು ಸೂಕ್ಷ್ಮ ರಕ್ತನಾಳಗಳ ಸಂಕೀರ್ಣ ತೊಂದರೆಗಳು ಮಾರಣಾಂತಿಕ ಆದ ಪ್ರಕರಣಗಳು ಹೆಚ್ಚಾಗಿವೆ. ಗಾಯ ವಾಸಿಯಾಗದೇ ಉಳಿದುಬಿಡುವ ಉದಾಹರಣೆಗಳೂ ಸಾಕಷ್ಟಿವೆ.

ರಕ್ತಪರಿಚಲನೆ ಕಡಿಮೆ ಆಗುವುದರಿಂದ ರಕ್ತನಾಳಗಳು ಅತಿ ಬೇಗನೇ ಹಾನಿಗೊಳಗಾಗುತ್ತವೆ ಹಾಗೂ ಸಾಮಾನ್ಯರಿಗಿಂತಲೂ ಬೇಗನೇ ಗಟ್ಟಿಯಾಗುತ್ತವೆ. ಇದರಿಂದ ಅವರಲ್ಲಿ ಸ್ಪರ್ಶ ಜ್ಞಾನದ ಪ್ರಮಾಣ ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಹೀಗಾಗಿ ಮಧುಮೇಹಿಗಳಿಗೆ ಆಗುವ ಹುಣ್ಣು, ವ್ರಣ ಹಾಗೂ ಪಾದದ ನಿರ್ವಹಣೆ, ಅಂಗಚ್ಛೇದನಕ್ಕೆ ಕಾರಣ ಆಗಬಹುದಾದ ಪ್ರಮುಖ ಅಪಾಯಕಾರಿ ಅಂಶಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಕೂಲಂಕಷವಾಗಿ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಬೇಕಾದ ಅಗತ್ಯ ಇರುತ್ತದೆ. ಜೊತೆಗೆ, ನಿಗದಿತ ಅವಧಿಗೊಮ್ಮೆ ಪರಿಶೀಲನೆ ನಡೆಸುತ್ತಾ, ಹೆಚ್ಚಿನ  ತೊಂದರೆಯನ್ನು ತಡೆಯಲು ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾಗಿ ನಿರ್ವಹಣೆ ಮಾಡಬೇಕಾದ ಅಗತ್ಯ ಇರುತ್ತದೆ. ಉತ್ತಮ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ರಕ್ತದಲ್ಲಿನ ಗ್ಲೂಕೋಸ್ ಮಟ್ಟವನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದರಿಂದ  ರಕ್ತ ಪರಿಚಲನೆ ಆಗಲು ದಾರಿಯಾಗುತ್ತದೆ ಹಾಗೂ ಒತ್ತಡ ಸಹ ನಿವಾರಣೆಯಾಗುತ್ತದೆ.  ನಿರ್ಜೀವವಾಗಿರುವ ಅಂಗಾಂಶಗಳನ್ನು ಆಗಾಗ್ಗೆ ತೆಗೆದುಹಾಕಲು ರಕ್ತನಾಳದೊಳಗಿನ ತೇವಾಂಶದ ಸಮತೋಲನವನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.

ಹುಣ್ಣುಗಳ ಚಿಕಿತ್ಸೆ-
ಪಾದದ ಹುಣ್ಣುಗಳ ನಿರ್ವಹಣೆಗೆ ಡ್ರೆಸಿಂಗ್‌ಗಳು, ಆ್ಯಂಟಿಬಯೊಟಿಕ್‌ಗಳು, ಡಿಬ್ರೈಡ್ಮೆಂಟ್, ಆರ್ಟೀರಿಯಲ್‌ ರಿ– ವ್ಯಾಸ್ಕುಲರೈಸೇಷನ್ ಮತ್ತು ಪ್ಲೇಟ್ಲೆಟ್‌ನಿಂದ ಸಮೃದ್ಧವಾದ ಫೈಬ್ರಿನ್ ಎಂಬ ಚಿಕಿತ್ಸೆಗಳ ಅಗತ್ಯ ಇರುತ್ತದೆ. ದೀರ್ಘಕಾಲದ ಗಾಯಗಳಲ್ಲಿ ಡ್ರೆಸ್ಸಿಂಗ್‌ ಮಾಡಿದ ಜಾಗದ ಜೊತೆ ಸಂಪರ್ಕಕ್ಕೆ ಬರುವ ಆರೋಗ್ಯಕರವಾದ ತ್ವಚೆಗೂ ವ್ರಣ ಹರಡುವ ಅಪಾಯ ಇರುತ್ತದೆ. ಇದರಿಂದ ಗಾಯದ ಒಳಭಾಗ ಆಳ ಮತ್ತು ಅಗಲವಾಗುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತದೆ. ಬ್ಯಾಕ್ಟೀರಿಯಾಗಳನ್ನು ನಾಶ ಮಾಡುವ ಗುಣ ಹೊಂದಿದ ಔಷಧಗಳ ಬಳಕೆಯಿಂದ ಇಂತಹ ತೊಂದರೆಯನ್ನು ತಡೆಯಬಹುದಾದರೂ, ಆರೋಗ್ಯಕರ ಅಂಗಾಂಶಗಳ ಬೆಳವಣಿಗೆ ನಿಧಾನವಾಗುತ್ತದೆ.