ಅವಳು ಹೆಣ್ಣು; ಯಂತ್ರವಲ್ಲ...

ಪುರುಷನಿಗಿಂತ ಸ್ತ್ರೀ ಕೆಲಸದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಶ್ರದ್ಧೆಯುಳ್ಳವಳು ಎಂಬುದು ಸಿದ್ಧವಾಗಿ ಅವಳು ಹೆಚ್ಚು ಉದ್ಯೋಗ ಅವಕಾಶಗಳನ್ನೂ ಪಡೆಯುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ. ಮಹಿಳೆ ಉದ್ಯೋಗಸ್ಥೆಯಾಗಲು ಪ್ರಮುಖ ಕಾರಣವೆಂದರೆ, ಈಗ ಒಬ್ಬರ ದುಡಿಮೆ ಕುಟುಂಬದ ನಿರ್ವಹಣೆಗೆ ಸಾಲದಿರುವುದು.

ಇಂದಿನ ಮಹಿಳೆ ಉದ್ಯೋಗ ಮಾಡುತ್ತಿರುವುದು ಹೆಮ್ಮೆಯ ವಿಷಯವೇನೋ ನಿಜ. ಆದರೆ ಈ ಉದ್ಯೋಗಸ್ಥ ಮಹಿಳೆ ಹಲವಾರು ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಗಾಣದೆತ್ತಿನಂತೆ ಮನೆಯಲ್ಲೂ ಆಫೀಸನಲ್ಲೂ ವಿಶ್ರಾಂತಿಯಿಲ್ಲದೆ ದುಡಿಯಬೇಕು. ಆಫೀಸಿನಲ್ಲಿ ದುಡಿದು ಬಂದ ಅವಳು ವಿರಮಿಸಬೇಕೆಂದರೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಸಾಧ್ಯವಾಗದು; ಮನೆಗೆ ಬಂದ ಕೂಡಲೇ ಮನೆಯ ಕೆಲಸಗಳು ಅವಳನ್ನು ಕಾಯುತ್ತಿರುತ್ತವೆ.

ಕೆಲವು ಮನೆಗಳಲ್ಲಿ ದುಡಿಯುವ ಮಹಿಳೆ ಎಷ್ಟು ಅಸಹಾಯಕಳೆಂದರೆ ತನಗೆ ಬೇಕಾದ ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನಾಗಲಿ, ಆಭರಣಗಳನ್ನಾಗಲಿ ಕೊಂಡುಕೊಳ್ಳಲು ಮತ್ತು ಧರಿಸಲು ಮನೆಯವರ ಅನುಮತಿ ಪಡೆಯಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಅವಳಿಗೂ ಒಂದು ಜೀವವಿದೆ, ಆಸೆ ಆಕಾಂಕ್ಷೆಗಳಿವೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಯಾರೂ ಲಕ್ಷಿಸುವುದಿಲ್ಲ.

ಇದು ಅವಿಭಕ್ತ ಕುಟುಂಬದಲ್ಲಿಯ ಉದ್ಯೋಗಸ್ಥ ಮಹಿಳೆಯ ಕಥೆಯಾದರೆ, ಇನ್ನು ವಿಭಕ್ತ ಕುಟುಂಬದಲ್ಲಿ ಇವಳ ಪಾಡಂತೂ ಹೇಳತೀರದು. ಕೌಟುಂಬಿಕ ಜೀವನಕ್ಕೆ ಬೇಕಾಗುವ ಎಲ್ಲ ಅವಶ್ಯಕತೆಗಳನ್ನು ತಾನೇ ಪೂರೈಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು; ಗಂಡನ ಮಕ್ಕಳ ಕೆಲಸಗಳಿಗೂ ಇವಳೇ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಹೊರಬೇಕಾಗಿರುತ್ತದೆ.

ಕೆಲವು ಗಂಡಂದಿರು ತಾವಾಗಿ ಒಂದು ಲೋಟ ನೀರನ್ನು ಸಹ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಕುಡಿಯುವುದಿಲ್ಲ. ಕುಡಿದರೆ ಎಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಪೌರುಷಕ್ಕೆ ಪೆಟ್ಟು ಬೀಳುವದೋ ಎಂಬಂತೆ ವರ್ತಿಸುತ್ತಾರೆ; ಹೆಂಡತಿಯೇ ಸೇವೆ ಮಾಡಬೇಕು. ಮನೆಯ ಆಗುಹೋಗುಗಳನ್ನು ಗಮನದಲ್ಲಿರಿಸಿಕೊಂಡು, ಹೊರಗೂ ದುಡಿದು ಬರಬೇಕು.

ಮಕ್ಕಳ ಶಿಸ್ತು ಆಹಾರ ಅಭ್ಯಾಸದ ಬಗ್ಗೆ ಅವಳದ್ದೇ ಜವಾಬ್ದಾರಿ. ಇಷ್ಟೆಲ್ಲ ಮಾಡುವ ಅವಳಿಗೆ ಹೊರಗಿನ ಸಭೆ ಸಮಾರಂಭಗಳಲ್ಲಿ ಪಾಲ್ಗೊಳಲು ಗಂಡನ ಪರವಾನಿಗೆ ಇಲ್ಲದೆ ಹೋಗುವಷ್ಟು ಸ್ವತಂತ್ರಳಲ್ಲ. ಮನೆಗೂ ಅವಳು ಎಂದೂ ತಡವಾಗಿ ಬರುವಂತಿಲ್ಲ. ಬಂದರೆ ಗಂಡನ ಮತ್ತು ಸಮಾಜದ ಸಂಶಯ ದೃಷ್ಟಿಗೆ ಇವಳು ಗುರಿಯಾಗಬೇಕು.

ಈ ಎಲ್ಲ ಸಮಸ್ಯೆಗಳಿಗೆ ಪರಿಹಾರೋಪಾಯಗಳೇ ಇಲ್ಲವೆ ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆ ಅವಳನ್ನು ಸದಾ ಕಾಡುತ್ತಿರುತ್ತದೆ. ಇವಳ ಅಸಹಾಯಕತೆ ಬಗ್ಗೆ ಗಂಡ ಕೇವಲ ಬಾಯಿ ಮಾತಿನ ಕನಿಕರ ತೋರದೆ ಹೆಂಡತಿಗೆ ಮನೆಯ ಕೆಲಸದಲ್ಲಿ ನೆರವಾಗಬೇಕು. ಹೀಗೆ ಮಾಡುವುದು ತನ್ನ  ಆದ್ಯ ಕರ್ತವ್ಯ ಎಂದು ಅವನು ತಿಳಿಯಬೇಕು. ಹೆಂಡತಿ ಮನೆಗೆಲಸ ಮಾಡುವ ಯಂತ್ರ ಎಂಬ ಭಾವನೆ ಬಿಟ್ಟು ಮನೆಯವರೆಲ್ಲರೂ ಅವಳ ನೋವು ನಲಿವಿಗೆ ಸ್ಪಂದಿಸಬೇಕು.

ಸಹೋದ್ಯೋಗಿಗಳು ಅವಳ ಬಗ್ಗೆ ಕೀಳು ಅಭಿಪ್ರಾಯ ತಾಳದೆ, ತಮ್ಮ ಸಮಾನತೆಯಿಂದ ಕಾಣಬೇಕು. ಇಂಥ ಹತ್ತಾರು ಬದಲಾವಣೆಗಳು ಮನೆಯಲ್ಲೂ ಸಮಾಜದಲ್ಲೂ ಸಂಭವಿಸಿದಾಗ ಮಾತ್ರವಷ್ಟೆ ಉದ್ಯೋಗಸ್ಥ ಮಹಿಳೆ ನೆಮ್ಮದಿಯಿಂದ ಜೀವಿಸಲು ಆದೀತು.
-ಜಯಶ್ರೀ ಅಬ್ಬಿಗೇರಿ