‘ಚಿಟ್ಟೆ ರೆಕ್ಕೆ’ ಕಿರುಗವಿತೆಗಳ ಸಂಕಲನ. ಹೂವಿನಿಂದ ಹೂವಿಗೆ ಹಾರುವ ಚಿಟ್ಟೆ, ಕಾವ್ಯದ ಬೆರಗು, ಜೀವಂತಿಕೆ ಹಾಗೂ ಚಲನಶೀಲತೆಯನ್ನು ಸೂಚಿಸುವ ಅದ್ಭುತ ರೂಪಕವೂ ಹೌದು. ಈ ಚಿಟ್ಟೆ ರೂಪಕದ ಹುಡುಕಾಟದ ಹಂಬಲವನ್ನು ಸಂಕಲನದಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಕಾಣಬಹುದು.
‘ಒಂದೇ ರಾತ್ರಿ / ನೂರಾರು ಕಡಲು, ಕೊಳ, ನದಿ / ಒಬ್ಬನೇ ಚಂದಿರ / ಎಷ್ಟೊಂದು ಅಲೆಮಾರಿ’, ‘ಕೊಳದ ಧ್ಯಾನಾಭ್ಯಾಸ / ಭಂಗಗೊಳಿಸುತ್ತಿವೆ / ಕಪ್ಪೆ, ಗಾಳಿ, ತರಗೆಲೆ’ – ಮುದಗೊಳಿಸುವ ಇಂಥ ಸಾಲುಗಳು ಸಂಕಲನದಲ್ಲಿವೆ.
ಹೂವಿನಂತಿದ್ದ ಹುಡುಗಿ ರೆಕ್ಕೆಗಳ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು, ಚಿಟ್ಟೆಯಾದಳು, ಹಾರಿಹೋದಳು ಎನ್ನುವ ಕವಿ, ತಮ್ಮ ಸಂಕಲನವನ್ನು ‘ಹಾರಿ ಹೋದ ಚಿಟ್ಟೆಗೆ’ ಅರ್ಪಿಸಿರುವುದು ಸೂಕ್ತವಾಗಿಯೇ ಇದೆ. ಇಲ್ಲಿನ ಕಿರುಗವಿತೆಗಳು, ಕಾಲುದಾರಿಯಿಂದ ಮುಖ್ಯರಸ್ತೆಗೆ ಬರುವ ಹಂಬಲದಲ್ಲಿ ಕವಿ ನಡೆಸಿರುವ ಮೋಹಕ ತಾಲೀಮಿನಂತಿವೆ.
