2008ರಲ್ಲಿ ಜನ್ಮತಳೆದ ಈ ಬ್ಯಾಂಡ್ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಜನಪ್ರಿಯ ಸಂಗೀತ ತಂಡಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು. ತಮಟೆ, ಬುಡುಬುಡಿಕೆ, ದಮ್ಮಡಿ, ದುಡಿಯಂತಹ ವಾದ್ಯಗಳಿಂದ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ, ಆಧುನಿಕ ಸಂಗೀತ ನುಡಿಸಬಲ್ಲ ಬಾಲು ನೈಪುಣ್ಯ ಈ ಬ್ಯಾಂಡ್ ಯಶಸ್ಸಿನ ಗುಟ್ಟು. ಅಲ್ಲದೇ ಸಿನಿಮಾ ಹಾಡುಗಳಿಂದ ಮತ್ತು ವಿದ್ಯುತ್ಮಯ ವಾದ್ಯಗಳಿಂದ ಅವರು ಸದಾ ದೂರ.
‘ಏಕತಾನತೆ ಮತ್ತು ನೆಲದ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯಿಂದ ಬೇರೆಯಾಗಿದ್ದರಿಂದಲೇ ಆರ್ಕೆಸ್ಟ್ರಾಗಳು ಜನಮಾನಸದಿಂದ ದೂರವಾದವು. ಜನಕ್ಕೆ ಜೀವಂತ ಸಂಗೀತವೊಂದು ಅಗತ್ಯವಿತ್ತು. ಅದನ್ನು ನೀಡುವಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಪ್ರಯತ್ನ ಸಾಗಿದೆ’ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಅವರು. ಜನಪದ ಅಥವಾ ಜನಪರವಾದ ಹಾಡುಗಳನ್ನು ಹಾಡುವುದು ಅವರ ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯ. ನೀಲಗಾರರು, ಕಂಸಾಳೆಯವರು, ಜುಂಜಪ್ಪನ ಸಾಲುಗಳು ಮುನ್ನೆಲೆಗೆ ಬರಬೇಕು ಎಂಬ ಆಶಯದೊಡನೆ ಹೊರಟ ಅವರ ತಂಡ ಸಮಕಾಲೀನ ಸಮಸ್ಯೆಗಳಿಗೆ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿಯೇ ಹಾಡುಗಳನ್ನು ಬರೆದು ಹಾಡಿದೆ.
ಜಂಬೆ ಝಲಕ್
ಹೀಗೆ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ನಡೆಸಿಕೊಡುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಸಂಗ್ರಹವಾದ ಅಲ್ಪಸ್ವಲ್ಪ ಹಣ ‘ಜಂಬೆ’ಯನ್ನು ಖರೀದಿಸಲು ಸಹಕಾರಿಯಾಯಿತು. ಆಫ್ರಿಕಾದ ಈ ದೇಸಿ ವಾದ್ಯ ಬಾಲು ಜನಪ್ರಿಯತೆಯನ್ನು ದಿನೇ ದಿನೇ ಹೆಚ್ಚಿಸಿತು. ಬಾಲಪ್ಪ ಎಂಬ ಹತ್ತನೇ ತರಗತಿ ಕೂಡ ದಾಟದ ಹುಡುಗ ದೇಶ–ವಿದೇಶಿಗರ ಬಾಯಲ್ಲಿ ನಲಿದಾಡತೊಡಗಿದರು. ‘ಬಾಲು ಜಂಬೆ’ ಎಂದೇ ಹೆಸರಾದರು.
ಲೈವ್ ಸಂಗೀತ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳು ನಡೆಯುವಲ್ಲೆಲ್ಲ ಬಾಲು ಇರಲೇಬೇಕು ಎಂಬಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಜನಪ್ರಿಯತೆ ಹೆಚ್ಚಿತು. ಇವುಗಳಿಂದ ಪ್ರೇರಿತರಾದ ಬಾಲು 2015ರಲ್ಲಿ ‘ಜಂಬೆ ಝಲಕ್’ ಎಂಬ ಮತ್ತೊಂದು ಸಂಗೀತ ಬ್ಯಾಂಡ್ ಹುಟ್ಟುಹಾಕಿದರು.
ಎನ್.ಜಿ. ನಾಗೇಶ್, ಸೌಂದರ್ಯ, ಅಮರಾವತಿ, ಉಮಾ, ವಿನೋದ್, ಮುರುಗೇಶ್, ಪವನ್ಕುಮಾರ್, ರವಿಶಾಸ್ತ್ರಿ ಈ ತಂಡದ ಪ್ರಮುಖ ಕಲಾವಿದರು. ಬಾಲು ಅವರಂತೆಯೇ ಇವರು ಕೂಡ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯವಾಗಿ ಸಂಗೀತವನ್ನು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವುದು ವಿಶೇಷ. ಸಿಂಗಪುರ, ಚೀನಾ, ಜಪಾನ್ ಇಲ್ಲೆಲ್ಲ ತಂಡದ ಸಂಗೀತ ಸುಧೆ ಹರಿದಿದೆ.
ಕಲಿ–ಕಲಿಸು
ಈ ನಡುವೆ ಸಂಗೀತದ ಗುಟ್ಟುಗಳನ್ನು ಹೇಳಿಕೊಟ್ಟ ಗುರುಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲವರು, ಕಲಿತದ್ದನ್ನು ಇನ್ನಷ್ಟು ಜನರಿಗೆ ಹಂಚುವಂತೆ ಪ್ರೇರೇಪಿಸಿದರು. ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ಆಯೋಜಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಸಂಘಟಕರು ಕೂಡ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಸಂಗೀತ ಹೇಳಿಕೊಡುವಂತೆ ಕೋರುತ್ತಿದ್ದರು.
ಆಗ ಶಾಲೆ ತೊರೆದವರು, ಬಾಲಕಾರ್ಮಿಕರು, ಕೊಳೆಗೇರಿಯ ಹುಡುಗರಿಗೆ ತಮ್ಮ ವಿದ್ಯೆಯನ್ನು ಧಾರೆ ಎರೆಯತೊಡಗಿದರು ಬಾಲು. ಸಂಗೀತ ತರಬೇತಿ ಅಡೆತಡೆಯಿಲ್ಲದೆ ಸಾಗಬೇಕು ಎಂಬುದು ಅವರ ಆಶಯ. ಹೀಗಾಗಿ ಪ್ರತಿದಿನ ಒಂದೆರಡು ಗಂಟೆಗಳನ್ನು ಸಂಗೀತ ಶಿಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ಮೀಸಲಿಡುತ್ತಾರೆ. ಅವರಿಂದ ಕಲಿತ ಅನೇಕರು ಪೂರ್ಣ ಪ್ರಮಾಣದ ಕಲಾವಿದರಾಗಿದ್ದಾರೆ.
‘ಗಾರ್ಮೆಂಟ್ಗಳಲ್ಲಿ ಪುಡಿಗಾಸಿಗೆ ದುಡಿಯುತ್ತಿದ್ದ ಸಂಗೀತಾಸಕ್ತರನ್ನು ಕಲೆಹಾಕಿ ತರಬೇತಿ ನೀಡಿದೆವು. ಅಲ್ಲಿ ಸಿಗುತ್ತಿದ್ದ ಸಂಬಳಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ನೆಮ್ಮದಿಯನ್ನು ಈಗ ಅವರು ಕಂಡುಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಸಂಗೀತದಿಂದ ಹೊಟ್ಟೆ ತುಂಬುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಅನೇಕರು ಮೂಗುಮುರಿಯುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ಅದು ಸುಳ್ಳು ಎನ್ನುವುದಕ್ಕೆ ಅನೇಕ ಉದಾಹರಣೆಗಳು ನನ್ನ ಬಳಿ ಇವೆ’ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಬಾಲು.
‘ಭೂಮ್ತಾಯಿ’ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ
ಬಾಲು ಸಂಗೀತಗಾರ ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ಅವರೊಳಗೊಬ್ಬ ಹೋರಾಟಗಾರನಿದ್ದಾನೆ, ಸಮಾನತೆಯನ್ನು ಜನರಿಗೆ ತಲುಪಿಸುವ ಕುಶಲಿಯಿದ್ದಾನೆ. ‘ಜನರಿಗೆ ಈರುಳ್ಳಿಯನ್ನು ನೇರವಾಗಿ ತಿನ್ನಿಸಿದರೆ ಅವರು ತಿನ್ನುವುದಿಲ್ಲ.
ಆದರೆ ಸವಿಯಾದ ತಿನಿಸಿನೊಡನೆ ಸೇರಿಸಿದರೆ ತಮಗರಿವಿಲ್ಲದೇ ಆಸ್ವಾದಿಸುತ್ತಾರೆ. ನಾನು ಈಗ ಮಾಡುತ್ತಿರುವುದು ಕೂಡ ಅದನ್ನೇ. ಸಾಮಾಜಿಕ ಹೋರಾಟ, ಪರಿಸರ ಪ್ರಜ್ಞೆ, ಸಾರಾಯಿ ವಿರುದ್ಧದ ಜಾಗೃತಿ ಕುರಿತು ನಾವು ಭಾಷಣ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ. ಬದಲಿಗೆ ಹಾಡುಕಟ್ಟುತ್ತೇವೆ, ನಾಟಕ ಆಡಿಸುತ್ತೇವೆ. ಆ ಮೂಲಕ ಜನರನ್ನು ಚಿಂತನೆಗೆ ಹಚ್ಚುತ್ತೇವೆ’ ಎನ್ನುತ್ತಾರವರು.
ಈ ಮಾತಿಗೆ ಪೂರಕವಾಗಿ ಅವರು ದುಡಿದ ‘ಭೂಮ್ತಾಯಿ’ ಬಳಗ ಇದೆ. ಜನಾರ್ದನ ಕೆಸರಗದ್ದೆ ನೇತೃತ್ವದಲ್ಲಿ ಆರಂಭವಾದ ಈ ತಂಡ ಅದುವರೆಗೆ ನಾಡಿನಲ್ಲಿದ್ದ ಸಂಗೀತ ಬ್ಯಾಂಡುಗಳಿಗೆ ಸವಾಲೆಸೆಯಿತು. ತಂಡದಲ್ಲಿದ್ದ ಯಾರೂ ಅಕಾಡೆಮಿಕ್ ಆಗಿ ಸಂಗೀತ ಕಲಿತಿರಲಿಲ್ಲ, ಬದಲಿಗೆ ಎಲ್ಲರೂ ಹುಟ್ಟು ಹಾಡುಗಾರರೇ ಆಗಿದ್ದರು. ಜನಪ್ರಿಯತೆಗಿಂತಲೂ ಜನಪರವಾದ ಹಾಡುಗಳನ್ನು ಹಾಡಿ ಗೆಲ್ಲಬಹುದು ಎಂಬುದನ್ನು ಈ ತಂಡ ಸಾಬೀತು ಮಾಡಿತು.
ಫೇಲಾದೆ, ಆದರೆ ಪಾಸಾದೆ!
ಎಸ್ಎಸ್ಎಲ್ಸಿ ಪರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿ ಎರಡು ಬಾರಿ ಫೇಲ್ ಆದರು ಬಾಲು. ಪರೀಕ್ಷೆಯ ದಿನವೂ ಸಂಗೀತ ನೀಡುವಲ್ಲಿ ತಲ್ಲೀನರಾಗಿದ್ದರಂತೆ ಅವರು. ತಂಡದಲ್ಲಿದ್ದ ಅನೇಕರು ಅಕ್ಷರ ಕಲಿಯಲು ಮಹತ್ವ ನೀಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಪಾಸಾದರೆ ಇನ್ನೆಲ್ಲಿ ಕಾಲೇಜು ಮೆಟ್ಟಿಲೇರಬೇಕೋ ಎಂಬ ಭಯ ಅವರಿಗೆ! ಆದರೆ ಗುರುಗಳಾಗಿದ್ದ ಜಪಾನ್ನ ನೃತ್ಯಗಾತಿ ಮಿಯೋಯಿ ನಾಕಯಾಮ ಬೆನ್ನುಹತ್ತಿ ಪರೀಕ್ಷೆ ಬರೆಸಿದರು ಎಂದು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ನೆನೆಯುತ್ತಾರೆ.
ಆ ಸರಸ್ವತಿ ಒಲಿಯದಿದ್ದರೇನಂತೆ ಈ ‘ಸರಸೋತಿ’ಯನ್ನು ಒಲಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಛಲದೊಂದಿಗೆ ಸಾಗಿದ ಬಾಲು ಸಂಗೀತಕ್ಕಾಗಿ ಸಾವಿರಾರು ರೂಪಾಯಿ ಸಂಬಳದ ಕೆಲಸವನ್ನೂ ನಿರಾಕರಿಸಿದರು. ತಿಂಗಳಿಗೊಮ್ಮೆ ಸಂಬಳವೇನೋ ಸಿಗುತ್ತಿತ್ತು. ಆದರೆ ಹಾಡುಗಳನ್ನು ಆ ಸಂಸ್ಥೆಯಾಚೆಗೆ ಹಾಡುವಂತಿರಲಿಲ್ಲ. ಹಾಗಾಗಿ ಸುಖ ಜೀವನದ ಸಂಬಳಕ್ಕೆ ಗುಡ್ಬೈ ಹೇಳಿದರಂತೆ.