‘ಯಾವ ತಂತುಗಳನೂ ಲಗತ್ತಿಸುವಂತಿಲ್ಲ’

ಮತ್ಯಾವುದೋ ದಿನ ಮತ್ಯಾರದೋ ತೆಕ್ಕೆಯ
ಸಖ್ಯದಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಮೈಸಿರಿಯ ದನಿಯ
ನೋಟದ ಜೀವದ ಭಾವದ ದೇಹರುಚಿಯ
ಮಾಯದ ಮೌನದ ಮುತ್ತಿನ ಮುಲುಕಿನ
ತರಹೇವಾರಿ ತಂತುಗಳ ತುಂತುರು ನೆನಪಿನ
ಮಳೆ; ಮಾಡುತ್ತವೆ ಒಲುಮೆ ಖಾತೆಯ ಸಂಕಲನ

ಈ ನೆನಪುಗಳೇ ಹೀಗೆ
ಅವತಾರವೆತ್ತುವ ದೇವರ ಹಾಗೆ
ನೀತಿ ನಿಯಮಗಳ ಬೇಲಿ ಹಾರುತ್ತವೆ
ದೇಶ ಕಾಲಗಳ ಹಂಗು ತೊರೆಯುತ್ತವೆ
ಪಾತ್ರ ಸೂತ್ರಗಳ ಮುರಿದು ಕಟ್ಟುತ್ತವೆ
ಒಲವ ಹಾದಿಯ ಮಂಜು ಸರಿಸುತ್ತವೆ

ನಿನಗೂ ದೇವರಲ್ಲಿ ದುವಾ ಕೇಳುತ್ತೇನೆ
ನನ್ನ ನೆನಪು ನಿನಗೂ ಆಗಲಿ
ಪ್ರೇಮದ ಬಾಗಿಲ ಬೇಗನೆ ಸೇರಲಿ

–ದಾದಾಪೀರ್ ಪಿ ಜೈಮನ್