ಮೂಲಸೌಕರ್ಯ ನಿರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿ ತಿಪ್ಪನಾಳ

‘ಎರಡು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಶುದ್ಧ ಕುಡಿಯುವ ನೀರಿನ ಘಟಕ ಸ್ಥಾಪಿಸಲು ತೆಗೆದ ಬುನಾದಿ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಜಾಲಿಗಿಡಗಳು ಬೆಳೆದಿವೆ. ಬುನಾದಿಯಲ್ಲಿ ಗಲೀಜು ನೀರು ಸಂಗ್ರಹಗೊಂಡಿದ್ದು, ಸೊಳ್ಳೆಗಳ ತಾಣವಾಗಿದೆ’ ಎಂದು ವಿರುಪಣ್ಣ, ದ್ಯಾಮಣ್ಣ ತಿಳಿಸಿದರು.

‘ಗ್ರಾಮಕ್ಕೆ ಪೂರೈಕೆಯಾಗುತ್ತಿರುವ ಕೊಳವೆಬಾವಿ ನೀರಲ್ಲಿ ಕಪ್ಪೆಜೊಂಡು ಬರುತ್ತಿದ್ದು, ಕೊಡಗಳಿಗೆ ಬಟ್ಟೆ ಹಾಕಿ ನೀರನ್ನು ಶುದ್ಧೀಕರಿಸಿ ಉಪಯೋಗಿಸುವಂತಾಗಿದೆ. ಪ್ಲೋರೈಡ್‌ ನೀರು ಸರಬರಾಜು ಆಗುವುದರಿಂದ ಮಕ್ಕಳು, ವೃದ್ಧರು ಕೀಲು, ಹಲ್ಲು ನೋವಿನಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿದ್ದಾರೆ’ ಎಂದು ಅವರು ವಿವರಿಸಿದರು.

‘ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಲಭಿಸಿ 70 ವರ್ಷಗಳು ಕಳೆದರೂ ಗ್ರಾಮಕ್ಕೆ ಬಸ್ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಇಲ್ಲ. ಕನಕಗಿರಿ–ಗಂಗಾವತಿ ರಸ್ತೆವರೆಗೆ ಜನ ನಡೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಾರೆ. ಕ್ರಾಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಬಸ್‌ ನಿಲುಗಡೆ ಆಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಸಾವಿರಾರು ರೂಪಾಯಿ ಕೊಟ್ಟು ಬಸ್‌ ಪಾಸ್‌ ತೆಗೆದುಕೊಂಡರೂ ಉಪಯೋಗವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ಕನಕಗಿರಿ ಶಾಲೆ –ಕಾಲೇಜುಗಳಿಗೆ ತೆರಳುವ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಐದು ಕಿ.ಮೀ ನಡೆದು ಹೋಗಬೇಕಾಗಿದೆ. ಗಂಗಾವತಿಗೆ ಹೋಗಲು ಖಾಸಗಿ ವಾಹನಗಳನ್ನು ಅವಲಂಭಿಸಬೇಕಿದೆ’ ಎಂದು ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿ ಮುಖಂಡ ಬಾಲರಾಜ ಅಳಲು ತೋಡಿಕೊಂಡರು.

‘ಬಸ್‌ ಓಡಿಸುವಂತೆ ಬೀದಿಗಿಳಿದು ಹೋರಾಟ ನಡೆಸಿದರೂ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ನಮ್ಮ ಕೂಗು ಕೇಳಿಸಿಕೊಂಡಿಲ್ಲ’ ಎಂದು ದೂರಿದರು. ‘ಸಮರ್ಪಕ ಬೀದಿದೀಪ ಇಲ್ಲ. ನಮ್ಮ ಗ್ರಾಮ, ನಮ್ಮ ರಸ್ತೆ ಯೋಜನೆಯಲ್ಲಿ ಗ್ರಾಮದಿಂದ ಕನಕಗಿರಿ–ಗಂಗಾವತಿ ರಸ್ತೆಯವರೆಗೆ ರಸ್ತೆ ಡಾಂಬರೀಕರಣಕ್ಕೆ ₹33.70 ಲಕ್ಷ ಮಂಜೂರಾಗಿದ್ದು, ನಿರ್ವಹಣೆ ಮಾಡದ ಕಾರಣ ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ತಗ್ಗುಗುಂಡಿಗಳು ಬಿದ್ದಿವೆ. ಗುತ್ತಿಗೆ ಪಡೆದವರು ಈ ಕಡೆಗೆ ಗಮನ ಹರಿಸಿಲ್ಲ’ ಎಂದು ಸ್ಥಳೀಯರು ದೂರಿದರು.

‘ದಲಿತ ಕಾಲೊನಿ ಸೇರಿದಂತೆ ಇತರೆ ಕಡೆಗಳಲ್ಲಿ ಸಿಮೆಂಟ್ ಕಾಂಕ್ರಿಟ್ ರಸ್ತೆ, ಚರಂಡಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಇಲ್ಲ. ಚರಂಡಿ ಇಲ್ಲದೆ ಕೆಲವೆಡೆ ಕೈಗೊಂಡ ಸಿ.ಸಿ ರಸ್ತೆಗಳಲ್ಲಿ ಗಲೀಜು ನೀರು ಹರಿಯುತ್ತಿದೆ’ ಎಂದು ಬಸವರಾಜ ಹೇಳಿದರು. ಹಿರಿಯ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ 198 ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಕಲಿಯುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಆದರೆ, ಏಳು ಹುದ್ದೆಗಳಲ್ಲಿ ನಾಲ್ಕು ಜನ ಶಿಕ್ಷಕರ ಸಮಸ್ಯೆ ಇದೆ. ವಿಶೇಷವಾಗಿ ವಿಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಶಿಕ್ಷಕರ ಕೊರತೆ ಕಾಡುತ್ತಿದೆ. ಅತಿಥಿ ಶಿಕ್ಷಕರ ಸೇವೆಯಿಂದ ಪಾಠ ಪ್ರವಚನಗಳು ನಡೆಯುತ್ತಿವೆ.

ಮೆಹಬೂಬಹುಸೇನ ಕನಕಗಿರಿ