ಅನುಭಾವ ಮಂಟಪ ಮನುಕುಲದ ಮುಕ್ತ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯ

ಶರಣರು ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಹಂಚಿದರು. ವೇದ ಕೇವಲ ಹೇಳಲ್ಪಡುತ್ತದೆ, ವಚನ ಅನುಭವಿಸಲ್ಪಡುತ್ತದೆ. ಅನುಭಾವವೆಂದರೆ ತಾನಾರೆಂದು ತಿಳಿಯುವ ವಿದ್ಯೆ. ಅದು ತನ್ನೊಳಗಿರುವ ಅಸ್ಮಿತೆ. ಮನುಷ್ಯನಿಗೆ ಎಲ್ಲಕ್ಕಿಂತಲೂ ದೊಡ್ಡ ಗೌರವ ಎಂದರೆ ಆತ್ಮಗೌರವ. ನಮ್ಮ ಶರಣರು ನಮ್ಮ ಅಸ್ಮಿತೆಗೆ ಗೌರವ ಕೊಡುವವರಾಗಿದ್ದರು. ಉತ್ತಮ ಕುಲದಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿದವರೆ ಜ್ಞಾನಿಗಳಾಗಬೇಕು ಎನ್ನುವ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಶರಣರು ಕಿತ್ತು ಒಗೆದರು. ಈ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಸ್ವಾಮಿಗಳಿಗೆ, ವಿರಕ್ತತ್ವಕ್ಕೆ ಬೆಲೆ ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತಿದೆ. ಸ್ವಾಮಿಗಳು ಈ ಸಮಾಜದ ಬೇರುಗಳು. ಭಕ್ತರು ನೀರೆರೆಯಬೇಕು. ಬೇರು ಕೊಳೆಯಬಾರದು. ಅದು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿರಬೇಕು. ಸಮಾಜ ಸ್ವಾಮಿಗಳ ಮೂಗು ಹಿಡಿಯುವಂತಿರಬೇಕು. ಮಠಾಧೀಶರು ಶಾಲಾ ಕಾಲೇಜುಗಳು ತೆರೆಯುವ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಪೂರ್ವದ ಅಗತ್ಯ ಈಗಿಲ್ಲ. ಅವರು ವ್ಯಾಪಾರಿಕರಣದಿಂದ ಹೊರಬಂದು ಧರ್ಮಪ್ರಸಾರದಲ್ಲಿ ಮುನ್ನಡೆಯಬೇಕು.

ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಅತಿ ದೊಡ್ಡ ಭಾಷೆ ಇಂಗ್ಲಿಷ್, ಫ್ರೆಂಚ್. ಆದರೆ ಜಗತ್ತಿನ ಅತಿ ದೊಡ್ಡ ಅನುಭಾವ ಸಾಹಿತ್ಯ ವಚನ. ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಕಿರೀಟ ವಚನ ಸಾಹಿತ್ಯ. ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ತಮ್ಮ ದುಡಿಮೆಯ ಬೆಲೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಊಟ ಮಾಡಬೇಕು. ಜೊತೆಗೆ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಜಾತಿ ವೈಶಮ್ಯ ನಿವಾರಣೆಯಾಗಿ ಅಸ್ಪ್ರಶ್ಯತೆ ತೊಲಗಬೇಕು. ಅನುಭಾವ ಮಂಟಪಕ್ಕೆ ಬಂದವರು, ಕಾಶ್ಮೀರದಿಂದ ಕನ್ಯಾಕುಮಾರಿ ಸೇರಿದಂತೆ ಎಲ್ಲ ಕಡೆಯಿಂದ ಬಂದು ಕಲ್ಯಾಣ ಸೇರಬೇಕಾದರೆ ಬಸವಣ್ಣ ಎಂತಹ ಲೋಹಚುಂಬಕ ಶಕ್ತಿ ಹೊಂದಿದ್ದರು. ಕಳ್ಳತನ, ವೇಶ್ಯಾವಾಟಿಕೆ ಒಳಗೊಂಡಂತೆ ಎಲ್ಲ ರೀತಿಯ ವ್ಯಸನಗಳನ್ನು ಬಸವಣ್ಣ ಹೊಡೆದೋಡಿಸಿದರು. ವ್ಯಸನಮುಕ್ತ ಸಮಾಜ ನಿರ್ಮಾಣ ಮಾಡಿದರು.