ಶ್ರೀಲಂಕಾ ಹಿಂಸಾಚಾರ ಕಟ್ಟುನಿಟ್ಟಾಗಿ ನಿಯಂತ್ರಿಸಿ

ಶ್ರೀಲಂಕಾದಲ್ಲಿ ತಮಿಳು ಪ್ರತ್ಯೇಕತಾವಾದಿಗಳ ಜೊತೆಗಿನ ಅಂತರ್‌ಯುದ್ಧ  2009ರಲ್ಲಷ್ಟೇ ಅಂತ್ಯ ಕಂಡಿದೆ. ಈಗ ಸಿಂಹಳೀಯರು ಹಾಗೂ ಮುಸ್ಲಿಮರು ಎಂಬಂಥ ಧರ್ಮ ವಿಭಜನೆ ಆಧಾರದಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಸಂಘರ್ಷ ಆರಂಭವಾಗಿರುವುದು ವಿಷಾದನೀಯ. ಶ್ರೀಲಂಕಾದ 2.12 ಕೋಟಿ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಸಿಂಹಳೀಯ ಬೌದ್ಧರು ಶೇ 75ರಷ್ಟಿದ್ದಾರೆ. ಮುಸ್ಲಿಮರು ಶೇ 9ರಿಂದ 10ರಷ್ಟಿದ್ದು ತಮಿಳರ ನಂತರ ರಾಷ್ಟ್ರದಲ್ಲಿರುವ ಮೂರನೇ ಅತಿ ದೊಡ್ಡ ಸಮುದಾಯವಾಗಿದೆ. ಶ್ರೀಲಂಕಾದಲ್ಲಿ ತಮಿಳು ಪ್ರತ್ಯೇಕತಾವಾದಿಗಳ ಜೊತೆಗಿನ ಅಂತರ್‌ಯುದ್ಧ ಅಂತ್ಯವಾಗುತ್ತಿರುವಾಗಲೇ ‘ಬೋದು ಬಲ ಸೇನ’ದಂತಹ ಬೌದ್ಧ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯವಾದಿ ಗುಂಪುಗಳು ದೊಡ್ಡದಾಗಿ ಉದಯವಾದವು ಎಂಬುದನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಸ್ಮರಿಸಬೇಕು. ಎಲ್‌ಟಿಟಿಇಯ ಅಂತ್ಯದೊಂದಿಗೆ ಸಿಂಹಳೀಯರ ವಿಜಯದ ವಿಚಾರಧಾರೆ ಹೆಚ್ಚು ಬಲ ಪಡೆದುಕೊಂಡಿತು. ಶ್ರೀಲಂಕಾದ ಸಿಂಹಳೀಯ ಹಾಗೂ ಬೌದ್ಧ ಸ್ವರೂಪಕ್ಕೆ ಬೆದರಿಕೆ ಇದೆ ಎಂಬಂತಹ ಭೀತಿಗಳನ್ನು ಬಿತ್ತುವುದಕ್ಕೆ ಶುರುಮಾಡಲಾಯಿತು. ಇದು ಮುಸ್ಲಿಮರ ವಿರುದ್ಧದ ದ್ವೇಷವಾಗಿಯೂ ಪರಿಣಮಿಸಿದ್ದು ವಿಷಾದನೀಯ. ಮುಸ್ಲಿಮರ ಜನನ ಪ್ರಮಾಣ ಹಾಗೂ ಅವರು ಹೊಂದಿರುವಂತಹ ಸಂಪತ್ತಿನ ಬಗ್ಗೆ ಸಿಂಹಳೀಯ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯವಾದಿಗಳು  ಬಿತ್ತಿದ ಸುಳ್ಳು ವದಂತಿಗಳೂ ಹಿಂಸೆಯ ಜ್ವಾಲೆಗೆ ತುಪ್ಪ ಸುರಿದವು ಎಂದು  ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಗಳು ಹೇಳಿವೆ. ಶ್ರೀಲಂಕಾದ ಕೇಂದ್ರೀಯ ಹಾಗೂ ಪೂರ್ವ ಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ ಹಿಂಸಾಚಾರಗಳು ಒಂದೇ ಬಾರಿ ಆರಂಭವಾಗಿರುವುದು ಹಾಗೂ ವದಂತಿಗಳನ್ನು  ಹಬ್ಬಿಸಲು ಸಾಮಾಜಿಕ ಮಾಧ್ಯಮಗಳನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡಿರುವ ರೀತಿ ನೋಡಿದರೆ ಈ ಸಂಘರ್ಷ ಪೂರ್ವಯೋಜಿತ ಎಂಬಂತಹ ಭಾವನೆಯನ್ನೂ ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ ಎಂಬ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಗಳಿವೆ. ತಮಿಳರ ಜೊತೆಗಿನ ಜನಾಂಗೀಯ ಸಂಘರ್ಷದ ರಕ್ತಪಾತದ ನೆನಪುಗಳೇ ಇನ್ನೂ ಸ್ಮೃತಿಯಿಂದ ಅಳಿಸಿಲ್ಲ. ಮೂರು ದಶಕಗಳ ಕಾಲ ನಡೆದ ಜನಾಂಗೀಯ ಅಂತರ್ಯುದ್ಧದಿಂದ ಚೇತರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ರಾಷ್ಟ್ರ ಇನ್ನೂ ಹೋರಾಡುತ್ತಿದೆ. ಇಂತಹ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಈ ಬಗೆಯ ಸಂಘರ್ಷ, ಮತ್ತೆ ಹುಟ್ಟುಹಾಕಬಹುದಾದ ಅಸ್ಥಿರತೆಯ ಭೀತಿ ದೊಡ್ಡದು. ಹೀಗಾಗಿ ಅಲ್ಪಸಂಖ್ಯಾತರ ವಿರುದ್ಧ ಹಿಂಸಾಚಾರ ಸಹಿಸುವುದಿಲ್ಲ ಎಂಬ ಸಂದೇಶವನ್ನು ಧಾರ್ಮಿಕ ಹಾಗೂ ರಾಜಕೀಯ ಮುಖಂಡರು ಸಾರ್ವಜನಿಕರಿಗೆ ರವಾನಿಸುವುದು ಅಗತ್ಯ. ಜನಾಂಗೀಯ ಸಂಘರ್ಷದ ದೀರ್ಘಾವಧಿ ಪರಿಣಾಮಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಶ್ರೀಲಂಕಾ ಅರಿತುಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಈ ಹಿಂದೆ ತಮಿಳು ಸಮುದಾಯದಲ್ಲಾದಂತೆ  ಶ್ರೀಲಂಕಾದ ಮುಸ್ಲಿಂ ಯುವಕರೂ ಶಸ್ತ್ರಾಸ್ತ್ರ ಕೈಗೆತ್ತಿಕೊಳ್ಳುವಂತಹ ಸ್ಥಿತಿ ಸೃಷ್ಟಿಯಾಗುವುದಕ್ಕೆ ಆಸ್ಪದ ನೀಡಬಾರದು. ಹಿಂಸೆಗೆ ಪ್ರಚೋದಿಸುವವರ ವಿರುದ್ದ ಕಠಿಣ ಕ್ರಮ ಕೈಗೊಳ್ಳಬೇಕು. ದ್ವೀಪರಾಷ್ಟ್ರದ ಅಲ್ಪಸಂಖ್ಯಾತ ಸಮುದಾಯಕ್ಕೆ ಭದ್ರತೆಯ ಭರವಸೆ ಮೂಡಿಸುವುದು ತಕ್ಷಣದ ಅಗತ್ಯ. ಇಂತಹ ಸಂಘರ್ಷದಲ್ಲಿ ರಾಜಕೀಯ ಮಾಡುವುದು ಬೇಡ.