ಕವಿತೆ: ಬೆಟ್ಟ ಹತ್ತುವುದೆಂದರೆ...

ಬೆಟ್ಟ ಹತ್ತುವುದೆಂದರೆ
ಸಾಲದು ಕಾಲುಗಳೆರಡಿದ್ದರೆ
ನಿಲುವಿರಬೇಕು ಅಚಲವಾದದ್ದೊಂದು
ಒಂದು ದಪ್ಪಚರ್ಮದ ಪಾದರಕ್ಷೆ
ಬೀಳದಿರಲು ಚುಚ್ಚೋ ಮುಳ್ಳುಗಳ
ಬಲೆಯೊಳಗೆ ಹಾದಿಗುಂಟ
ಕಂಬಳಿಯಂತ ಅಂಗಿಯೇ
ದಟ್ಟ ಜೇನುನೊಣಗಳ ರಕ್ಷೆ
ಮುಖಗವಸು ಜೇಡರಬಲೆಗೆ
ಕಡಿದ ದಟ್ಟಾರಣ್ಯದೊಳಗೆ
ಬೆಳಕಿನ ಅಸ್ತ್ರದ ಕೈ
ತಿಮಿರದ ಕಾಡಿಗೆ ದಾರಿ
ಪಾಚಿಗಟ್ಟಿದ ಹಾಸುಗಲ್ಲು
ಎಚ್ಚರದ ಪಾದದ ಅರಿವು
ಜೀಂವ್ ಗುಡುವ ಜೀರುಂಡೆಗಳು
ಕಾನಸನಿಹ ಪಿಸುರುವ ಕುಂಬಾರಹುಳು
ಬಡಿಗೆಯೊಂದು ಬೇಕೇ ಬೇಕು
ಬೆನ್ನಟ್ಟಲು ವಿಕೃತಕ್ರಿಮಿಗಳ
ಎತ್ತರದ ಬೆಟ್ಟಕ್ಕೆ ಊರುಗೋಲು

ಬೆಟ್ಟ ಹತ್ತುವುದೆಂದರೆ
ಒಂಟಿ ಪಯಣದ ಗುರಿಯಲ್ಲ
ಕಾಡ ಹಾದಿಯ ಮೌನ ಕಡಿದು
ಜೋಡಿ ಪಯಣ ಮಾತಿನ ಜೊತೆಗಾರನೊಂದಿಗೆ
ಹಾರೈಸಿ ಬೀಳ್ಕೊಡುವವರು
ಒಣರೊಟ್ಟಿ ಬುತ್ತಿಗಂಟಿನ ಹೊರೆ ಹೊಟ್ಟೆಗೆ
ಒಗಟು ಬಿಡಿಸುವ ಮಾರ್ಗದರ್ಶಿ
ಸುಳಿಯ ರಹಸ್ಯಗಳ
ಕಕ್ಕುಲಾತಿಯ ಹೂರಣ
ಬೆನ್ನುತಟ್ಟುವ ಬೆಂಗಾವಲುಗಳು
ಬೆಂಬಲಿಗರು ಪಯಣಕ್ಕೆ
ಬರೆಯಬೇಕು ಭವ್ಯ ಮುನ್ನುಡಿ

ಹುಲಿ ಕರಡಿ ಸಿಂಹಗಳು
ಬೆನ್ನಟ್ಟುವ ಚಿರತೆಗಳು
ತಮಾಷೆಯ ಮಾತಲ್ಲ
ಹಲ್ಲು ಕಿಸಿವ ಚೇಷ್ಟೆಯ ವಾನರ
ಗುಟುರುಹಾಕಿ ಗೂಗುಡುವ ಗೂಬೆ
ಬಾಣದೇಟು ಚುಚ್ಚುವ ಮುಳ್ಳುಹಕ್ಕಿ
ಕಗ್ಗತ್ತಲ ದಾರಿಯ ಕಂದಕಗಳು
ಹೊಂಡದ ಹಾದಿಯ ಕಾಡು
ರಕ್ತಕಾರಿ ಅಪ್ಪಚ್ಚಿ ಹೆಬ್ಬೆರಳು
ಡಿಕ್ಕಿಹೊಡೆದು ಒಣಗಿದ ಗಿಡದ ಮೊಂಡಿಗೆ

ಬೆಟ್ಟ ಹತ್ತುವುದೆಂದರೆ
ಬಲವಿರಬೇಕು ಬೆಟ್ಟದಾನೆಯಷ್ಟು
ಗಟ್ಟಿಯಿರಬೇಕು
ಕೈ ಕಾಲು ಎದೆಗುಂಡಿಗೆ
ವಿಜಯಗೀತೆ ಮೊಳಗಲು
ಬೆಟ್ಟದ ತುದಿಯಲ್ಲಿ ನಿಂತು
ಗಟ್ಟಿ ಕೊರಳಿರಬೇಕು

ಬೆಟ್ಟ ಗಟ್ಟಿಗರಿಗೆ
ಪುಕ್ಕಲರಿಗಲ್ಲ