ಬೇಡಿಕೆ ಹೊಸದಲ್ಲ. ಹಳೆಯದು. ಮನುಷ್ಯ ಹುಟ್ಟಿದಂದಿನಿಂದ ಪ್ರೇಮ ಜೀವಜಲದಂತೆ ಬದುಕನ್ನು ಕಾಪಿಡುತ್ತಲೇ ಬಂದಿದೆ. ಆದರೆ, ಪ್ರೀತಿ ನಂಬಿದವರು, ಪ್ರೀತಿಸಿದ ಪ್ರೇಮಿಗಳು ಮಾತ್ರ ಸಹಜವಾಗಿ ಉಸಿರಾಡುವುದೇ ಕಷ್ಟವಾಗಿದೆ. ಇತಿಹಾಸವೇ ಇದೆ. ಲೈಲಾ–ಮಜನೂ, ಸಲೀಂ–ಅನಾರ್ಕಲಿ, ಚಂದಾ–ಸೂರಜ್, ಹೀರ್–ರಾಂಝಾ, ರೋಮಿಯೊ–ಜ್ಯೂಲಿಯೆಟ್, ನಳ–ದಮಯಂತಿ.. ನಮ್ಮನೆ, ಪಕ್ಕದ್ಮನೆ, ಏರಿಯಾದಲ್ಲಿ ಇವರೆಲ್ಲ ಮತ್ತೆ ಹುಟ್ಟುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತಾರೆ. ಹುಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ. ಕಷ್ಟ ಎದುರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಕನಿಷ್ಠ ಪ್ರೀತಿ ಮಾತುಗಳು, ಎದೆಯ ತುಡಿತಗಳನ್ನು ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳಲು, ಪರಸ್ಪರ ಕೂತು ಮಾತಾಡಲು ಒಂದು ಆಪ್ತ ವಾತಾವರಣವಿಲ್ಲದೇ ಪ್ರೇಮಜೀವಿಗಳು ಬದುಕುವುದಾದರೂ ಹೇಗೆ?