ಖಾಲಿ ಬಿಳಿ ಗೋಡೆ...

ಗೋಡೆಯೊಳಗಿಂದ ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ
ಮೊಳೆವ ಕಪ್ಪು–ಹಳದಿ ಕೈಕಾಲುಗಳು
ಚಾಚುತ್ತಾ ಹೊರಹೊರಡುತ್ತಿವೆ
‘ಬಾಗಿಲು ಕಿಟಕಿಗಳಿಲ್ಲವಲ್ಲ,
ಮತ್ತೆ ಹೇಗೆ?’ ಎಂದು ಕೇಳಬೇಡಿ ದಮ್ಮಯ್ಯ
ನನಗೂ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ – ನಂಬಿ

ಮತ್ತೆ ಸರಿರಾತ್ರಿಗೆ ಹಿಂದಿರುಗುತ್ತವೆ
ಕೈತುಂಬಿಕೊಂಡು ತಂದ
ರೇಡಿಯಂ ನಕ್ಷತ್ರಗಳನ್ನು
ಛಾವಣಿಗೆ ಅಂಟಿಸಿ
‘ಆಕಾಶ ಬೇಕೆಂದಿದ್ದೆಯಲ್ಲ ತೊಗೋ’
ಅನ್ನುತ್ತವೆ.
ಜೊತೆಗೆ ತಂದ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್
ಗಿಡ, ಬಳ್ಳಿ, ಹೂ, ಹಣ್ಣುಗಳನ್ನು
ನನ್ನ ಸುತ್ತ ಚಂದ ಜೋಡಿಸಿ
‘ಈ ಬಯಲ ರಾಜ್ಯ ನಿನ್ನದೇ’
ಅನ್ನುತ್ತದೆ ದೇಹವಿಲ್ಲದ್ದೊಂದು ದನಿ

ಕ್ಷಣಾರ್ಧದಲ್ಲಿ ಆ ಅದೇ ದನಿ
ಹತ್ತಾಗಿ ನೂರಾಗಿ ಸಹಸ್ರ
ಚೂರಾಗಿ ಒಡೆದು ಚದುರುತ್ತದೆ

ಅಯ್ಯೋ ಎಲ್ಲ ದನಿಗಳೂ
ಕರ್ಣ ಪಿಶಾಚಿಗಳಾಗಿ
ಕಿವಿತಮಟೆಯನ್ನು ಒಡೆದೇಬಿಡುವಂತೆ
ಬಾರಿಸುತ್ತಿವೆ. ತಾಳಲಾರದೆ
ಪ್ರಜ್ಞೆ ತಪ್ಪಿದ ನನ್ನನ್ನು
ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಜಗ್ಗಿನಿಂದ ನೀರು
ಚಿಮುಕಿಸುತ್ತಾ
‘ಮಳೆ ಬರುತ್ತಿದೆ ಏಳು ಮಗೂ’
ಎಂದು ಎಬ್ಬಿಸುತ್ತಿದೆ
ಆ ಅದೇ ದನಿ!

ಕಣ್ಣು ಬಿಟ್ಟು ನೋಡಿದರೆ
ಮತ್ತೆ ಸುತ್ತ
ಖಾಲಿ ಬಿಳಿ ಗೋಡೆ!
ಗೋಡೆಯಿದ್ದ ಮೇಲೆ, ಬಿಳುಪಿದ್ದ ಮೇಲೆ
ಖಾಲಿ ಹೇಗೆಂದು ಕೇಳಬೇಡಿ ದಮ್ಮಯ್ಯ