ಮಿಂಚಿಸುವ ಮುನ್ನ ಒಮ್ಮೆ ಯೋಚಿಸಿ! (ಬೋರ್ಡ್ ರೂಮಿನ ಸುತ್ತಮುತ್ತ )

ಅವರ ಪ್ರೀತ್ಯಾದರಗಳಿಗೆ ಅಥವಾ ಕೊಪೋದ್ರೇಕಗಳಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ. ಅಲ್ಲಿಂದ ಅದು ಮತ್ತೆ ಪುನರ್ಜನ್ಮ ಪಡೆದು ಇನ್ನಾವುದೋ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಮತ್ತಾರದೋ ಕಿವಿ ಸೇರುತ್ತದೆ. ಹಾಗಾಗಿ ಅಂದದನ್ನು ಆಡಿದ ಹೊತ್ತೇ ನಾವು ಮರೆತುಬಿಟ್ಟರೂ ಜಗತ್ತು ಅದನ್ನು ಮರೆಯುವುದಿಲ್ಲ. ಹೀಗಾಗಿಯೇ `ಮಾತಿಗಳಿವಿಲ್ಲ~ ಎಂಬ ಪದಪ್ರಯೋಗ ಬಳಕೆಯಲ್ಲಿರುವುದು.

ಆದರೂ ನಾವಾಡುವ ಮಾತಿಗೆ `ನೆನಪು~ ಎಂಬ ಒಂದು ಬೇಲಿ ಇದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ನಮ್ಮ ಮಾತನ್ನಾಲಿಸುವವರೂ ಕೂಡ ಕಾಲಕ್ರಮೇಣ ಅದನ್ನು ಮರೆಯಬಹುದು. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ನಾವೇ `ಆ ಮಾತನ್ನು ನಾನು ಆಡಲೇ ಇಲ್ಲವಲ್ಲ!~ ಎಂದು ದಬಾಯಿಸಿಬಿಡಬಹುದು. ಸಾಕ್ಷ್ಯ ಸಮೇತವಾಗಿ ಕೋರ್ಟಿನ ಕಟಕಟೆಯಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಸಾಬೀತು ಮಾಡಿಬಿಡಬಹುದು.

ಆದರೆ, ನಾವು ಬರೆಯುವ ಪದಗಳಿಗೆ ಅಥವಾ ಮಾತುಗಳಿಗೆ ಈ ಅನುಕೂಲವಿಲ್ಲ. ಒಮ್ಮೆ ಬರೆದು ಸಹಿ ಹಾಕಿಬಿಟ್ಟರೆ, ಅದು ಅನಂತಕಾಲ ನಿಂತು ಬಿಡುತ್ತದೆ. ನಮ್ಮ ನಂತರವೂ ಕೂಡ!

ಆಧುನಿಕ ಯುಗದ ಬೋರ್ಡ್‌ರೂಮಿನ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಅಂತರ್ಜಾಲ ಎಸಗಿರುವ ಅನೇಕ ಅದ್ಭುತಗಳಲ್ಲಿ `ಮಿಂಚೆ~ ಅತಿಮುಖ್ಯವಾದದ್ದು.

ಅಂದ ಹಾಗೆ, ಇ-ಮೇಲ್‌ಗೆ ಮಿಂಚೆ, ಅಂದರೆ `ಮಿಂಚಿನಂತಹ ಅಂಚೆ~ ಎಂಬ ಸುಂದರ ಪದವನ್ನು ಹುಟ್ಟುಹಾಕಿದವರು ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಬನವಾಸಿ ಬಳಗದ ಕನ್ನಡಭಿಮಾನದ ಯುವಕರು. ಆ ಪದವನ್ನು ಅವರಿಂದ ಕೇಳಿದಾಗಿನಿಂದ ಅದು ನನ್ನ ಬತ್ತಳಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಉಳಿದುಬಿಟ್ಟಿದೆ!

`ಮಿಂಚೆ~ ಅದೆಷ್ಟು ಬದುಕನ್ನು ಹಗುರಗೊಳಿಸಬಹುದೋ ಅಷ್ಟೇ ಗೊಂದಲಮಯ ವಾಗಿಸಬಹುದು ಕೂಡ. ಮಿಂಚೆಯಲ್ಲಿ ಏನು ಬರೆಯಬಹುದು, ಏನನ್ನು ಬರೆಯಬಾರದು, ಬರೆಯುವುದನ್ನು ಹೇಗೆ ಬರೆದರೆ ಚೆನ್ನ, ಮಿಂಚೆಯೆ ಮೂಲ ಉದ್ದೇಶವೇನು, ಅದನ್ನು ಹೇಗೆ ಬಳಸುವುದರಿಂದ ಅದು ನಮ್ಮ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಪೂರಕವಾಗಬಹುದು ಎಂಬಿತ್ಯಾದಿ ವಿಷಯಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ತಿಳಿಸಲು ಈ ಲೇಖನದ ಮಾಲೆ ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ಮಾಧ್ಯಮವಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕೆ ಬೇರೆಯೊಂದು ಕಾರ್ಯಾಗಾರವನ್ನೇ ಮಾಡಬೇಕಾದೀತು.

ಆದರೆ ಮಿಂಚೆಯ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿಸಲೇಬೇಕಾದ ಬಹುಮುಖ್ಯ ಅಂಶ ಒಂದಿದೆ. ನಮ್ಮ ಮಿಂಚೆಗೆ ಸಾವು ಎಂಬುವುದು ಇಲ್ಲವೇ ಇಲ್ಲ. ಒಮ್ಮೆ ನಾವು ಬರೆದು ಅದನ್ನು ನಮ್ಮ ಗಣಕಯಂತ್ರದಿಂದ ಕಳುಹಿಸಿಬಿಟ್ಟವೆಂದರೆ ಅದನ್ನು ಯಾವುದೇ ಟೆಕ್ನಾಲಜಿ ಬಳಸಿ ವಾಪಸ್ಸು ಪಡೆಯುವಂತಿಲ್ಲ.

ಹಾಗಾಗಿ ನಾವು ಈ ಮಿಂಚೆಯನ್ನು ಬರೆಯುವಾಗ ಮಾತನಾಡುವುದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಮುತುವರ್ಜಿ ಹಾಗೂ ಎಚ್ಚರಿಕೆ ವಹಿಸಬೇಕು. ವಸ್ತು ವಿಷಯವೊಂದನ್ನು ಮಿಂಚೆಯಲ್ಲಿ ಬರೆಯುವಾಗಲಂತೂ ಅದನ್ನು ಕಳುಹಿಸುವ ಮುನ್ನ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ, ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಮಗದೊಮ್ಮೆ ಓದುವುದು ಹಾಗೂ ತಿದ್ದುವುದು ಉಚಿತವಾದೀತು. ಪರಿಷ್ಕರಿಸಿದಷ್ಟೂ ಮಿಂಚೆಗಳು ಇನ್ನೂ ಸುಂದರವಾಗಿ ಮೂಡಿಬರುವುದರಲ್ಲಿ ಸಂದೇಹವೇ ಇಲ್ಲ.

`ಕೋಪ ಬಂದಾಗ ಹತ್ತೆಣಿಸು~ ಎನ್ನುತ್ತದೆ ಉಕ್ತಿ. `ಕೋಪ ಬಂದಾಗ ಮಿಂಚಿಸುವ ಮುನ್ನ, ಒಮ್ಮೆ ಯೋಚಿಸಿ!~ ಎನ್ನುತ್ತೇನೆ ನಾನು. ಇದು ಸ್ವಂತ ಅನುಭವ ಕೂಡ! ಕೆಲಸದ ಭರದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೋ ಸೈದ್ಧಾಂತಿಕ ವಿಷಯವಾಗಿ ಕೋಪಗೊಂಡಿದ್ದಾಗ, ಅದೇ ವಿಷಯವಾಗಿ ಬಾಸ್‌ನಿಂದ ಬಂದ ಮಿಂಚೆಗೆ ಬಹಳ ಖಾರವಾಗಿ, ಭಾವಪರವಶನಾಗಿ ಹಾಗೂ ಉದ್ರೇಕದಿಂದ ಮಿಂಚೆಯನ್ನು ಬರೆದು ಕಳುಹಿಸಿದ ನಂತರದಲ್ಲಿ, ಆ ಮಿಂಚೆಗಾಗಿ ಬಹಳ ಪರಿತಪಿಸಿದ್ದೇನೆ.

ಅಂದಿನಿಂದ ನಾನು ಕಂಡುಕೊಂಡ ಒಂದು ಪಾಠವೆಂದರೆ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ತುಮಲವಿದ್ದಾಗ ಅಥವಾ ಕೋಪವಿದ್ದಾಗ ಅಥವಾ ಸ್ವಲ್ಪ ಮಟ್ಟಿಗಿನ ಅಹಂಕಾರವಿದ್ದಾಗ ಅಥವಾ ವಿಷಯವೊಂದಕ್ಕೆ ನೀವು ಅತ್ಯಂತ ಭಾವುಕರಾಗಿ ಸ್ಪಂದಿಸುವಂತಾದ್ದಾಗ ನೀವು ಮಿಂಚೆಯನ್ನು ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ಬರೆಯಬೇಕು. ಆ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲೇ ಬರೆದು ಮುಗಿಸಿಬಿಡಬೇಕು.
 
ಏಕೆಂದರೆ ಆಗಲೇ ನಿಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನೊಳಗಿರುವ ನಿಜ ಭಾವನೆ ಮಿಂಚೆಯಲ್ಲಿ ವ್ಯಕ್ತವಾಗುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ನೆನಪಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಿ ಆ ಮಿಂಚೆಯನ್ನು ಆಗಿಂದಾಗಲೇ ಕಳುಹಿಸಿ ಬಿಡಬಾರದು. ಅದನ್ನು ಡ್ರಾಫ್ಟ್‌ನಲ್ಲಿಟ್ಟು ಮನಸ್ಸು ತಣ್ಣಗಾದ ಮೇಲೆ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಓದಬೇಕು. ಹೇಳಬೇಕೆಂಬ ವಿಷಯ ಸರಿಯೇ ಇದ್ದರೂ ಅದಕ್ಕೆ ನೀವು ಬಳಸಿರುವ ಭಾಷೆ ಆಗ ನಿಮಗೆ ಸರಿ ಎನಿಸಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಅದನ್ನು ತಿದ್ದುತ್ತೀರಿ.

ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ವಾಕ್ಯಗಳನ್ನೇ ಸಂಪೂರ್ಣ ಬದಲಾಯಿಸುತ್ತೀರಿ. ಹೇಳಬೇಕೆಂದಿರುವ ಅದೇ ವಿಷಯವನ್ನೀಗ ಸಕಾರಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಬಿಂಬಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡುತ್ತೀರಿ. ನೀವು ವೈಯಕ್ತಿಕ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಹಾಗೂ ನಂಬಿಕೆಗಳನ್ನು ಪಕ್ಕಕ್ಕಿಟ್ಟು ಕಂಪೆನಿಯ ಹಿತಕ್ಕೆ ಅನ್ವಯಿಸುವ ಸತ್ಯಕ್ಕೆ ಹಾಗೂ ಅದರ ಆಚರಣೆಗಳಷ್ಟೇ ಈಗ ಬೆಲೆ ಕೊಡುತ್ತೀರಿ.
 
ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಮಿಂಚೆಯನ್ನು ಆತುರದಲ್ಲಿ ಹಾಗೂ ಬಾವುಕರಾಗಿದ್ದಾಗ ಬರೆದು ಕಳುಹಿಸುವ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿ, ತಪ್ಪದೇ ನನ್ನ ಈ ಮಾತನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಿ. ನೀವಾಗ ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ನನಗೊಂದು ಧನ್ಯವಾದ ಮಿಂಚೆಯನ್ನು ಕಳುಹಿಸುವುದರಲ್ಲಿ ನನಗೆ ಎಳ್ಳಷ್ಟೂ ಸಂಶಯವಿಲ್ಲ!

ಲೇಖಕರನ್ನು 
satyesh.bellur@gmail.com  ಇ-ಮೇಲ್ ವಿಳಾಸಕ್ಕೆ ಸಂಪರ್ಕಿಸಬಹುದು.