ಪಡೆಯುವ ಅರ್ಹತೆ

ರಾಜಸ್ತಾನದ ಮರುಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರವಾಸಿಗನೊಬ್ಬ ಸಾಗುತ್ತಿದ್ದ. ಮೊದಲೇ ಮರುಭೂಮಿ, ಅದರ ಮೇಲೆ ಬೇಸಿಗೆಯ ಕಾಲ. ಮರಳು ಬೆಂಕಿಯಂತೆ ಸುಡುತ್ತಿದೆ. ಬಿಸಿಲಿನ ಬೇಗೆಯನ್ನು ತಾಳಲಾರದೆ ಸಣ್ಣ ಸಣ್ಣ ಗ್ರಾಮಗಳ ಜನ ಊರನ್ನು ಖಾಲಿ ಮಾಡಿ ಹೊರಟು­ಹೋಗಿದ್ದಾರೆ. ಎಲ್ಲಿಯೂ ಜನರೇ ಕಾಣುತ್ತಿಲ್ಲ.

ಹಸಿವೆಯನ್ನು ಹಿಂಗಿಸಲು ಒಂದು ಸ್ಥಳವೂ ಇಲ್ಲ. ಮತ್ತೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಮುಂದೆ ನಡೆದಾಗ ನೀರಡಿಕೆ ಕಾಡಿತು. ಎಲ್ಲಿ ನೋಡಿದರೂ ಹನಿ ನೀರು ಕಾಣದು. ತನಗಿನ್ನು ನೀರು ದೊರಕದಿದ್ದರೆ ಬದುಕುವುದು ಅಸಾಧ್ಯ ಎಂದು ತೋರಿತು ಪ್ರವಾಸಿಗೆ. ಕಣ್ಣಿಗೆ ಚಕ್ರ ಬಂದಂತಾಯಿತು. ಮುಂದೆ ಒಂದು ಹಾಳುಬಿದ್ದ ಕಟ್ಟಡ. ಅದರ ಎದುರು ಒಂದು ಬೋರ್‌ವೆಲ್ಲಿಗೆ ಕೂಡ್ರಿಸಿದ ಕೈಪಂಪು ಕಾಣಿಸಿತು. ಅದನ್ನು ನೋಡಿಯೇ ಅವನಿಗೆ ಜೀವ ಬಂದಂತಾಯಿತು.

ಸರಸರನೇ ಹೋಗಿ ಜೋರಾಗಿ ಪಂಪು ಹೊಡೆಯತೊಡಗಿದ. ಎಷ್ಟು ಹೊಡೆದರೂ ಒಂದು ಹನಿ ನೀರು ಬರುತ್ತಿಲ್ಲ. ಅಯ್ಯೋ ಇದು ಕೆಟ್ಟು ಹೋದ ಪಂಪು ಇರಬೇಕು ಎಂದುಕೊಂಡ. ಆ ಕಡೆ, ಈ ಕಡೆ ನೋಡುವಾಗ ಪಕ್ಕದ ಕಟ್ಟೆಯ ಮೇಲೆ ನೀರಿನ ಹೂಜಿ ಮತ್ತು ಒಂದು ಬಿರಡೆ ಇದ್ದವು. ಹೂಜಿಯ ಹೊರಭಾಗದಲ್ಲಿ ಇದ್ದಲಿನಿಂದ ‘ಗೆಳೆಯಾ ನೀರು ಬೇಕಾದರೆ ಮೊದಲು ಹೂಜಿಯ ನೀರನ್ನು ಪೈಪಿನೊಳಗೆ ತುಂಬಿ, ಬಿರಡೆ ಮುಚ್ಚಿ ಪಂಪು ಹೊಡೆ. ನಂತರ ಮತ್ತೆ ಹೂಜಿಯಲ್ಲಿ ನೀರು ತುಂಬುವುದನ್ನು ಮರೆಯಬೇಡ’ ಎಂದು ಬರೆದಿದ್ದರು. ಹೂಜಿಯ ತುಂಬ ನೀರಿತ್ತು. ಓಹೋ, ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ನೀರು ಕೆಳಗೆ ಹೋದಾಗ ಹೀಗೆ ನೀರು ತುಂಬಿ ಹೊಡೆಯು­ವುದುಂಟು ಎಂದುಕೊಂಡ ಪ್ರವಾಸಿ. ಕ್ಷಣಕಾಲ ಯೋಚಿಸಿದ. ತಾನೀಗ ನೀರಿಲ್ಲದೇ ಸಾಯುವಂತಾಗಿದ್ದೇನೆ.

ಈ ಹೂಜಿಯಲ್ಲಿಯ ನೀರು ಕುಡಿದರೆ ನೀರಡಿಕೆಯಿಂದ ಸಾಯುವುದು ತಪ್ಪು­ತ್ತದೆ. ಹಾಗಾದರೆ ಬರವಣಿಗೆ­ಯಲ್ಲಿದ್ದಂತೆ ಹೂಜಿಯ ನೀರನ್ನು ಈ ಪೈಪಿನೊಳಗೆ ಹಾಕುವುದು ಬೇಡವೇ? ಇರುವಷ್ಟು ನೀರನ್ನು ಪೈಪಿನೊಳಗೆ ಹಾಕಿ ಪಂಪು ಹೊಡೆದಾಗ ಅದು ಕೆಲಸಮಾ­ಡದಿದ್ದರೆ ಏನು ಗತಿ? ಈ ಬರಹವನ್ನು ಬರೆದದ್ದು ಯಾರೋ ಏನೋ ? ಅದನ್ನು ನಂಬಿ ನೀರನ್ನು ವ್ಯರ್ಥಮಾಡಬಹುದೇ? ಹೀಗೆಲ್ಲ ಯೋಚಿಸಿದ ಪ್ರವಾಸಿ.