ನಾವು ಮಾಡುವ ಪೂಜೆ-ಪುನಸ್ಕಾರಗಳು ಭಕ್ತಿ, ಶ್ರದ್ಧೆ, ನಿಸ್ವಾರ್ಥಗಳಿಂದ ಕೂಡಿರಬೇಕು. ನಿಷ್ಠೆಯ ಪೂಜೆ ನಮ್ಮದಾಗಿರಬೇಕು. ಮರದ ಬುಡಕ್ಕೆ ನೀರನ್ನು ಹಾಕಿದಾಗ ಯಾವ ರೀತಿಯಾಗಿ ಅದು ಫಲವನ್ನು ಕೋಡುತ್ತದೆಯೋ ಅದೇ ರೀತಿಯಾಗಿ ನಾವು ಪೂಜಿಸುವ ಆ ಭಗವಂತನ ಸ್ವರೂಪ ಜಂಗಮ ಮೂರ್ತಿಯಾಗಿದ್ದಾನೆ. ಸಕಲ ಜೀವಾತ್ಮರಿಗೆ ಲೇಸು ಬಯಸುವವ, ಯಾವುದೇ ಕುಲಕ್ಕೆ ಸೀಮಿತವಲ್ಲದ ಚರಾಚರವನ್ನೊಳಗೊಂಡ ನಿರಂಜನ ಮೂರ್ತಿಯೇ ಜಂಗಮನಾಗಿದ್ದಾನೆ. ಅಂತಹ ಜಂಗಮನಿಗೆ ನಾವು ನಿಜವಾದ ಭಕ್ತಿಯನ್ನು ಸಮರ್ಪಿಸಬೇಕು. ಆಗ ನಾವು ಬೇಡಿದ ಫಲಗಳೆಲ್ಲವೂ ದೊರೆಯುತ್ತವೆ. ನಮ್ಮ ಜೀವನವು ಸಾರ್ಥಕವಾಗುತ್ತದೆ. ಜಂಗಮನನ್ನು ಪೂಜ್ಯನೀಯವಾಗಿ ಕಾಣದೆ ಸಾಮಾನ್ಯನೆಂದು ಭಾವಿಸಿದರೆ ನಮಗೆ ಕಷ್ಟಗಳು ತಪ್ಪಿದ್ದಲ್ಲ ಎನ್ನುವುದು ಈ ವಚನದ ಸಾರವಾಗಿದೆ.
