ನಮ್ಮ ಉನ್ನತ ಶಿಕ್ಷಣ ವಲಯದಲ್ಲಿ ಆಗಾಗ ಅವಘಡಗಳು ಘಟಿಸುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತವೆ. ಅವು ಒಂದು ಸಣ್ಣ ವಲಯಕ್ಕೆ ಸೀಮಿತವಾಗಿರುವುದರಿಂದ ರಾಷ್ಟ್ರಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಚರ್ಚೆಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ಅಕಾಡೆಮಿಕ್ ಪರಿಸರದಲ್ಲಿ ಹೀಗೆ ಬಂದು, ಹಾಗೆ ಹೋದ ಚಿತ್ರದಂತೆ ಜಾರಿಹೋಗುವ ಸಂದರ್ಭಗಳೇ ಹೆಚ್ಚು. ಉನ್ನತ ಶಿಕ್ಷಣ ವಲಯದಲ್ಲಿ ಗುಣಮಟ್ಟದ ಬಗ್ಗೆ ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಕಳಕಳಿ ಮತ್ತು ಕಾಳಜಿ ಇರುವವರನ್ನು ತುಸು ಗಾಢವಾಗಿ ಈ ಬಗೆಯ ಅವಘಡಗಳು ಕಾಡುವುದಿದೆ. ಅಡ್ಡ ಹಾದಿಯನ್ನೇ ಅರ್ಹತೆಯ ಮಾನದಂಡವಾಗಿಸಿಕೊಂಡವರಿಗೆ ಇವೆಲ್ಲಾ ಮಾಮೂಲು.
ಒಂದೋ ಎರಡೋ ಅಪರಾತಪರಾಗಳನ್ನು ಬದಿಗಿಟ್ಟು, ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಅವ್ಯವಹಾರಗಳನ್ನು ಮಾತ್ರ ಉದಾಹರಿಸಿ ‘ಇವೆಲ್ಲಾ ಸಹಜ’ ಎನ್ನುವಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಈ ಬಗೆಯ ಪ್ರಕರಣಗಳು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ನಡೆಯುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತವೆ.
ನಮ್ಮ ಸಂಶೋಧನೆಗಳ ಬಗೆಗಂತೂ ಒಳ್ಳೆಯ ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳು ಮಾಯವಾಗಿ ತುಂಬಾ ವರ್ಷಗಳೇ ಆದವು. ಸಂಶೋಧನೆಗಳ ಗುಣಮಟ್ಟ ಯಾವ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಕುಸಿದಿದೆಯೆಂದರೆ, ಯಥಾವತ್ತಾಗಿ ಇನ್ನೊಂದು ಪ್ರಬಂಧವನ್ನು ಕಾಪಿ ಮಾಡಿದ ಉದಾಹರಣೆಗಳೂ ನಮ್ಮಲ್ಲಿವೆ. ಇನ್ನು ವಿಚಾರಸಂಕಿರಣಗಳಲ್ಲಿ ಮಂಡಿಸುವ ಪ್ರಬಂಧಗಳ ಗುಣಮಟ್ಟದ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡದಿರುವುದೇ ಒಳಿತು.
ಕೆಲ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮತ್ತು ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಟ್ಟದ ಸೆಮಿನಾರ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ಮಂಡನೆಯಾಗುವ ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ಯಾವ ಆಳ, ಅಗಲವೂ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಮೂರ್ನಾಲ್ಕು ನಿಮಿಷಗಳಲ್ಲೇ ಪ್ರಬಂಧವನ್ನು ಓದಿ ನಿರ್ಗಮಿಸುವ ಪರಿಪಾಟದ ನಡುವೆ ಸೆಮಿನಾರ್ ಆಯೋಜನೆಯ ಹಿಂದಿನ ಒಟ್ಟಾರೆ ಆಶಯವೇ ವಿಫಲವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ತೀರಾ ವ್ಯಾವಹಾರಿಕವಾಗಿ ನಡೆಯುವ ಈ ಬಗೆಯ ಸೆಮಿನಾರುಗಳಿಂದ ಉನ್ನತ ಶಿಕ್ಷಣದ ಗುಣಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಸಿಗುವ ಲಾಭವಾದರೂ ಏನು ಎನ್ನುವ ಬಗ್ಗೆ ಗಂಭೀರವಾದ ಚಿಂತನೆಯಾಗಬೇಕಿದೆ.
ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯದ ಧನಸಹಾಯ ಆಯೋಗವು ಈ ಬಗೆಯ ಕಳಪೆ ವ್ಯವಹಾರಗಳನ್ನು ಸೆನ್ಸಾರ್ ಮಾಡುವ ಉದ್ದೇಶದಿಂದ ದುರ್ಬೀನು ಹಿಡಿದು ಪರಿಶೀಲನೆ ಮಾಡುತ್ತಾ, ನಿಯಮಾವಳಿಗಳಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ಬಗೆಯ ತಿದ್ದುಪಡಿಗಳನ್ನು ತಂದಿದೆ. ಆದರೂ ವಾಮಮಾರ್ಗದ ನಡೆಗಳು ಕಡಿಮೆಯಾಗಿಲ್ಲ. ಹಿಂದೆ ಪಂಜಾಬ್‌ನ ಒಂದು ಸಂಶೋಧನಾ ಘಟಕದಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಕೆಲವು ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕರು ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತ ಜರ್ನಲ್ ಒಂದರಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟಿಸಿದ್ದ ಅನೇಕ ಲೇಖನಗಳು ಕಳಪೆಯಾಗಿದ್ದ ಕಾರಣ, ಅವುಗಳನ್ನು ಹಿಂಪಡೆಯಲಾಯಿತು.
ಜೊತೆಗೆ ಆ ಜರ್ನಲ್‌ನ ಪೀರ್ ಕಮಿಟಿ ಮೇಲೆಯೂ ಗಂಭೀರ ಆರೋಪಗಳು ಕೇಳಿಬಂದವು. ಯಾವುದೇ ಒಂದು ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತ ಜರ್ನಲ್‌ಗೆ ಲೇಖಕರು ಕಳುಹಿಸುವ ಬರಹ ಸುಲಭವಾಗಿ ಸ್ವೀಕೃತವಾಗಿ ಪ್ರಕಟವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಅಲ್ಲೊಂದು ಪರಿಶೀಲನಾ ಸಮಿತಿ ಇರುತ್ತದೆ. ಈ ಸಮಿತಿಯಲ್ಲಿರುವವರು ಅಕಾಡೆಮಿಕ್ ವಲಯದಲ್ಲಿ ಮಹತ್ತರವಾದ ಸಾಧನೆ ಮಾಡಿದವರಾಗಿರುತ್ತಾರೆ.
ಹಾಗೆ ಪ್ರಕಟಣೆಗೆ ಬಂದ ಲೇಖನಗಳನ್ನು ಈ ಸಮಿತಿಯ ತಂಡ (ಪೀರ್ ರಿವ್ಯೂ ಕಮಿಟಿ) ಕೂಲಂಕಷವಾಗಿ ಪರಿಶೀಲಿಸಿ ‘ಇದು ಪ್ರಕಟಣೆಗೆ ಅರ್ಹ’ ಎಂದು ಸಮ್ಮತಿ ಸೂಚಿಸಿದ ನಂತರವೇ ಅದು ಪ್ರಕಟವಾಗುತ್ತದೆ. ಹಾಗೆ ಪ್ರಕಟವಾದ ನಂತರ ಅದು ಕಳಪೆಯಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಎಲ್ಲಿಂದಲೋ ಎತ್ತಿಕೊಳ್ಳಲಾಗಿದೆ, ಅಲ್ಲಿರುವ ಚಿತ್ರ, ಮಾಹಿತಿ ಕಾಪಿ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ ಎಂಬುದು ಸಾಬೀತಾದರೆ, ಮೊದಲು ಆರೋಪ ಬರುವುದು ಈ ಪರಿಶೀಲನಾ ಸಮಿತಿಯ ಮೇಲೆಯೇ. ಇವರು ಅದು ಹೇಗೆ ಆ ಲೇಖನವನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸಿದರು ಎನ್ನುವ ಪ್ರಶ್ನೆಯೇ ಮುಖ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ.
ಜಾರ್ಖಂಡ್‌ ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿರುವ ಐಐಟಿ– ಧನಬಾದ್ ಹೊರತರುವ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಜರ್ನಲ್‌ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾಗಿದ್ದ ಸುಮಾರು 12 ಲೇಖನಗಳನ್ನು ಈಚೆಗೆ ವಾಪಸ್‌ ಪಡೆಯಲಾಗಿದೆ. ಲೇಖನಗಳು ಕಳಪೆಯಾಗಿದ್ದವು ಎಂಬುದು ಇದಕ್ಕೆ ಕಾರಣ.
ಐಐಟಿ– ಧನಬಾದ್ ದೇಶದ ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತ ಸಂಸ್ಥೆ. ಅದು ಹೊರತರುವ ಜರ್ನಲ್‌ಗೆ ತುಂಬಾ ಬೇಡಿಕೆ, ಘನತೆ ಇದೆ. ಡಾ. ರಶ್ಮಿ ಮಾಧುರಿ ಮತ್ತು ಡಾ. ಪ್ರಶಾಂತ ಶರ್ಮಾ ಎಂಬ ಸಹಾಯಕ ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕರು ಕಳಪೆ ಬರಹಗಳ ಮೂಲಕ ಸುದ್ದಿಯಾದವರು. 2018ರ ಫೆಬ್ರುವರಿಯಿಂದ ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಇವರು ಬರೆದ ಒಟ್ಟು 12 ಲೇಖನಗಳನ್ನು ಹಿಂಪಡೆಯಲಾಗಿದೆ.
ಇವರ ಲೇಖನಗಳಲ್ಲಿ ಬಳಸಲಾದ ಕೆಲವು ಚಿತ್ರಗಳು ಮತ್ತು ವಿವರಗಳು ಬೇರೆಡೆಯಿಂದ ಕದ್ದವುಗಳು ಎನ್ನುವ ಆರೋಪದ ಮೇಲೆ ಈ ಕ್ರಮ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ತನಿಖೆ ನಡೆಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ‘ಶೀಘ್ರದಲ್ಲೇ ತನಿಖೆಯನ್ನು ಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸಿ ಕಠಿಣ ಕ್ರಮ ಕೈಗೊಳ್ಳಲಾಗುವುದು’ ಎಂದು ಐಐಟಿ– ಧನಬಾದ್‌ನ ನಿರ್ದೇಶಕ ರಾಜೀವ್‌ ಶೇಖರ್‌ ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ. ತಮ್ಮನ್ನು ಉದ್ದೇಶಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ಬಲಿಪಶು ಮಾಡಲಾಗಿದೆ ಎಂದು ಡಾ. ರಶ್ಮಿ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ನೀಡಿದ್ದಾರೆ.
ಕಲಾ ಮತ್ತು ಮಾನವಿಕ ವಿಷಯಗಳ ವಿಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ ಆಗಾಗ ಇಂಥ ಘಟನೆಗಳು ವರದಿಯಾಗುತ್ತಿರುತ್ತವೆ. ಆದರೆ ವಿಜ್ಞಾನ ವಿಭಾಗದಲ್ಲಿ, ಅದರಲ್ಲೂ ಐಐಟಿಯಂಥ ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತ ಸಂಸ್ಥೆ ಹೊರತರುವ ಜರ್ನಲ್‌ನಲ್ಲಿ ಇಂಥ ಲೋಪವಾದಾಗ ಇಡೀ ಅಕಾಡೆಮಿಕ್ ವಲಯ ಬೆಚ್ಚಿ ಬೀಳುವುದು ಸಹಜ. ಇದೊಂದು ರೀತಿ ‘ಅಕಾಡೆಮಿಕ್ ಸೈಬರ್ ಕ್ರೈಮ್’ ಎನ್ನುವ ಕೂಗು ಈಗಾಗಲೇ ಧನಬಾದ್ ಐಐಟಿಯಲ್ಲಿ ಕೇಳಿಬರತೊಡಗಿದೆ.
ಫೆಬ್ರುವರಿ ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾದ ಲೇಖನಕ್ಕೆ ಬಂದ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ಗಮನಿಸಿಯಾದರೂ ಲೇಖಕರು ಈ ಬಗೆಯ ಖಯಾಲಿಯನ್ನು ಕೈಬಿಡಬಹುದಿತ್ತು. ಆದರೆ ಅವರು ಅದೇ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಮುಂದುವರೆದದ್ದು ಭಂಡತನವೇ ಸರಿ. ಇಂಥ ಬೆಳವಣಿಗೆಗಳು ದೇಶದ ಉನ್ನತ ಶಿಕ್ಷಣ ಕ್ಷೇತ್ರದ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೆ ಖಂಡಿತ ಒಳ್ಳೆಯದಲ್ಲ. ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ವಲಯದಲ್ಲಿರುವವರು ತುಂಬಾ ಜಾಗೃತರಾಗಿರಬೇಕು.
ಚಾತುರ್ಯವೋ ಅಚಾತುರ್ಯವೋ ಅವ್ಯವಹಾರಗಳು ಬಯಲಾಗುವ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳೇ ಹೆಚ್ಚು. ನಮ್ಮನ್ನು ಈಗ ನಮ್ಮ ಜೊತೆಗಿರುವ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ಮಾತ್ರ ಗಮನಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ನಮ್ಮ ಸಹವಾಸದಲ್ಲಿರುವ ಯಂತ್ರಗಳು ಕೂಡಾ ನಮ್ಮನ್ನು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಸ್ಕ್ಯಾನ್ ಮಾಡುತ್ತಿರುತ್ತವೆ ಎನ್ನುವ ಸಂಗತಿ ತಿಳಿದಿರುವುದು ಕ್ಷೇಮ.
ತಾಜಾ ಸುದ್ದಿಗಾಗಿ ಪ್ರಜಾವಾಣಿ ಟೆಲಿಗ್ರಾಂ ಚಾನೆಲ್ ಸೇರಿಕೊಳ್ಳಿ | ಪ್ರಜಾವಾಣಿ ಆ್ಯಪ್ ಇಲ್ಲಿದೆ: ಆಂಡ್ರಾಯ್ಡ್ | ಐಒಎಸ್ | ನಮ್ಮ ಫೇಸ್‌ಬುಕ್ ಪುಟ ಫಾಲೋ ಮಾಡಿ.