ರೈತ ಹೋರಾಟದ ಅನುಕರಣೀಯ ಮಾದರಿ

ಮಹಾನಗರಿಗೆ ಬಂದ ಸಾವಿರಾರು ರೈತರಿಗೆ ನೀರು, ಮಜ್ಜಿಗೆ, ಆಹಾರ ಕೊಟ್ಟು ನಗರದ ಜನರೂ ಅಂತಃಕರಣವನ್ನು ಮೆರೆದಿದ್ದಾರೆ. ಬೇಡಿಕೆಗಳ ಈಡೇರಿಕೆಗೆ ಒತ್ತಾಯಿಸಿ ನಗರಕ್ಕೆ ಮುತ್ತಿಗೆ ಹಾಕಿ ಸಂಚಾರ ಅಸ್ತವ್ಯಸ್ತಗೊಳಿಸಿ ಜನಜೀವನ ಸ್ತಬ್ಧಗೊಳಿಸುವ ಎಲ್ಲ ಹೋರಾಟಗಾರರೂ ಈ ರೈತ ಹೋರಾಟದಿಂದ ಕಲಿಯಬೇಕಾದದ್ದು ಸಾಕಷ್ಟಿದೆ. ಸಾಮಾಜಿಕ ಜಾಲತಾಣಗಳಲ್ಲೂ ದೇಶದ ಇತರ ಭಾಗದ ಜನರು ರೈತರ ಈ ಹೋರಾಟಕ್ಕೆ ಪೂರ್ಣ ಬೆಂಬಲ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಅದರ ಹೊರತಾಗಿಯೂ ಆಳುವ ಪಕ್ಷದ ಪರ ಇರುವ ಕೆಲವರು ಈ ಹೋರಾಟದ ಬಗ್ಗೆ ಕ್ಷುಲ್ಲಕ ಟೀಕೆಗಳನ್ನು ನಡೆಸಿರುವುದು ಸರಿಯಲ್ಲ. ರೈತ ಕಾರ್ಮಿಕರು ಲೆನಿನ್‌ ಅವರ ಭಾವಚಿತ್ರವಿರುವ ಭಿತ್ತಿಪತ್ರಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದುಕೊಂಡಿದ್ದಾಗಲೀ, ಅದಕ್ಕೆ ಮಾವೊ ಹೋರಾಟವನ್ನು ನೆನಪಿಸುವ ಲಾಂಗ್‌ಮಾರ್ಚ್‌ ಎಂಬ ಹೆಸರು ಕೊಟ್ಟದ್ದಾಗಲೀ ಅಥವಾ ಸಿಪಿಎಂ ಪಕ್ಷದ ಅಂಗಸಂಸ್ಥೆಯಾದ ಕಿಸಾನ್‌ ಸಭಾದ ನೇತೃತ್ವದಲ್ಲಿ ಧರಣಿ ನಡೆಸಿದ್ದಾಗಲೀ ಟೀಕೆಗಳಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗಬೇಕಾದುದು ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲ. ಇಷ್ಟೊಂದು ಶಾಂತಿಯುತವಾಗಿ, ಪೂರ್ಣ ಬದ್ಧತೆಯಿಂದ ಹೋರಾಟ ನಡೆಸುವಂತೆ ರೈತರನ್ನು ಸಂಘಟಿಸಿದ ಕಿಸಾನ್‌ ಸಭಾದ ಪದಾಧಿಕಾರಿಗಳು ಅಭಿನಂದನೆಗೆ ಅರ್ಹರು.

ರೈತರ ಪೂರ್ಣ ಸಾಲ ಮನ್ನಾ, ಸಾಗುವಳಿ ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಅರಣ್ಯಭೂಮಿಯ ಹಕ್ಕು ನೀಡುವುದು, ಹೊಸ ಪಡಿತರ ಕಾರ್ಡ್‌ಗಳನ್ನು ವಿತರಿಸುವುದು ಮತ್ತು ಸ್ವಾಮಿನಾಥನ್‌ ವರದಿಯ ಜಾರಿ– ಈ ಎಲ್ಲ ಬೇಡಿಕೆಗಳನ್ನೂ ಈಡೇರಿಸಲು ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರ ಸರ್ಕಾರ ಲಿಖಿತ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಒಪ್ಪಿಗೆ ನೀಡಿದೆ. ಹೀಗಾಗಿ ರೈತರ ಹೋರಾಟ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿದೆ ಎನ್ನಬಹುದು. ಆದರೆ ಸರ್ಕಾರದ ಭರವಸೆ ಕಾಲಬದ್ಧವಾಗಿ ಪೂರ್ಣರೂಪದಲ್ಲಿ ಜಾರಿಗೆ ಬರುವುದು ಮುಖ್ಯ. ರೈತರ ಸಾಲ ಮನ್ನಾದ ಬೇಡಿಕೆಯನ್ನು ರಾಜ್ಯ ಸರ್ಕಾರ ಕಳೆದ ವರ್ಷವೇ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡಿತ್ತು. ಆದರೆ ಜಾರಿಯ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಅದರಲ್ಲಿ ತಾರತಮ್ಯ ಎಸಗಲಾಗಿತ್ತು. ಸರ್ಕಾರದ ಹೇಳಿಕೆಯ ಪ್ರಕಾರವೇ 46.2 ಲಕ್ಷ ರೈತರ ಪೈಕಿ 35.5 ಲಕ್ಷ ರೈತರಿಗೆ ಮಾತ್ರವೇ ಸಾಲ ಮನ್ನಾದ ಲಾಭ ಸಿಕ್ಕಿದೆ. ಅದರಲ್ಲೂ ಸರ್ಕಾರ ಭರವಸೆ ನೀಡಿದಂತೆ ₹ 1.5 ಲಕ್ಷದವರೆಗಿನ ಸಾಲ ಮನ್ನಾ ಮಾಡುವುದರ ಬದಲು ₹ 40 ಸಾವಿರದವರೆಗಿನ ಸಾಲಗಳನ್ನು ಮಾತ್ರ ಮನ್ನಾ ಮಾಡಲಾಗಿತ್ತು. ಕೀಟಬಾಧೆ, ಅಕಾಲಿಕ ಮಳೆ ಮತ್ತು ಶೀತಗಾಳಿಯಿಂದಾಗಿ ರೈತರ ಅಪಾರ ಪ್ರಮಾಣದ ಬೆಳೆ ನಷ್ಟವಾಗಿದ್ದು ಅದಕ್ಕೆ ಪರಿಹಾರವನ್ನೂ ಸರ್ಕಾರ ಕೊಟ್ಟಿರಲಿಲ್ಲ. ರೈತರ ಮೊಣಕೈಗೆ ತುಪ್ಪ ಸವರುವ ನೀತಿಯನ್ನು ಸರ್ಕಾರ ಈಗಲಾದರೂ ಕೈಬಿಟ್ಟು ಮಾತಿಗೆ ತಪ್ಪದಂತೆ ನಡೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕು.