ಎಸ್‌ಸಿ, ಎಸ್‌ಟಿ ದೌರ್ಜನ್ಯ ತಡೆ ಮಾನವೀಯ ನೆಲೆಯ ಪುನರವಲೋಕನ

ಕಾನೂನುಗಳನ್ನು ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸುವ ಪರಮೋಚ್ಚ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟ್‌ ಇದ್ದರೂ, ಆ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನ
ದಲ್ಲಿ ಲೋಪಗಳು ಆಗುವುದೇ ಇಲ್ಲವೆಂದು ಹೇಳಲಾಗದು. ಆದರೆ, ಆಗಿರುವ ಲೋಪವನ್ನು ಗುರುತಿಸಿ ಅದನ್ನು ಸರಿಪಡಿಸಿಕೊಂಡ, ಕಾನೂನನ್ನು ಇನ್ನಷ್ಟು ಮಾನವೀಯವಾಗಿ ಅರ್ಥೈಸಿದ ಹಿರಿಮೆ ಇದೇ ಕೋರ್ಟ್‌ಗೆ ಇದೆ. ಈ ಮಾತಿಗೆ ಉದಾಹರಣೆಯಾಗಿ ನಿದರ್ಶನಗಳನ್ನೂ ನೀಡಬಹುದು. 1989ರ ಕಾಯ್ದೆಯ ವಿಚಾರವಾಗಿ, ಈಗ ತ್ರಿಸದಸ್ಯ ಪೀಠ ನೀಡಿರುವ ತೀರ್ಪು ಕೂಡ ಅಂಥದ್ದೊಂದು ನಿದರ್ಶನ. ಪರಿಶಿಷ್ಟ ಜಾತಿ ಹಾಗೂ ಪರಿಶಿಷ್ಟ ಪಂಗಡಗಳಿಗೆ ಸೇರಿದವರು ತಮ್ಮ ರಕ್ಷಣೆಗಾಗಿ ರೂಪಿಸಿದ ಕಾಯ್ದೆಯನ್ನು ಇಡಿಯಾಗಿ ದುರ್ಬಳಕೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಎನ್ನುವ ವಾದದ ಮೇಲೆ ಬಲವಾಗಿ ಏಟು ನೀಡಿರುವುದು ತ್ರಿಸದಸ್ಯ ಪೀಠದ ತೀರ್ಪಿನಲ್ಲಿ ಗುರುತಿಸಬೇಕಾದ ಅಂಶ. ‘ಪರಿಶಿಷ್ಟ ಜಾತಿ ಹಾಗೂ ಪರಿಶಿಷ್ಟ ಪಂಗಡಗಳ ಜನ ಒಂದು ವರ್ಗವಾಗಿ ಕಾನೂನನ್ನು ದುರ್ಬಳಕೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು ಹಾಗೂ ಮೇಲ್ಜಾತಿಗಳಿಗೆ ಸೇರಿದ ಜನ ಕಾನೂನನ್ನು ದುರ್ಬಳಕೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಭಾವಿಸಲಾಗದು. ಸುಳ್ಳು ದೂರು ದಾಖಲಿಸಲು ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಜಾತಿ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ ಎನ್ನಲಾಗದು. ಮನುಷ್ಯನಲ್ಲಿರುವ ದೌರ್ಬಲ್ಯಗಳು ಅದಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತವೆಯೇ ವಿನಾ ಜಾತಿ ಅಲ್ಲ’ ಎಂದು ಈಗ ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟ್‌ ಸ್ಪಷ್ಟಪಡಿಸಿದೆ. ಹಾಗೆಯೇ, ‘ದೂರೊಂದು ಸುಳ್ಳು ಎಂದಾದರೆ, ಹಾಗಾಗುವುದಕ್ಕೆ ದೋಷಪೂರಿತ ತನಿಖೆಯೂ ಕಾರಣವಾಗಿರಬಹುದು. ಕೆಲವು ಪ್ರಕರಣಗಳಲ್ಲಿ ದೂರು ಸುಳ್ಳಾಗಿರಬಹುದು. ಆದರೆ, ಅದು ಕಾನೂನನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಲು ಕಾರಣ ಆಗುವುದಿಲ್ಲ’ ಎಂದು ಕೋರ್ಟ್‌ ಹೇಳಿದೆ. ದ್ವಿಸದಸ್ಯ ಪೀಠ ನೀಡಿದ್ದ ಆದೇಶದಂತೆ, ದೌರ್ಜನ್ಯ ತಡೆ ಕಾಯ್ದೆಯ ಅಡಿ ಪರಿಶಿಷ್ಟ ಜಾತಿ ಅಥವಾ ಪರಿಶಿಷ್ಟ ಪಂಗಡಗಳಿಗೆ ಸೇರಿದವರು ನೀಡಿದ ದೂರು ದಾಖಲಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಮುನ್ನ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ತನಿಖೆ ನಡೆಸಬಹುದು ಎಂಬುದೇ ನೆಲದ ಕಾನೂನಾಗಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದರೆ, ಅದು ಇನ್ನೊಂದು ಬಗೆಯ, ಕಾನೂನುಬದ್ಧ ತಾರತಮ್ಯಕ್ಕೆ ದಾರಿಮಾಡಿಕೊಡುತ್ತಿತ್ತು. ಏಕೆಂದರೆ, ಮೇಲ್ಜಾತಿಗಳಿಗೆ ಸೇರಿದ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಕಾನೂನುಗಳ ಅಡಿ ಇನ್ನೊಬ್ಬರ ವಿರುದ್ಧ ದೂರು ನೀಡಿದಾಗ, ಅದು ಸತ್ಯವೋ ಅಸತ್ಯವೋ ಎಂಬ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ತನಿಖೆ ನಡೆಸುವ ಪರಿಪಾಟ ಸಾಮಾನ್ಯ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲ. ಹೀಗಿರುವಾಗ, ದಲಿತರು 1989ರ ಕಾಯ್ದೆಯ ಅಡಿ ನೀಡಿದ ದೂರುಗಳ ವಿಚಾರವಾಗಿ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಪರಿಶೀಲನೆ ನಡೆಸಬಹುದು ಎಂಬ ನಿರ್ದೇಶನವು ತಪ್ಪು ಅರ್ಥ ಧ್ವನಿಸುವಂತಿತ್ತು. ತ್ರಿಸದಸ್ಯ ಪೀಠದ ತೀರ್ಪು ಈಗ ಇಂಥದ್ದಕ್ಕೆ ಅವಕಾಶ ಇಲ್ಲದಂತೆ ಮಾಡಿದೆ. ಈ ಎಲ್ಲ ಕಾರಣಗಳಿಗಾಗಿ, ಇದು, ಒಂದು ಕಾಯ್ದೆಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ತೀರ್ಪು ಮಾತ್ರವೇ ಆಗಿರದೆ, ನ್ಯಾಯಾಂಗವು ಅತ್ಯಂತ ಮಾನವೀಯವಾಗಿ ಆಲೋಚಿಸಿದ, ಆ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಕ್ರಿಯಾಶೀಲವಾದ ರೂಪಕವಾಗಿ ನಿಲ್ಲುತ್ತದೆ.