ಸಂಪಾದಕೀಯ | ಸಾವಯವ ಸಿರಿ: ಸಂದೇಹ ಮೂಡಿಸಿರುವ ತರಾತುರಿ

ರೈತರಿಗೆ ಸಾವಯವ ಕೃಷಿಯ ತರಬೇತಿ ನೀಡುವುದರ ಜತೆಗೆ, ಅವರಿಗೆ ಹಸಿರೆಲೆ ಗೊಬ್ಬರ ಮತ್ತು ಬೀಜ ವಿತರಣೆ ಮಾಡಲು, ಸಾವಯವ ಗೊಬ್ಬರದ ಉತ್ಪಾದನೆ ಹಾಗೂ ಪೋಷಕಾಂಶ ನಿರ್ವಹಣೆಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳನ್ನು ಅನುಷ್ಠಾನಗೊಳಿಸಲು ಸ್ವಯಂಸೇವಾ ಸಂಸ್ಥೆಗಳಿಗೆ ನೆರವು ನೀಡುವುದಕ್ಕಾಗಿ ಈ ಯೋಜನೆಯನ್ನು ಆರಂಭಿಸಲಾಗಿದೆ. ಆದರೆ, ಯೋಜನೆಯ ಮೂಲ ಉದ್ದೇಶವನ್ನೇ ಮರೆತಿರುವಂತೆ ಕೃಷಿ ಇಲಾಖೆಯು ವರ್ತಿಸುತ್ತಿದೆ. ಬಜೆಟ್‌ನಲ್ಲಿ ಎತ್ತಿಟ್ಟ ಹಣ ಆರ್ಥಿಕ ವರ್ಷದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಹೇಗಾದರೂ ಖರ್ಚಾದರೆ ಸಾಕು ಎಂಬ ಪ್ರವೃತ್ತಿ ಅಕ್ಷಮ್ಯ. ಅದು ಸಾರ್ವಜನಿಕರು ತೆರಿಗೆ ರೂಪದಲ್ಲಿ ನೀಡಿದ ಹಣ. ಪೈಸೆ, ಪೈಸೆಯೂ ಸದ್ಬಳಕೆ ಆಗಬೇಕು. ಹಾಗೆ ನೋಡಿದರೆ ನಮ್ಮ ಸಾವಯವ ಕೃಷಿ ನೀತಿಯೇ ಗೊಂದಲದಿಂದ ಕೂಡಿದೆ. ಸರ್ಕಾರದ ನೇತೃತ್ವ ವಹಿಸಿದವರು ಬದಲಾದಂತೆ ಯೋಜನೆಗಳ ಸ್ವರೂಪದಲ್ಲೂ ಬದಲಾವಣೆ ಆಗುತ್ತಿರುವುದೇ ಇದಕ್ಕೆ ಸಾಕ್ಷಿ. ಜಿಲ್ಲಾಮಟ್ಟ, ತಾಲ್ಲೂಕುಮಟ್ಟ ಹಾಗೂ ಹೋಬಳಿಮಟ್ಟ– ಹೀಗೆ ಮೂರು ಹಂತಗಳಲ್ಲಿ ಸಾವಯವ ಕೃಷಿಯ ಪ್ರಮಾಣವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಲು ಯೋಜನೆಗಳನ್ನು ರೂಪಿಸುತ್ತಾ ಬರಲಾಗಿತ್ತು. ಇದರಿಂದಾಗಿ ಸಾವಯವ ಕೃಷಿ ಕುರಿತು ರೈತರಲ್ಲಿ ಒಂದಿಷ್ಟು ಆಸಕ್ತಿ ಮೂಡಿದ್ದು ನಿಜ. ಆದರೆ, ಇದನ್ನು ಸುಸ್ಥಿರಗೊಳಿಸುವಂತಹ ಯಾವ ಪ್ರಯತ್ನಗಳೂ ನಡೆಯಲಿಲ್ಲ. 15 ‘ಪ್ರಾಂತೀಯ ಸಹಕಾರ ಸಾವಯವ ಕೃಷಿಕರ ಸಂಘಗಳ ಒಕ್ಕೂಟ’ಗಳೇನೋ
ಅಸ್ತಿತ್ವಕ್ಕೆ ಬಂದಿವೆ. ಆದರೆ, ಅವುಗಳಿಗೆ ಬಲ ತುಂಬುವ ಕೆಲಸ ನಡೆಯಲಿಲ್ಲ. ಸಾವಯವ ಕೃಷಿ ಉತ್ಪನ್ನದ ಪ್ರಮಾಣಪತ್ರ ಕೊಡಿಸುವ ಕೆಲಸ ಕೂಡ ಸರಿಯಾಗಿ ಆಗಲಿಲ್ಲ. ಸಿರಿಧಾನ್ಯಗಳ ಸಂಸ್ಕರಣೆಗಾಗಿ ಲಕ್ಷಾಂತರ ರೂಪಾಯಿ ವ್ಯಯಿಸಿ ಸಲಕರಣೆಗಳನ್ನು ಕೊಡಿಸಲಾಯಿತಾದರೂ ಅವುಗಳ ನಿರ್ವಹಣೆಗೆ ಅಗತ್ಯ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ. ಮಾರುಕಟ್ಟೆ ಸಮಸ್ಯೆಯನ್ನೂ ಬಗೆಹರಿಸಲಿಲ್ಲ.

ಕಳೆದ ಒಂದೂವರೆ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಒಂದೇ ಯೋಜನೆಗೆ ‘ಸಾವಯವ ಗ್ರಾಮ’, ‘ಸಾವಯವ ಭಾಗ್ಯ’, ‘ಸಾವಯವ ಸಿರಿ’ ಎಂದು ಹೆಸರು ಬದಲಾಗುತ್ತಾ ಹೋಯಿತೇ ವಿನಾ ಸಾವಯವ ಕೃಷಿಕರ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಬದಲಾವಣೆಯೇನೂ ಆಗಲಿಲ್ಲ. ಇದೀಗ ‘ಸಾವಯವ ಸಿರಿ’ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಸಾವಯವ ಕೃಷಿಯ ನೆರವಿಗಾಗಿ ಎತ್ತಿಟ್ಟ ಹಣವನ್ನು ಬೇಕಾಬಿಟ್ಟಿ ಬಳಸುವ ಆತುರ. ಇಂತಹ ತರಾತುರಿಗೆ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿ ಬಸವರಾಜ ಬೊಮ್ಮಾಯಿ ತಡೆಯೊಡ್ಡಬೇಕು. ಸ್ವಜನಪಕ್ಷಪಾತದ ಕೆಸರು ಈ ಯೋಜನೆಗೆ ಮೆತ್ತಿಕೊಳ್ಳದಂತೆ ಎಚ್ಚರ ವಹಿಸಬೇಕು. ಸರ್ಕಾರದ ಮಾತನ್ನು ನಂಬಿ, ಸಾವಯವ ಕೃಷಿಗೆ ಬದಲಾಗಿರುವ ಕೃಷಿಕರಿಗೆ ಯೋಜನೆಯ ಸಂಪೂರ್ಣ ಲಾಭ ದಕ್ಕುವಂತೆಯೂ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು.