ಸಂಪಾದಕೀಯ: ಕ್ಯಾಮೆರಾ ಕಣ್ಗಾವಲು ಸಾಲದು, ಪೊಲೀಸರ ಮನಃಸ್ಥಿತಿ ಬದಲಾಗಬೇಕು

ಪೊಲೀಸ್‌ ಠಾಣೆಗಳನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಸಿ.ಸಿ. ಟಿ.ವಿ. ಕ್ಯಾಮೆರಾ ಕಣ್ಗಾವಲಿಗೆ ತರುವಂತೆ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳ ಆಯೋಗವು 2006ರಲ್ಲೇ ಶಿಫಾರಸು ಮಾಡಿತ್ತು. 2018ರಲ್ಲಿ ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟ್‌ ಕೂಡ ಆದೇಶ ಹೊರಡಿಸಿತ್ತು. ಆದರೆ, ಹೆಚ್ಚಿನ ಪೊಲೀಸ್‌ ಠಾಣೆಗಳಲ್ಲಿ ಈ ಆದೇಶದ ಪಾಲನೆಯೇ ಆಗಿಲ್ಲ. ದೇಶದಲ್ಲಿ ಪೊಲೀಸ್‌ ಕಸ್ಟಡಿ ಅಥವಾ ನ್ಯಾಯಾಂಗ ಬಂಧನದಲ್ಲಿದ್ದಾಗಲೇ ಪ್ರತಿದಿನ ಐವರು ಮೃತರಾಗುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ‘ದೌರ್ಜನ್ಯಗಳ ವಿರುದ್ಧದ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಆಂದೋಲನ’ (ಎನ್‌ಸಿಎಟಿ) 2019ರಲ್ಲಿ ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಿದ್ದ ವರದಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಳಿತ್ತು. 2005ರಿಂದ 2018ರ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಭಾರತದಲ್ಲಿ 1,200 ಲಾಕಪ್‌ ಸಾವುಗಳು ಸಂಭವಿಸಿದ್ದು, ಬರೀ ಏಳು ಪ್ರಕರಣಗಳಲ್ಲಿ ಪೊಲೀಸರಿಗೆ ಶಿಕ್ಷೆಯಾಗಿದೆ ಎಂಬ ಸಂಗತಿಯು ಎರಡು ಸ್ವಯಂ ಸೇವಾ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ನಡೆಸಿದ ಅಧ್ಯಯನದಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬಂದಿತ್ತು. ಕಟ್ಟುನಿಟ್ಟಿನ ನಿಯಮಗಳು, ಕಣ್ಗಾವಲು ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಇದ್ದ ಮಾತ್ರಕ್ಕೆ ಪೊಲೀಸ್‌ ದೌರ್ಜನ್ಯ ಪ್ರಕರಣಗಳು ಕೊನೆಯಾಗುತ್ತವೆ ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗದು. ಕಣ್ಗಾವಲು ಕೊರತೆಯೊಂದೇ ಈ ಸಮಸ್ಯೆಗೆ ಕಾರಣ ಎನ್ನಲೂ ಆಗದು. ಪೊಲೀಸ್‌ ಇಲಾಖೆಯ ಸಿಬ್ಬಂದಿ ಮತ್ತು ಅಧಿಕಾರಿಗಳ ನೇಮಕಾತಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ, ತರಬೇತಿಯ ಕೊರತೆ ಮತ್ತು ಸಂವೇದನಾಶೀಲತೆಯನ್ನು ರೂಢಿಸಿಕೊಳ್ಳದೇ ಇರುವುದು ಈ ಸಮಸ್ಯೆಯ ಹಿಂದಿರುವ ಬಹುಮುಖ್ಯ ಕಾರಣಗಳು. ದೊಡ್ಡ ಮೊತ್ತದ ಲಂಚ ನೀಡಿ ಇಲಾಖೆಗೆ ಸೇರುವವರು ಮತ್ತು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಠಾಣೆಯೇ ಬೇಕೆಂದು ವರ್ಗಾವಣೆ ಮಾಡಿಸಿಕೊಂಡು ಬರುವವರು ನಿಯಮಗಳಿಗೆ ಬದ್ಧವಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ನಿರೀಕ್ಷಿಸುವುದಾದರೂ ಹೇಗೆ? ನೇಮಕಾತಿ ಮತ್ತು
ವರ್ಗಾವಣೆಗಳನ್ನು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದಿಂದ ಮುಕ್ತಗೊಳಿಸಿ, ಪೊಲೀಸ್‌ ಮನೋಭಾವದಲ್ಲಿ ಆಮೂಲಾಗ್ರ ಬದಲಾವಣೆ ತಂದರೆ ಮಾತ್ರ ದೌರ್ಜನ್ಯಕ್ಕೆ ಕಡಿವಾಣ ಬೀಳಬಹುದು. ಜನರೊಂದಿಗೆ ಸಂವೇದನಾಶೀಲರಾಗಿ ನಡೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಮತ್ತು ಸೂಕ್ಷ್ಮಮತಿಗಳಾಗಿ ವರ್ತಿಸುವುದರ ಕುರಿತು ಪೊಲೀಸರಿಗೆ ಸರಿಯಾದ ತರಬೇತಿ ನೀಡುವ ಅಗತ್ಯವೂ ಇದೆ. ಜನರ ಕುರಿತು ಪೊಲೀಸರಲ್ಲಿ ಇರುವ ಭಾವನೆ ಮತ್ತು ಪೊಲೀಸರ ಕುರಿತು ಅಧಿಕಾರಸ್ಥರಲ್ಲಿ ಇರುವ ಭಾವನೆಯನ್ನು ಬದಲಿಸಿದರೆ ಮಾತ್ರ ಪೊಲೀಸ್‌ ಠಾಣೆಗಳು ಹೆಚ್ಚು ಜನಸ್ನೇಹಿಯಾಗಲು ಸಾಧ್ಯ.