ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ‘ಅಣ್ಣ’ ಪದವನ್ನು ‘ಅನ್ನ’, ಆದರ– ಹಾದರ, ಕಳ್ಳು– ಕಲ್ಲು, ಬೆಣ್ಣೆ– ಬೆನ್ನೆ, ಮಣೆ– ಮನೆ, ಅಟ್ಟು– ಹಟ್ಟು, ಹಕ್ಕಿ– ಅಕ್ಕಿ ಎಂದು ಕರೆಯುವುದರಲ್ಲಿ ತಪ್ಪಿಲ್ಲವೇ? ಈ ಎಲ್ಲ ಪದಗಳಿಗೂ ಇರುವ ಅರ್ಥಗಳೂ ಬೇರೆ ಬೇರೆಯಾಗಿವೆ. ಇವನ್ನು ಬಳಸಿದಾಗ ಆಭಾಸ, ಅಪಾರ್ಥವುಂಟಾಗದೇ ಇರದು. ಪ್ರಾಂತ್ಯಭೇದದಿಂದಾಗಿ ಇಂಥ ವ್ಯತ್ಯಾಸಗಳು ಸಹಜವಾಗಿರುತ್ತವೆ. ಆದರೆ, ಅರ್ಥಕ್ಕೆ ಧಕ್ಕೆಯಾಗದಂತೆ, ಆಭಾಸವಾಗದಂತೆ ಪದವನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ಉಚ್ಚರಿಸುವ ರೂಢಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡರೆ ಕನ್ನಡದ ಗರಿಮೆಯೂ ಹೆಚ್ಚುತ್ತದೆ.
