ಹಾಗಾದರೆ, ಈ ಗಂಭೀರ ಸಮಸ್ಯೆಗೆ ಪರಿಹಾರ ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವತ್ತ ಮುಂದೇನು ಮಾಡಬೇಕಿದೆ? ಈ ಕುರಿತಾಗಿ ಕೆಲವು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಅಧ್ಯಯನ ಕೈಗೊಂಡಿರುವ ನಮ್ಮ ಅನುಭವದಲ್ಲಿ ಹೇಳಬಹುದಾದರೆ, ಕನಿಷ್ಠ ಐದು ಆಯಾಮಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಯತ್ನಿಸುವ ಅಗತ್ಯವಿದೆ. ಒಂದು, ಲಸಿಕೆಯ ಕ್ಷಮತೆ ಹೆಚ್ಚಿಸುವುದು. ಎರಡನೆಯದು, ರೋಗಪತ್ತೆ ಹಚ್ಚುವ ಪ್ರಯೋಗಾಲಯ ತಂತ್ರಗಳ ಕ್ಷಮತೆ ವರ್ಧಿಸುವುದು. ಮೂರು, ಮಂಗನ ಹೊರತಾಗಿಯೂ ಇರಬಹುದಾದ ಇತರ ವೈರಾಣು ಪೋಷಕ ಜೀವಿಗಳನ್ನು ಪತ್ತೆಹಚ್ಚುವುದು. ನಾಲ್ಕು, ಉಣ್ಣೆಯ ಹೊರತಾದ ರೋಗವಾಹಕ ಇರ ಬಹುದೇ ಎಂದು ಪರಿಶೀಲಿಸುವುದು. ಕೊನೆಯದಾಗಿ, ಇಲ್ಲಿನ ಮಣ್ಣು, ನೀರು, ಇತರ ಜೀವಿಗಳು, ಹವಾಮಾನ- ಇತ್ಯಾದಿಗಳೆಲ್ಲ ಸೇರಿದಂತೆ, ಒಟ್ಟೂ ಪರಿಸರವು ಈ ವೈರಸ್ಸನ್ನು ಪ್ರಭಾವಿಸುವ ರೀತಿಯನ್ನು ಅರಿಯುವುದು. ಅಳವಾದ, ಅಂತರ್ಶಿಸ್ತೀಯ ಹಾಗೂ ಕಾಲಬದ್ಧ ಸಂಶೋಧನೆ ಅಗತ್ಯವಿರುವ ಸಂಗತಿಯಿದು.