ಬಡ್ಡಿ ಬಾವಿ

ಕಣಿವೆಯಲಿ ಜಲ ಚಕ್ರಗಳ ಸಾಲು ಸಾಲಾಗಿ ಇರಿಸಿ
ನೀರನು ಹಾಯಿಸಿ ಚಕ್ರವ ತಿರುಗಿಸಿ ಕರೆಂಟು ಉತ್ಪಾದಿಸಿ
ಜೋಗದಲ್ಲಿಯೂ ವಿದ್ಯುತ ಶಕ್ತಿಯು ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡಿತಣ್ಣ
ಕೆಲಸ ನೋಡಲು ಬಂದನಿಲ್ಲಿಗೆ ಮೈಸೂರಿನ ದೊರೆ ಕೃಷ್ಣ’’

ಪುಟ್ಟಜ್ಜಿ ಹಾಡು ನಿಲ್ಲಿಸಿ ನುಡಿದಳು: ‘ಆವತ್ತು ಒಂದು ಪದ್ಧತಿ ಇತ್ತು. ದೊರೆ ಎಲ್ಲಿಗಾದರೂ ಹೊರಟಾಗ ಅವನ ಖಜಾನೆ ದೊರೆಯ ಸಂಗಡ ಹೋಗುತ್ತಿತ್ತು. ಹುಜೂರು ಖಜಾನೆ ಅಂತ ಅದನ್ನ ಕರೆಯುತ್ತಿದ್ದರು. ದೊರೆ ಅವನ ಪರಿವಾರದ ಖರ್ಚಿಗೆ ಹಣ ಈ ತಿಜೋರಿಯಿಂದ ದೊರೆಯುತ್ತಿತ್ತು’.

‘‘ಎರಡು ಕುದುರೆಗಳು ಎಳೆಯುವಂತಹಾ ಒಂದು ಗಾಡಿ
ನಡುವೆ ಕೂತಿರುತಿತ್ತು ಕಬ್ಭಿಣದ ಒಂದು ಗಟ್ಟಿ ತಿಜೋರಿ
ಹಿಂದೆ ಮುಂದೆ ಕಾವಲು ಪಡೆಯ ಆಶ್ವಾರೋಹಿಗಳು
ಹಣವನು ಕಾಯುವ ಮೈಸೂರರಸರ ಕಾವಲು ಪಡೆಯು.

ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಕುದುರೆ ಸಾರೋಟಿಗೆ ಏನೋ ಅವಘಡವಾಗೆ
ತಿಜೋರಿ ಉಳಿಯಿತು ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ದೊರೆ ಮುಂದೆ ಸಾಗೆ
ಸಾಗರ ತಲುಪಿದ ದೊರೆ ಬರಿಗೈಯಲಿ ಉಳಿದನು ಪಾಪ
ಹಾಲು ಮಜ್ಜಿಗೆಗೂ ಕಾಸಿಲ್ಲ ಯಾರಿಗು ಬೇಡ ಈ ಸಂಕಟ

ಸಾಗರ ಊರಿನ ಶ್ರೀಮಂತನೋರ್ವ ಬಂದನು ಮುಂದೆ
ದೊರೆಗೇ ಹಣವನು ನೀಡಿ ಗೌರವವನ್ನ ಕಾಪಾಡಿ
ಖಜಾನೆ ಬರುವವರೆಗೂ ದೊರೆಯನು ಕಾದನು ಈತ
ಇವನ ಉಪಕಾರ ಗುಣಕೆ ದೊರೆ ಆದನು ಸಂಪ್ರೀತ.

ಖಜಾನೆ ಗಾಡಿಯು ಬಂದಿತು ಕೆಲ ದಿನ ಕಳೆಯುತ್ತಿರಲು
ದೊರೆ ಕರೆ ನೀಡಿದನು ಹಣ ನೀಡಿದ  ಶ್ರೀಮಂತನಿಗೆ
ನೀವು ನೀಡಿದ ಸಹಾಯ ಹಸ್ತಕೆ ಏನು ಬೇಕು ಕೇಳಿ
ವಜ್ರ ವೈಢೂರ್ಯ ರಾಶಿ ರಾಶಿ ಹಣ ಕೊಡುವೆ ಕೇಳಿ’’

ಅಜ್ಜಿ ಕತೆಯನ್ನ ಮುಂದುವರೆಸಿದಳು. ‘ದೊರೆ ಏನು ಬೇಕು ಕೇಳು ಎಂದಾಗ ಸಾಗರದ ಶ್ರೀಮಂತ ಯೋಚನೆ ಮಾಡಿದ. ಹಣ ತನ್ನಲ್ಲಿದೆ. ವಜ್ರ ವೈಢೂರ್ಯ ತನ್ನಲ್ಲಿದೆ. ಬಂಗಾರದ ನಾಣ್ಯ ಬೆಳ್ಳಿ ನಾಣ್ಯವಿದೆ. ಊರಿನಲ್ಲಿ ಒಂದು ನೀರಿನ ಬಾವಿ ಇಲ್ಲ. ಜನ ತುಂಬಾ ತೊಂದರೆ ಅನುಭವಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಶ್ರೀಮಂತ ಕೇಳಿದ:

‘‘ಊರ ಜನ ನೀರಿಲ್ಲದೆ ಬವಣೆ ಪಡುವುದುಂಟು ದೊರೆಯೆ
ಊರ ನಡುವೆ ಬಾವಿಯೊಂದ ತೆಗೆಸಿ ಕೊಡಿ ದೊರೆಯೆ
ಹೊರಗಿನಿಂದ ಕೆಲಸಗಾರರನ್ನ ಕರೆಸಿ ಬಾವಿ ತೋಡಿಸಿ
ಊರ ಜನರ ನೀರ ಬವಣೆಯನು ದೂರ ಮಾಡಿಸಿ.

ಜೋಗಕ್ಕೆ ಕರೆಂಟು ಬಂತು ಅನ್ನುವಾಗಲೇ
ಬಾವಿಯಲ್ಲಿ ಜುಳುಜುಳು ಎಂದು ನೀರು ಬಂದಿತಣ್ಣ
ಊರ ಜನ ಕರೆದರದನು ‘ಬಡ್ಡಿ ಬಾವಿ’ ಎಂದು
ಕೊಟ್ಟ ಸಾಲಕೆ ಬಡ್ಡಿಯಂತೆ ಬಂದ ಬಾವಿಯನ್ನ’’

ಅಜ್ಜಿ ಹೇಳಿದ ಕತೆ ಕೇಳಿದ ಮಕ್ಕಳು ಸಂತಸ ಪಟ್ಟವು. ಊರಿನ ಒಂದು ರಹಸ್ಯ ಬಯಲಾದದ್ದು ಅವರಿಗೆ ಸಂತಸ ತಂದಿತು. ಸಂಭ್ರಮದಿಂದ ಎದ್ದು ‘ಅಜ್ಜಿ ಬರತೇವೆ, ಅಜ್ಜಿ ಬರತೇವೆ’ ಎಂದು ಹೇಳಿ ಮಕ್ಕಳೆಲ್ಲ ತಂತಮ್ಮ ಮನೆಗಳಿಗೆ ಹಿಂತಿರುಗಿದರು.