ಸೂಪರ್ ವುಮನ್ ಸಿಂಡ್ರೋಮ್ ನಿಮಗಿದೆಯೇ?

ಇಂದಿನ ಮಹಿಳೆಗೆ ಬಹು ಪಾತ್ರಗಳನ್ನು ವಹಿಸುವುದು, ನಿಭಾಯಿಸುವುದು ಅನಿವಾರ್ಯ. ಜನ್ಮಜಾತವಾಗಿಯೇ ವಿವಿಧ ರೀತಿಯ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ನಿರ್ವಹಿಸುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವೂ ಆಕೆಗಿದೆ. ಗಂಡ, ಮಕ್ಕಳು, ಮನೆ, ಕಚೇರಿ ಇವೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಬಿಟ್ಟು ಓಡುವುದು ಪಲಾಯನವಾದ ಆದೀತು.  ಹಾಗೆಂದು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ತಾನೊಬ್ಬಳೇ ಪರಿಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಮಾಡಬಲ್ಲೆ, ಮಾಡಬೇಕು ಎಂಬ ಸ್ವನಿರೀಕ್ಷೆಯನ್ನು ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವುದೂ ತಪ್ಪು. ಏಕೆಂದರೆ ಮಹಿಳೆಯೂ ಮನುಷ್ಯಳೇ! ಆಕೆಗೆ ತನ್ನದೇ ಆದ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಗಳು ಇರುವಂತೆಯೇ ಇತಿ ಮಿತಿಗಳೂ ಇವೆ. ಅದನ್ನು ಬೇರೆಯವರು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದರ ಜತೆಗೆ ಸ್ವತಃ ಆಕೆಯೂ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು.

ಈ `ಸೂಪರ್ ವುಮನ್ ಸಿಂಡ್ರೋಮ್' ನಿಂದ ಹೊರಬರಬೇಕಾದರೆ ಮಹಿಳೆಯ ಮನೋಭಾವದಲ್ಲಿ ಬದಲಾವಣೆ ಆಗಲೇಬೇಕು.

ಯಾರೂ ಪರಿಪೂರ್ಣರಲ್ಲ
ಮನುಷ್ಯರೆಂದ ಮೇಲೆ ಪರಿಪೂರ್ಣರಲ್ಲ ಎಂಬುದು ಸರಳ ಸತ್ಯ.  ಹಾಗೆಯೇ ಎಲ್ಲ ಕೆಲಸವನ್ನು ಎಲ್ಲ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಎಲ್ಲ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಪರಿಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಮಾಡಲು ಯಾರಿಗೂ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಕುಂದು ಕೊರತೆ ಸಹಜ ಎಂಬ ವಾಸ್ತವವನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಬೇಕು. ಈ ಧೋರಣೆ ಬೆಳೆಸಿಕೊಂಡಾಗ ಮಾತ್ರ ಸದಾ ಹೆಚ್ಚಿನದನ್ನು ನಿರೀಕ್ಷಿಸುವುದು, ತನ್ನೊಂದಿಗೇ ಸ್ಪರ್ಧೆ ನಡೆಸುವುದು ಕಡಿಮೆಯಾಗಿ, ಮಾಡಿದ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ತೃಪ್ತಿ ಸಿಗುತ್ತದೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಪಾಯಸ ಮಾಡಿದಾಗ ಸಿಹಿ ಹೆಚ್ಚಾದರೆ `ನನ್ನಿಂದ ಹೀಗಾಯಿತಲ್ಲಾ' ಎಂದು ಕೊರಗುವ ಅವಶ್ಯಕತೆ ಇಲ್ಲ. ಅಡುಗೆ ಮಾಡುವ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಒಂದಲ್ಲ ಒಂದು ಬಾರಿ ಹೀಗಾಗುವುದು ಸಹಜ.

ರಾಜಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು
ಯಾವ ಕೆಲಸ ಹೆಚ್ಚು ಮುಖ್ಯ ಮತ್ತು ತನ್ನಿಂದ ಸಾಧ್ಯ ಎಂಬುದನ್ನು ಗಮನಿಸಿ ಅದಕ್ಕೆ ಒತ್ತು ನೀಡಬೇಕು. ನೆಂಟರ ಮನೆಯ ಗೃಹಪ್ರವೇಶಕ್ಕೆ ಹೋಗಬೇಕು, ಆಫೀಸಿನಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚುವರಿ ಕೆಲಸವಿದೆ. ಎರಡನ್ನೂ ಹೇಗಾದರೂ ಮುಗಿಸುತ್ತೇನೆ ಎನ್ನುವುದರ ಬದಲು ಅಗತ್ಯ ಇರುವ ಆಫೀಸಿನ ಕೆಲಸ ಮುಗಿಸಿ, ಬಿಡುವಾದಾಗ ನೆಂಟರ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಬಹುದು.

ಇತರರ ಸಹಾಯ
ಮಕ್ಕಳ ಜವಾಬ್ದಾರಿ, ಅಡುಗೆ, ಕಚೇರಿ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಒಬ್ಬರೇ ವಹಿಸಿಕೊಂಡು ಹೆಣಗಾಡುವ ಬದಲು,  ಸಂದರ್ಭಕ್ಕೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ಪತಿ/ ಬಂಧುಗಳು/ ಸಹೋದ್ಯೋಗಿಗಳ ನೆರವು ಪಡೆಯುವುದು. ಯಾವುದೇ ಕೆಲಸ ತನ್ನಿಂದ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಅಥವಾ ನಿಭಾಯಿಸಲು ಕಷ್ಟ ಅನ್ನಿಸಿದಾಗ ಆತ್ಮೀಯರೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡಿ ಪರಿಹಾರ ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಬಹುದು. `ಹೇಗೋ ಏನೋ, ಹಲ್ಲು ಕಚ್ಚಿ ಮಾಡಿಯೇ ಸಿದ್ಧ' ಎಂಬ ಧೋರಣೆ ಸರಿಯಲ್ಲ.

ಅಗತ್ಯಗಳ ಪಟ್ಟಿ ಮಾಡುವುದು
ಮಾಡುವುದಾದರೆ ಸಾವಿರದೆಂಟು ಕೆಲಸಗಳು ಕಾಯುತ್ತಿರುತ್ತವೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಕೊನೆಯೆಂಬುದೇ ಇಲ್ಲ. ಇಂದಿಗೆ ಯಾವುದು ಅಗತ್ಯವೋ ಅದನ್ನು ಮೊದಲು ಮುಗಿಸಿ ನಂತರ ಸಮಯ, ಶಕ್ತಿ ಇದ್ದಲ್ಲಿ ಮುಂದಿನದಕ್ಕೆ ಹೋಗುವುದು ಒಳ್ಳೆಯದು. 

`ಇಲ್ಲ' ಎನ್ನಿ
ಅದೆಷ್ಟೋ ಬಾರಿ ಮಹಿಳೆಗೆ `ಇಲ್ಲ' ಎಂದು ಹೇಳಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಇದರಿಂದ ಹಲವಾರು ಸಮಸ್ಯೆಗಳಿಗೆ ದಾರಿಯಾಗುತ್ತದೆ. `ಇಲ್ಲ' ಎಂದು ಹೇಳಲು ಅಹಂ, ಬೇರೆಯವರು ಏನು ತಿಳಿದುಕೊಂಡಾರು ಎಂಬ ಅಂಜಿಕೆ ಅಡ್ಡ ಬರುತ್ತದೆ. ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಮೀರಿ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡು, ಯಾವುದನ್ನೂ ಸರಿಯಾಗಿ ಮಾಡಲಾರದೇ ಹೈರಾಣಾಗುತ್ತಾಳೆ. ಅದರ ಬದಲು ತನ್ನ ಶಕ್ತಿ- ಸಾಮರ್ಥ್ಯಕ್ಕೆ ಮೀರಿದ್ದನ್ನು ಯಾರಾದರೂ ಕೇಳಿದಾಗಲೇ ನಯವಾಗಿ, ದೃಢವಾಗಿ `ಇಲ್ಲ' ಎಂದು ನಿರಾಕರಿಸುವುದು ಸೂಕ್ತ.

ತನಗಾಗಿ ಸಮಯ
ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಖುಷಿಪಡಿಸುವ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಹೊತ್ತ ಮಹಿಳೆಗೆ ತನ್ನ ಬಗ್ಗೆಯೇ ಅರಿವಿರುವುದಿಲ್ಲ. ತನ್ನ ಆರೋಗ್ಯ ಸರಿಯಿದ್ದರೆ, ತಾನು ಸಂತೋಷಪವಾಗಿದ್ದರೆ ಇಡೀ ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ, ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚಿನದನ್ನು ನೀಡಲು ಸಾಧ್ಯ ಎಂಬ ಸತ್ಯವನ್ನು ಆಕೆ ನಿರ್ಲಕ್ಷಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಹೀಗಾಗದಂತೆ ಒಂದಿಷ್ಟು ಸಮಯವನ್ನು ತನಗಾಗಿಯೇ ಮೀಸಲಿಡಬೇಕು. ಸರಿಯಾದ ಆಹಾರ, ನಿದ್ದೆ, ವ್ಯಾಯಾಮದ ಮೂಲಕ ಆರೋಗ್ಯ ಕಾಪಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು.

ಇಷ್ಟಪಟ್ಟು ಮಾಡಿ
ಯಾವುದೇ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವಾಗ ಖುಷಿಯಿಂದ ಇಷ್ಟಪಟ್ಟು ಮಾಡಿದಾಗ ಹೊರೆ ಎನಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಆದ ಕೆಲಸದ ಬಗ್ಗೆ, ನಿರ್ವಹಿಸಿದ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಸಂತೃಪ್ತಿ ತಾಳುವುದೂ ಮುಖ್ಯ. ಯಾವಾಗಲೂ `ಇನ್ನೂ ಸರಿಯಾಗಿ ಮಾಡಬೇಕಿತ್ತು' ಎಂಬ ಗೊಣಗಾಟ ಅನಗತ್ಯ ಒತ್ತಡವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತದೆ.

ಹೀಗೆ ಜೀವನ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಕ್ರಮಿಸಬೇಕಾದ ಪಯಣ; ಪುರುಸೊತ್ತಿಲ್ಲದೇ ಓಡಿ ಮುಗಿಸುವ ಓಟದ ಸ್ಪರ್ಧೆಯಲ್ಲ ಎಂಬುದನ್ನು ಅರಿತರೆ ನೆಮ್ಮದಿಯಿಂದ ಬಾಳಲು ಸಾಧ್ಯ.