ಒಂದೇ ದಿನ ಇಬ್ಬರು ಪುಣ್ಯಾತ್ಮರು!

ಇಬ್ಬರಿಗೂ ಮೈ ಹುಷಾರು ಬೇರೆ ಸರಿ ಇರಲಿಲ್ಲ. ನಮ್ಮ ಬವಣೆ ನೋಡಿ ಆ ಷಾಪಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದ ಮಹನೀಯನೊಬ್ಬ ಅವರಲ್ಲಿದ್ದ ಛತ್ರಿಯನ್ನು ಎಷ್ಟೇ ಬೇಡವೆಂದರೂ 'ಪರವಾಗಿಲ್ಲ ತೊಗೊಳ್ಳಿ' ಎಂದು ಬಲವಂತದಿಂದ ಕೊಟ್ಟು 'ಯಾವಾಗಲಾದರೂ ಈ ಕಡೆ ಬಂದಾಗ ಡಾಕ್ಟರ್ ಹತ್ತಿರ ಕೊಡಿ' ಎಂದು ನಮ್ಮ ಉತ್ತರಕ್ಕೂ ಕಾಯದೇ ಹೊರಟೇಬಿಟ್ಟರು ಆ ಮಹಾತ್ಮ!

ಆಮೇಲೆ ನಮ್ಮ ಸ್ಥಳಕ್ಕೆ ಹೋಗಲು ಯಾವುದೇ ಆಟೋವನ್ನು ಕೇಳಿದರೆ ಜೋರುಮಳೆಯಾದ್ದರಿಂದ ಎಲ್ಲರೂ ನಿರಾಕರಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಬಸ್ ನಿಲ್ದಾಣ ಸಹ ದೂರದಲ್ಲಿತ್ತು. ನಮ್ಮ ಕಷ್ಟ ಕಂಡು ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ನಿಂತಿದ್ದ ಒಬ್ಬ ಯುವತಿಯು- 'ಅಂಕಲ್, ಈಗ ಯಾರೂ ಬರಲ್ಲ, ನಿಮಗಾಗಿ ನಾನು ಓಲಾ ಟಾಕ್ಸಿ ಬುಕ್ ಮಾಡಿಕೊಡ್ತೀನಿ ಪರ್ವಾಗಿಲ್ವಾ?' ಎಂದು ಕೇಳಿದಾಗ - 'ಸರಿಯಮ್ಮ' ಎಂದೆ.

ಪಾಪ ಆಕೆಯೇ ಬುಕ್ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟು, 'ಇಳೀಬೇಕಾದರೆ ನೀವೇನೂ ಹಣ ಕೊಡಬೇಡಿ, ಓಲಾಮನಿಯಲ್ಲಿ ಬುಕ್ ಆಗಿದೆ' ಎಂದಾಗ - ನಾನು, 'ಅಯ್ಯೋ ಯಾಕಮ್ಮ, ನೀನು ಕೊಡ್ತೀಯಾ, ನನ್ನ ಹಣ ತೆಗೆದುಕೊ' ಎಂದು ಹೇಳಿದಾಗ, ಆಕೆ ಸುತರಾಂ ಒಪ್ಪದೇ, 'ಬೇಡ ಅಂಕಲ್, ನೀವು ನನ್ನ ತಂದೆ ತಾಯಿಯರ ತರಾ, ಯಾಕೆ ನಾನು ಕೊಡಬಾರದೇ' ಎಂದಾಗ ನಾವು ಮೂಕವಿಸ್ಮಿತರಾಗಿ - 'ನೀನು ಯಾರಮ್ಮಾ?' ಎಂದಾಗ 'ನಾನು ಸುಷ್ಮಾ ಅಂತ, ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತ ಎಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್ ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ಲೆಕ್ಚರರ್ ಆಗಿದ್ದೇನೆ' ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಟ್ಯಾಕ್ಸಿ ಬಂದಿದ್ದರಿಂದ ಆಕೆಗೆ ವಂದಿಸಿ ಮಳೆಯಲ್ಲೇ ಹತ್ತುವ ಭರದಲ್ಲಿ ಆಕೆಯ ಫೋನ್ ನಂಬರ್ ಪಡೆಯಲು ಆಗಲೇ ಇಲ್ಲ. ಆಕೆಗೆ ಹೇಗೆ ವಂದಿಸುವುದೆಂದು ತೋಚದೇ ಈ ಅಂಕಣದ ಮೂಲಕವಾದರೂ ನಮ್ಮ ಅಭಿನಂದನೆಗಳನ್ನು ತಿಳಿಸುತ್ತಿದ್ದೇವೆ.

ವಿ.ವಿಜಯೇಂದ್ರ ರಾವ್