ನಮ್ಮದಿನ್ನು ಮುಂದೆ ಹೀಗೇ... ನೇರಾ ಚುಚ್ಚು ಮಾತು ನೋಯಿತೆಂದು ದೂರಲು ಉಸಿರ ತೆಗೆಯಬೇಡಿ ನಾವು ಇಷ್ಟಲ್ಲಿಯವರೆಗೂ ಬಿಗಿಹಿಡಿದಿಟ್ಟಿರುವ ಉಸಿರ ಸಾಲವನ್ನು ಮೊದಲು ಚುಕ್ತಾ ಮಾಡಿ...
ಸ್ವಯಂವರ ಏರ್ಪಡಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾಳವಳು ಅವನನ್ನು ಕರೆದು... ಇನ್ನಾರಿಗೋ ಆಸೆಪಟ್ಟು.... ಎದುರು ನಿಂತವನ ಕೊರಳಿಗೆ ಮಾಲೆ ಇಳಿಸಲು ಮೀನಾಮೇಷ ಎಣಿಸುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ... ನಾವು ಪುನರಪಿ ಹುಟ್ಟುತ್ತೇವೆ ಅವಳ ಕೈಯ ಬಾಡದ ಮಾಲೆಯಾಗಲು... ಇದನ್ನು ಕೇಳಲು ನೀವು ಯಾರಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಬೊಬ್ಬೆಹಾಕುತ್ತೀರೇಕೋ....
ನೀವು ಸವಿದ ಹೂಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ ನಿಮಗೆ ನೆನಪಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಅವಳ ಉಡುಗೆ ತೊಡುಗೆ ನಡೆ ನುಡಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಚಕಾರವೆತ್ತುತ್ತೀರಿ... ಅವಳ ಸೆರಗು ತುಡುಗು ಎನ್ನುತ್ತೀರಿ ನಿಮ್ಮ ಕೊಂಕು ಕೊಂಡಿಗಳೆಲ್ಲ ಸತ್ವ ಕಳೆದುಕೊಂಡಿವೆ ಹಿಸುಕಿ ಹಿಸುಕಿ ಕೈ ಕೆಂಪಾಗಿಸಿಕೊಳ್ಳಿರಷ್ಟೆ
ಅವಳು ಸ್ವಯಂ ವರ ಕೂಟವನ್ನು ಮುಂದೂಡಿದ್ದಾಳೆ ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೂ ಅದೆಷ್ಟನೆ ಬಾರಿಯೋ ನಿಮಗೆ ಕಾಯುವುದಿದೆಯಷ್ಟೇ ಅವಳು ಅಭಿಸಾರಿಕೆ...
ನಾವಂತೂ ದಿನಂಪ್ರತಿ ಹುಟ್ಟಿ ಪ್ರತಿದಿನ ಸಾಯುತ್ತೇವೆ.... ಅವಳ ಆಣತಿಯ ಮೇರೆಗೆ