ವೆಂಕಟಪ್ಪ ಆರ್ಟ್ ಗ್ಯಾಲರಿ: ಹೀಗೆ ರಂಪ ಬೇಡ

‘ಮುಂದಿನ ಐದು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ (2015–2020) ಪ್ರವಾಸೋದ್ಯಮ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ₹ 74 ಸಾವಿರ ಕೋಟಿಯಷ್ಟು ಬಂಡವಾಳ ಹೂಡಿಕೆ ಆಗಲಿದೆ ಎಂದು ಕೆಟಿವಿಜಿ ಅಂದಾಜಿಸಿದ್ದು, ಅದರಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು ಅರ್ಧದಷ್ಟು ಖಾಸಗಿ ಕ್ಷೇತ್ರದಿಂದ ಲಭ್ಯವಾಗುವ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳಿವೆ’ ಎಂದು ಹೇಳಿದೆ.

ಇದು ಸಾಧ್ಯವೋ ಇಲ್ಲವೋ ತಜ್ಞರು ನಿರ್ಧರಿಸಲಿ. ಸಾಧುವೋ ಅಲ್ಲವೋ ಎನ್ನುವುದರ ಬಗ್ಗೆಯೂ ಮುಕ್ತ ಚರ್ಚೆಯಾಗಲಿ. ಆದರೆ, ಸಹಭಾಗಿತ್ವಕ್ಕೆ ಸಿದ್ಧವಾಗಿರುವ ಖಾಸಗಿ ಸಂಸ್ಥೆಗಳ ಮಂದಿಯನ್ನು ರಿಯಲ್ ಎಸ್ಟೇಟ್ ದಂಧೆ ಮಾಡುವವರು ಎಂಬಂತೆ ಬಿಂಬಿಸುವುದು ತಪ್ಪು. ಈ ಹಿನ್ನೆಲೆಯನ್ನು ಅರಿಯದೆ ಪ್ರತಿಭಟನೆಗೆ ಮುಂದಾಗಿರುವ ಕಲಾವಿದರು ಈ ರೀತಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದರೆ ಅದು ಅನ್ಯಾಯ.

ಅರಿತೂ ಅದೇ ಮಾತನಾಡಿದರೆ ಅಪರಾಧ. ಪ್ರವಾಸೋದ್ಯಮ ಸಚಿವರೇ ನೀತಿ ಪ್ರಕಟಣೆಯಲ್ಲಿ ಈ ರೀತಿ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ: ‘ನಮ್ಮ ಉದ್ಯಮ ಪಾಲುದಾರರ ಭಾಗವಹಿಸುವಿಕೆ, ಬೆಂಬಲ ಮತ್ತು ಬದ್ಧತೆಗಾಗಿ ಅವರಿಗೆ ಧನ್ಯವಾದ ಅರ್ಪಿಸುತ್ತೇನೆ’.

ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಬಂಡವಾಳ ಹೂಡಿಕೆಯ ಅಗತ್ಯವಿದೆ. ಇದನ್ನು ಕಲಾವಿದರು ಒಪ್ಪುವುದು ಬಿಡುವುದು ಬೇರೆ ಮಾತು. ಅದರೆ ಸಿದ್ಧರಾಮಯ್ಯನವರ ಸರ್ಕಾರಕ್ಕಂತೂ ಬೇಕು ಅನಿಸಿದೆ. ಖಾಸಗಿ ಬಂಡವಾಳ ಹೂಡಿಕೆಯಿಂದ ಮುಂದಿನ 10 ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ 40 ಲಕ್ಷಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಉದ್ಯೋಗಗಳನ್ನು ಈ ವಲಯದಲ್ಲಿ ಸೃಷ್ಟಿಸಬಹುದು ಎಂದು ಸರಕಾರ ನಂಬಿದೆ. ವರದಿಯ ಪ್ರಕಾರ ಇದರಿಂದ ನಿರೀಕ್ಷಿತ ಅರ್ಥಿಕ ಗಳಿಕೆ ₹ 85 ಸಾವಿರ ಕೋಟಿ.

‘ಕರ್ನಾಟಕ ಪ್ರವಾಸೋದ್ಯಮ ನೀತಿ 2015–2020’, ಪ್ರವಾಸೋದ್ಯಮ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಖಾಸಗಿ ಬಂಡವಾಳ ಹೂಡಿಕೆಗೆ ವೇಗ ತರಲು ಮತ್ತು ಅನುಕೂಲ ಕಲ್ಪಿಸಲು ಗಮನವನ್ನು ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಒಂದು ಪರಿಣಾಮ ಆಧಾರಿತ ಉಪಕ್ರಮವಾಗಿಸಲು ಶ್ರಮಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ನೀತಿಯು ಖಾಸಗಿ ವಲಯದಿಂದ ಮತ್ತು ಸ್ಥಳೀಯ ಉದ್ಯಮಿಗಳಿಂದ ಬಂಡವಾಳ ಹೂಡಿಕೆಯನ್ನು ಆಕರ್ಷಿಸುವ ಮೂಲಕ ಸಮತೋಲಿತ ಪ್ರಾದೇಶಿಕ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೆ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸುವ ನಿಷ್ಪಕ್ಷಪಾತ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಅನುಸರಿಸುತ್ತದೆ’.

‘ಪ್ರವಾಸೋದ್ಯಮ ನೀತಿಯು ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಸುರಕ್ಷಿತ ಮತ್ತು ಸುಸ್ಥಿರ ಪ್ರವಾಸೋದ್ಯಮಕ್ಕೆ ಅನುವಾಗುವ ಪರಿಸರವನ್ನು ರೂಪಿಸಲು ಶ್ರಮಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಪ್ರವಾಸಿಗರಿಗೆ ಗುಣಮಟ್ಟದ ಅನುಭವ ಒದಗಿಸಲು ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆ ನೀಡುತ್ತದೆ.

ಈ ನೀತಿಯು, ಪ್ರವೃತ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಸಕಾರಾತ್ಮಕ ಬದಲಾವಣೆಗಳನ್ನು ತರಲು, ಅಂದರೆ ನಿಯಂತ್ರಣ ಮತ್ತು ನಿರ್ಬಂಧಗಳೆಡೆಯಿಂದ ಸ್ಥಳೀಯ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ವಿಕೇಂದ್ರೀಕರಣ ಮತ್ತು ಸಬಲೀಕರಣದೆಡೆಗೆ; ಆಶ್ರಯ-ಪೋಷಣೆ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಿಂದ ಪಾಲುದಾರಿಕೆಯನ್ನು ನೀಡುವೆಡೆಗೆ ಮತ್ತು ನೇರ ಸರ್ಕಾರಿ ನೇತೃತ್ವದ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಿಂದ ಈ ವಲಯದ ವಿವಿಧ ಭಾಗೀದಾರರೊಂದಿಗೆ ಮೈತ್ರಿ ಸಾಧಿಸುವೆಡೆಗೆ ಪರಿವರ್ತನೆ ಹೊಂದಲು ಪ್ರೋತ್ಸಾಹ ನೀಡುತ್ತದೆ’ ಎಂದು ವರದಿ ಒಪ್ಪಿಸುತ್ತದೆ.

ಅಲ್ಲದೆ ಈ ನೀತಿಯಿಂದ ಪ್ರವಾಸಿ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳ ‘ಖಾಸಗೀಕರಣ’ ಅಗುತ್ತದೆ ಎನ್ನುವ ಅರೋಪವನ್ನು ಅನುಮಾನದಿಂದ ಎದುರಿಸಬೇಕು. ಏಕೆಂದರೆ ನೀತಿಯ ಪ್ರಕಾರ ಒಪ್ಪಂದ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಐದು ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಮಾತ್ರ ಮತ್ತು ಪರಸ್ಪರ ಒಪ್ಪಿಗೆಯಿಂದ ಇನ್ನೈದು ವರ್ಷಗಳ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಮಾತ್ರ ವಿಸ್ತರಿಸಬಹುದು. ಬಂಡವಾಳ ಹೂಡಿಕೆಯಿಂದ ನಿರ್ಮಾಣಗೊಳ್ಳಬಹುದಾದ ಸ್ಥಿರಾಸ್ತಿ ಮತ್ತು ಸುಧಾರಣೆಗಳು ಸರ್ಕಾರದ ವಶದಲ್ಲೇ ಉಳಿಯುತ್ತವೆ.

ಇನ್ನೊಂದು ಮಾತು. ವೆಂಕಟಪ್ಪ ಆರ್ಟ್ ಗ್ಯಾಲರಿಯನ್ನು ಖಾಸಗಿ ನಿರ್ವಹಣೆಗೆ ಐದು ವರ್ಷಕ್ಕೂ ಬಿಟ್ಟುಕೊಡಬಾರದು ಎಂದು ಪ್ರತಿಭಟಿಸುವ ಕಲಾವಿದರ ಮಾತನ್ನು ಒಪ್ಪುವುದಾದರೆ, ಮಿಕ್ಕ 45 ಕ್ಷೇತ್ರಗಳು ಅಷ್ಟು ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತವಾದುವಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳಬಹುದೆ? ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಹಂಪಿ, ಬಾದಾಮಿ-ಐಹೊಳೆ, ಬೇಲೂರು-ಹಳೇಬೀಡು, ಜೋಗ ಜಲಪಾತ, ಲಾಲ್‌ ಬಾಗ್‌, ರಂಗನತಿಟ್ಟು?

ತಾನೇ ರಚಿಸಿದ ನೀತಿಯನ್ನು ಸರ್ಕಾರ ಒಮ್ಮೆಗೆ ತೊರೆಯಬಹುದೆ? ಹೀಗೆ ರಗಳೆಗೆ ಬೆಚ್ಚಿ ಜುಲೈ 2015ರಲ್ಲಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡ ಒಪ್ಪಂದವನ್ನು ರದ್ದುಪಡಿಸಿದರೆ ಮುಂದೆ ಬಂಡವಾಳ ಹೂಡಬಲ್ಲವರಲ್ಲಿ ವಿಶ್ವಾಸ ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಸಾಧ್ಯವೆ? ಸರ್ಕಾರ, ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಪ್ರತಿನಿಧಿಗಳನ್ನು, ಪ್ರತಿಭಟಿಸುತ್ತಿರುವ ಕಲಾವಿದರ ಪ್ರತಿನಿಧಿಗಳನ್ನು, ತಜ್ಞರು ಮತ್ತು ಒಪ್ಪಂದಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಪಟ್ಟ ಎಲ್ಲರನ್ನು ಮುಕ್ತ ಚರ್ಚೆಗೆ ಕರೆದು ವಿವಾದವನ್ನು ತಿಳಿಗೊಳ್ಳಿಸುವುದು ಉತ್ತಮ.