ಮಡೆ ಮಡೆ ಸ್ನಾನ ಕುರಿತಾಗಿ ಪ್ರಕಾಶ್ ಹೆಗಡೆ ಅವರ ‘ರಾಸಾಯನಿಕ ಕ್ರಿಯೆಯಿಂದ ಪರಿಣಾಮ’ (ವಾ.ವಾ., ನ. ೨೮) ಪತ್ರ ಅವೈಜ್ಞಾನಿಕ ವಿಚಾರಗಳಿಂದ ತುಂಬಿದೆ. ಹೆಗಡೆ ಅವರು ಹೇಳಿದಂತೆ ಬರಿ ಎಂಜಲೆಲೆಯ ಮೇಲೆ ಹೊರಳಾಡುವವರಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಅಸಹ್ಯವೆನ್ನಿಸುವುದಿಲ್ಲ, ಆ ವಿಕಾರವನ್ನು ನೋಡುವ ಯಾರಿಗೆ ಆದರೂ ಅಸಹ್ಯವೆನ್ನಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಅಸಹ್ಯ ಸಂವೇದನೆಯಿಂದ ಮಿದುಳು ಒಂದು ರೀತಿಯ ಹಾರ್ಮೋನ್ ಉತ್ಪತ್ತಿ ಮಾಡಿ ಆ ರಾಸಾಯನಿಕವೇ ಚರ್ಮವ್ಯಾಧಿ ಗುಣಪಡಿಸುತ್ತದೆಯೆಂಬುದು ಅವರ ಅಪ್ಪಟ ಊಹೆ ಮಾತ್ರ.
ವಿಜ್ಞಾನ ಎಂದರೆ ಊಹೆಯಲ್ಲ, ಪ್ರಯೋಗಗಳಿಂದ ಋಜುವಾತು ಆದಂಥ ವ್ಯವಸ್ಥಿತ ಜ್ಞಾನ. ಅಷ್ಟಕ್ಕೂ ಧಾರ್ಮಿಕತೆಯೇ ಬೇರೆ, ವೈಜ್ಞಾನಿಕತೆಯೇ ಬೇರೆ. ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ವಿಜ್ಞಾನವನ್ನೂ, ವಿಜ್ಞಾನದಲ್ಲಿ ಧರ್ಮವನ್ನೂ ಹುಡುಕಲು ಇದೇನು ಕಣ್ಣಾಮುಚ್ಚಾಲೆ ಆಟವಲ್ಲ. ಆದಾಗ್ಯೂ ಹೆಗಡೆಯವರಿಗೆ ನನ್ನ ಪ್ರಶ್ನೆ: ಎಂಜಲೆಲೆಯ ಮೇಲೆ ಹೊರಳಾಡುವಾಗ ಯಾವ ಹಾರ್ಮೋನ್ ಉತ್ಪತ್ತಿಯಾಗುತ್ತದೆ? ಈ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಯಾರು ಯಾವ ಸಂಶೋಧನೆ ಕೈಗೊಂಡಿದ್ದಾರೆ? ಇಷ್ಟು ಸಲೀಸಾಗಿ ಚರ್ಮರೋಗಗಳು ಗುಣಮುಖವಾಗತೊಡಗಿದ್ದರೆ, ಬಹಳಷ್ಟು ಹಣ ವೆಚ್ಚ ಮಾಡಿ ಚರ್ಮ ವೈದ್ಯರ ಬಳಿ ಆದರೂ ಯಾಕೆ ಹೋಗಬೇಕು? ಉತ್ತರಿಸಿ.