ಅಕಾಲಗರ್ಭ: ಸಕಾಲದಲ್ಲಿ ಮೂಡಲಿ ಅರಿವು

ಗರ್ಭಧಾರಣೆ, ಆಹಾರಪದ್ಧತಿ ಹಾಗೂ ಹೆರಿಗೆಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಇಂದಿಗೂ ಕೆಲವು ತಪ್ಪು ಕಲ್ಪನೆಗಳು, ರೂಢಿಗಳು ಉಳಿದುಕೊಂಡಿವೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಗರ್ಭಧಾರಣೆಯ ವಿಷಯವನ್ನೇ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದಾದರೆ, ಇಂದಿಗೂ ಸಣ್ಣ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲೇ ‘ಅಕಾಲಗರ್ಭ’ವನ್ನು ಧರಿಸಿ ಆರೋಗ್ಯ ಸಮಸ್ಯೆಗೆ ಒಳಗಾಗುವ ಸಾಕಷ್ಟು ಪ್ರಕರಣಗಳು ನಡೆಯುತ್ತಲಿವೆ.

ದಶಕದಿಂದೀಚೆಗೆ ಭಾರತ ಸೇರಿದಂತೆ ಹಲವು ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಮಾನವನ ಸಂತಾನಶಕ್ತಿಯ ಪ್ರಮಾಣವು ಇಳಿಯುತ್ತಿರುವುದು ಕಂಡುಬಂದಿದೆ. ಆದರೆ ಆಫ್ರಿಕಾ, ಲ್ಯಾಟಿನ್ ಅಮೆರಿಕ ಹಾಗೂ ಏಷ್ಯಾಖಂಡದ ಕೆಲವು ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಇದಕ್ಕೆ ತದ್ವಿರುದ್ಧ. ಅಲ್ಲಿ ಸಂತಾನಶಕ್ತಿಯ ಪ್ರಮಾಣ ತಗ್ಗಿದ ಉದಾಹರಣೆಯೇ ಇಲ್ಲ. ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಹೊಂದುತ್ತಿರುವ ಹಲವು ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ, ಅದರಲ್ಲೂ ಗ್ರಾಮೀಣ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ, ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳನ್ನು ಋತುಮತಿಯಾಗುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಮದುವೆ ಮಾಡುವ, ಜೊತೆಗೆ ಅಷ್ಟೇ ಬೇಗ ಮಕ್ಕಳನ್ನೂ ಪಡೆಯುವ ರೂಢಿ ಇದೆ. ಆದರೆ ಈ ಒಂದು ಪದ್ಧತಿ ಅತಿ ಗಂಭೀರ ಸಮಸ್ಯೆಯ ಮೂಲವೂ ಆಗಿದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಮರೆಯುವಂತಿಲ್ಲ.

ಅಕಾಲ ಗರ್ಭಧಾರಣೆಯು ತಾಯಿ ಹಾಗೂ ಮಗು – ಇಬ್ಬರ ಆರೋಗ್ಯದ ಮೇಲೂ ಅತಿ ಕೆಟ್ಟ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುತ್ತದೆ. ಯುನಿಸೆಫ್ ಪ್ರಕಾರ, 18 ವಯಸ್ಸಿಗೂ ಮೊದಲು ಗರ್ಭಧಾರಣೆ ಸೂಕ್ತವಲ್ಲ. ಆ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಮಗುವನ್ನು ಪಡೆಯುವ, ನಿಭಾಯಿಸುವ ಸಮರ್ಥ ದೈಹಿಕಶಕ್ತಿ ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಇರುವುದಿಲ್ಲ.

 18ಕ್ಕೂ ಕಡಿಮೆ ವಯಸ್ಸಿನ ಹುಡುಗಿಯರು ಗರ್ಭ ಧರಿಸಿದರೆ, ಮಗು ಅವಧಿಗೂ ಮುನ್ನ ಜನಿಸಬಹುದು ಹಾಗೂ ಕಡಿಮೆ ತೂಕವನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತದೆ. ಮಗು ಹುಟ್ಟಿದ ಮೊದಲ ವರ್ಷದಲ್ಲೇ ಅದು ಸಾವನ್ನಪ್ಪುವ ಸಾಧ್ಯತೆಯೂ ಹೆಚ್ಚಿರುತ್ತದೆ.

ಅಕಾಲ ಗರ್ಭಧಾರಣೆ ತಾಯಿಯ ಆರೋಗ್ಯದ ಮೇಲೆ ಪ್ರತಿಕೂಲ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುವುದು ಖಚಿತ. ಆರೋಗ್ಯದ ಮಟ್ಟವು ಕ್ಷೀಣಿಸುತ್ತದೆ.

ಅಕಾಲಮಗುವನ್ನು ಪಡೆಯುವ ಯುವತಿಯರಿಗೆ, ಕಡಿಮೆ ಅಂತರದಲ್ಲೇ ಹೆಚ್ಚು ಮಕ್ಕಳು ಜನಿಸಿರುತ್ತಾರೆ.

 ಸಣ್ಣ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಗರ್ಭ ಧರಿಸಿದರೆ, ಹೆರಿಗೆಯಲ್ಲೂ ತೊಡಕುಂಟಾಗುತ್ತದೆ. ಮಗುವಿನ ತಲೆಯು ಹೊರಗೆ ಬರುವಲ್ಲಿ ಸಮಸ್ಯೆ ಅನುಭವಿಸಬೇಕಾದ ಸಾಧ್ಯತೆಯೂ ಇರುತ್ತದೆ.

ಹೆರಿಗೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಮಗುವಿನ ತಲೆಯನ್ನು ಅನುಚಿತವಾಗಿ ಹೊರಗೆ ತೆಗೆಯಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುವ ರೂಢಿ ಇಂದಿಗೂ ಕೆಲವು ಹಳ್ಳಿಗಳಲ್ಲಿ ಇದೆ. ಅದು ‘ವ್ಯಾಸಿಕೊವಾಗಿನಾಲ್ ಫಿಸ್ತುಲಾ’ ಸಮಸ್ಯೆಗೆ ಕಾರಣವಾಗಬಹುದು. ಮೂತ್ರಕೋಶದ ನಾಳಕ್ಕೆ ಉಂಟಾಗುವ ಈ ತೊಂದರೆಯಿಂದ ತಾಯಿಯ ಆರೋಗ್ಯಕ್ಕೆ ಮಾರಕವೂ ಆಗಿರುತ್ತದೆ.

 ಗರ್ಭವನ್ನು ಧರಿಸಿದ ಅಥವಾ ಹಾಲುಣಿಸುವ ತಾಯಿಯು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಆಹಾರವು ಒಬ್ಬ ಸಾಮಾನ್ಯ ಪುರುಷ ಸೇವಿಸುವ ಪ್ರಮಾಣಕ್ಕಿಂತ ಅತಿ ಕಡಿಮೆ ಇರುತ್ತದೆ.

ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕವಾದ ಕೆಲವು ಆಹಾರಪದ್ಧತಿಗಳು, ಗರ್ಭಿಣಿಯರಿಗೆ ಅಗತ್ಯ ಪೋಷಕಾಂಶಗಳು ದೊರೆಯದಂತೆ ತಡೆಯುತ್ತವೆ. ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ಈ ರೀತಿಯ ಪದ್ಧತಿಗಳು, ತಾಯಿಯು ಕಬ್ಬಿಣಂಶ ಮತ್ತು ಪ್ರೊಟೀನುಗಳ ಕೊರತೆಯಿಂದ ಬಳಲುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ.

ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಚಿಕ್ಕ ವಯಸ್ಸಿನಿಂದಲೂ ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಕಡಿಮೆ ಪೌಷ್ಟಿಕಾಂಶದ ಆಹಾರವೇ ದೊರೆತಿರುತ್ತದೆ. ಗಂಡುಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ, ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳು ಪೌಷ್ಟಿಕಾಂಶದಿಂದ ಬಹುಬೇಗ ವಂಚಿತರಾಗಿರುತ್ತಾರೆ. ಇದು ಅವರ ಜೀವನದುದ್ದಕ್ಕೂ ಮುಂದುವರಿದಿರುತ್ತದೆ. ಮಾಂಸ, ಮೊಟ್ಟೆ, ಮೀನು, ಹಾಲು – ಇಂಥ ಪ್ರೊಟೀನುಭರಿತ ಆಹಾರವನ್ನು ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳು ಕಡಿಮೆ ಪಡೆದಿರುತ್ತಾರೆ. ಆದ್ದರಿಂದಲೇ ಪೋಷಕಾಂಶದ ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ ಮಹಿಳೆಯರಿಗಿಂತ ಪುರುಷರ ಪ್ರಮಾಣವೇ ಹೆಚ್ಚಿದೆ. ಇದು ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳ ಸಂತಾನಶಕ್ತಿಯ ಮೇಲೂ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುವ ಅತಿ ಮುಖ್ಯ ಅಂಶ.

ಹೆರಿಗೆಯಲ್ಲಿ ತೊಂದರೆಯಾಗುವುದು ಅಥವಾ ಹೆರಿಗೆ ತಡವಾಗುವುದು ವೈವಾಹಿಕ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ದ್ರೋಹವೆಸಗಿದವರಿಗೆ ಶಿಕ್ಷೆ ಎಂದೇ ಭಾವಿಸುವ ಪರಿಪಾಠ ಕೆಲವು ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಇದೆ. ಹೆರಿಗೆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಮಹಿಳೆಯು, ತನ್ನ ತಪ್ಪನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುವಂತೆ ಆಕೆಯ ಮೇಲೆ ಒತ್ತಡ ಹೇರಲಾಗುತ್ತದೆ. ಈಗಾಗಲೇ ತೊಂದರೆಗೆ ಒಳಗಾಗಿರುವ ಮಹಿಳೆಯನ್ನು ಮಾನಸಿಕವಾಗಿಯೂ ಕುಗ್ಗಿಸುವ, ಹೆರಿಗೆಯನ್ನು ತಡ ಮಾಡುವ, ಅಸಮರ್ಪಕ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಮಗುವನ್ನು ಹೊರತೆಗೆಯುವ ಈ ಆಚರಣೆಯ ಕ್ರೂರತನ ಇನ್ನೂ ಹಲವೆಡೆ ರೂಢಿಯಲ್ಲಿದೆ. ಇದರಿಂದ ಗರ್ಭಾಶಯಕ್ಕೆ ಹಾನಿಯಾಗಿ, ಸಾವು ತಂದೊಡ್ಡಿದ ಹಲವು ಉದಾಹರಣೆಗಳೂ ಇವೆ.

ಆಫ್ರಿಕಾದ ಕೆಲವು ಕಡೆ, ಝುರ್ ಝುರ್ ಎಂಬ ಆಚರಣೆಯೊಂದಿದೆ. ಮಹಿಳೆಯ ಮೊದಲ ಗರ್ಭಧಾರಣೆಯ 34 ಹಾಗೂ 35ರ ವಾರದ ನಡುವಿನ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಹೀಗೆ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಗರ್ಭಿಣಿಯ ಯೋನಿಯ ಪದರವನ್ನು ಆಳದಲ್ಲಿ ಕತ್ತರಿಸಿ, ಗಾಯವನ್ನು ಹಾಗೆಯೇ ಬಿಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಿನ ವಿಶ್ರಾಂತಿ ನಂತರ ಯಾವುದೇ ಉಪಚಾರ ನಡಸದೆ ಕಳುಹಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಮಹಿಳೆಯನ್ನು ಸರಾಗ ಹೆರಿಗೆಗೆ ತಯಾರು ಮಾಡುವುದು ಈ ಆಚರಣೆ ಹಿಂದಿನ ಉದ್ದೇಶ. ಆದರೆ ಇದರಿಂದ ಅತಿಯಾದ ರಕ್ತಸ್ರಾವವಾಗಿ, ಆಘಾತವಾಗಿ, ಜನನನಾಳದ ಸೋಂಕಿನಿಂದ ಸಾವನ್ನೇ ಹತ್ತಿರ ತಂದುಕೊಂಡ ಪ್ರಕರಣಗಳಿವೆ.

ವಿಶ್ವದಲ್ಲಿ ಹಲವು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಗರ್ಭನಿರೋಧಕ ಹಾಗೂ ಜನನಾಂಗವನ್ನು ಬಿಗಿಗೊಳಿಸುವ ರೂಢಿ ಚಾಲ್ತಿಯಲ್ಲಿದೆ. ಕೆಲವು ಮಹಿಳೆಯರು ಗಿಡಮೂಲಿಕೆಗಳ ಮಿಶ್ರಣ, ಅಲ್ಯುಮಿನಿಯಂ ಹೈಡ್ರಾಕ್ಸೈಡ್, ಬಟ್ಟೆ, ಕಲ್ಲು, ಸೋಪು – ಇವನ್ನು ಜನನಾಂಗದಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಇಂಥ ಅನುಕರಣೆಗಳು, ನೈಸರ್ಗಿಕವಾಗಿ ಹಲವು ಬಗೆಯ ಸೋಂಕು, ಎಚ್‍ಐವಿ ಸೋಂಕಿನ ವಿರುದ್ಧ ಹೋರಾಡುವ ಯೋನಿಯ ಪದರವನ್ನು ಹಾಳು ಮಾಡುತ್ತವೆ.