ಸೀರೆಯ ‘ಭಾಗ್ಯ’ನಗರ...

ಅನೆ, ಒಂಟೆ, ಎಲೆ, ಕೇದಿಗೆ, ಗಾಡಿ, ಗಾಜಿ, ಗುಂಡು, ಗೊಡ್ಡುಪರಾಸ, ಚಿಕ್ಕಿ ಚಂದ್ರಕಾಳಿ, ನವಿಲು, ಗಿಳಿ ಬಂಗುಡಿ, ಮಾವಿನಕಾಯಿ, ಮುತ್ತು, ಎಲೆಬಳ್ಳಿ, ಹೂವು ಹೀಗೆ ಅನೇಕ ವಿನ್ಯಾಸಗಳಲ್ಲಿ ಸೀರೆಗಳನ್ನು ವಿನ್ಯಾಸ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ನೂಲು ತೊಡುವುದು, ಕಂಡಿಕೆ ಸುತ್ತುವುದು, ಹಣಗೆ ಹಚ್ಚುವುದು, ಕಚ್ಚಾ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ತಂದು ಮಗ್ಗದ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತು ನೇಯ್ಯುವುದು ಸೇರಿದಂತೆ ಅನೇಕ ಕೆಲಸಗಳು ನಡೆಯುತ್ತವೆ. ಮಗ್ಗಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವವರು ಬಹುತೇಕ ಪುರುಷರೇ. ಆದರೂ ಅವರು ಮಹಿಳೆಯರ ಅಭಿರುಚಿಗೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಸೀರೆ ತಯಾರು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಆಧುನಿಕ ಭರಾಟೆಯಲ್ಲಿ ಕೆಲವರು ಯಂತ್ರಗಳ ಮೊರೆ ಹೋದರೆ ಇನ್ನೂ ಕೆಲವರು ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿಯೇ ನನ್ನನ್ನು ನೇಯುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಈ ಮೂಲಕ ಭಾಗ್ಯನಗರ ಶೈಲಿನ ಮೂಲ ಸೊಬಗು ಉಳಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. 

ನಾರಿ ಮೈಮೇಲೆ ನನ್ನನ್ನು ಹೊದ್ದರೆ ನನ್ನ ಅಂದಕೆ ಯಾರೂ ಸಾಟಿಯಲ್ಲ, ಅಷ್ಟೊಂದು ಸುಂದರ ನಾನು. ಆದರೆ, ನನ್ನೊಳಗೆ ನನಗೇ ಆದ ನೋವುಗಳಿವೆ. ಹೇಳಿಕೊಂಡರೂ ಪರಿಹಾರವಾಗದ ಸಮಸ್ಯೆಗಳಿವೆ. ಕೇಳಿಸಿಕೊಂಡವರು ‘ಆಯಿತು’ ಎನ್ನುವ ಸಮಾಧಾನದ ಮಾತುಗಳನ್ನಷ್ಟೇ ಆಡಿದ್ದಾರೆ.

ನೂರಾರು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಸಾಕಷ್ಟು ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳಿಗೆ ನಾನು ಅಚ್ಚುಮೆಚ್ಚಾಗಿದ್ದರೂ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವ ಕಾರ್ಮಿಕರ ಕೊರತೆ ಮತ್ತು ಆಧುನೀಕರಣದ ಭರಾಟೆಯಲ್ಲಿ ನನ್ನುಳಿವಿನ ಆತಂಕ ನನ್ನನ್ನು ಕಾಡುತ್ತಿದೆ. ಅದರಲ್ಲಿಯೂ ಕೋವಿಡ್‌ ಬಳಿಕ ನನ್ನ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಗಂಭೀರವಾಗಿದೆ.

ಸೀರೆ ನೇಯ್ಯವ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ನಿಮಗೆಲ್ಲರಿಗೂ ಕೇಳುವ ‘ಡಗ್‌, ಡಗ್‌, ಡಗ್‌...’ ಎನ್ನುವ ನನ್ನ ಹೃದಯ ಬಡಿತದ ಸದ್ದು ಮುಂದಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಕಾಯಂ ಆಗಿ ನಿಂತು ಬಿಡುತ್ತದೆಯೇ? ಎನ್ನುವ ಭಯ ಶುರುವಾಗಿದೆ. ಹಿಂದೆ ನೀವೆಲ್ಲ ಪೊರೆದಂತೆ, ಸೀರೆ ಖರೀದಿಸಿ ಪೋಷಿಸಿದಂತೆ ಈಗಲೂ ಮಗ್ಗದಿಂದ ನೇಯ್ದ ಸೀರೆಗಳನ್ನೇ ಖರೀದಿಸಿ. ನನ್ನಲ್ಲಿನ ಆತಂಕ ದೂರ ಮಾಡಿ. ಒಮ್ಮೆ ನನ್ನೂರು ಭಾಗ್ಯನಗರಕ್ಕೂ ಬನ್ನಿ. ಸೀರೆಯ ಅಂದ ಕಣ್ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳಿ. ಪ್ರತಿ ನೇಯ್ಗೆ ಹಾಗೂ ಸೀರೆಯ ಹಿಂದೆ ಒಂದೊಂದು ಕಥೆಯಿದೆ. ಆ ಕಥೆಯ ಕೇಳ ಬನ್ನಿ. 

ಬರ್ತೀರಲ್ಲ?

ಇಂತಿ ನಿಮ್ಮ ಭಾಗ್ಯನಗರದ ಸೀರೆಗಳು.