ಕಾಡಿಗೆ ಬೆಂಕಿ...

ಕಾಡು ಅಂದ್ರೆ ಕಾಡು
ಕಾಡು ಇದ್ರೆ ನಾಡು
ಕಾಡು ಅಂದ್ರೆ ಬೀಡು
ಕಾಡು ಇದ್ರೆ ಗೂಡು

ಎಂಬ ಹಾಡು ರೇಡಿಯೋದಿಂದ ಕೇಳಿ ಬರುತ್ತಿತ್ತು. ಸುಶ್ರಾವ್ಯವಾದ ಈ ಹಾಡನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದ ಅಜ್ಜನಿಗೆ ಮಕ್ಕಳ ಗದ್ದಲದಿಂದ ಬೇಸರವಾಗಿ, ‘ಏಯ್‌ ಇಲ್ಲಿ ಬರ್ರೋ, ಕಾಡಿನ ಕುರಿತಾಗಿ ಹಾಡು ಬರುತ್ತಿದೆ ಕೇಳ್ರಿ’ ಎಂದು ಕೂಗಿದ. ಅಜ್ಜನ ಮಾತಿಗೆ ಮಕ್ಕಳು ಸುಮ್ಮನಾದರು. ರೇಡಿಯೋದ ಹಾಡು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಕೇಳತೊಡಗಿತು.

ಕಾಡಿನಿಂದ ಜೀವನ
ಕಾಡಿನಿಂದ ಪಾವನ
ಕಾಡಿನಿಂದ ಮಳೆ
ಮಳೆಯಿಂದ ಬೆಳೆ

ಹಾಡು ತೇಲುತ್ತಾ  ಬರುತ್ತಿತ್ತು. ಅಜ್ಜ ಮತ್ತು ಮಕ್ಕಳು ಸಂತೋಷದಿಂದ ಹಾಡನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದರು. ಹಾಡಿನ ಲಯ ಮಕ್ಕಳ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಹಿಡಿದಿಟ್ಟಿತು. ಮಕ್ಕಳ ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ ಬೆರಗು ಮೂಡಿತು. ಹಾಡು ತೇಲುತ್ತಾ ಬರುತ್ತಿತ್ತು.

ಕಾಡಿನ ವಿನಾಶ
ಜೀವದ  ಪಾಶ
ಕಾಡೊಂದು ಕೋಶ
ನಾಡಿಗೆ ಯಶ
ಹಾಡು ಮುಗಿಯಿತು. ‘ಕಾಡು ಅಂದ್ರೆ ಏನಜ್ಜ!’ ಮಕ್ಕಳು ಪ್ರಶ್ನೆ ಕೇಳಿದರು.

‘‘ನೋಡಿ ಮಕ್ಕಳೇ, ನೀವೆಲ್ಲಾ ನಾಡಿನಲ್ಲಿ, ನಗರದಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿ ಬೆಳೆದಿದ್ದೀರಿ. ಕಾಡು ಅಂದ್ರೆ ಭಯಂಕರವಾಗಿರ್‍ತದೆ. ಸುಂದರವಾಗಿರ್‍ತದೆ. ಹುಲಿ, ಚಿರತೆ, ಸಿಂಹ, ಆನೆ, ಜಿಂಕೆ, ಕಡವ, ಮೊಲ, ನಾಯಿ, ನರಿ, ಸಾರಂಗ, ಮುಳ್ಳಂದಿ, ಕಾಡಂದಿ, ಗಿಳಿ, ಗೊರವಂಕ, ನವಿಲು– ಹೀಗೆ ಅನೇಕ ಪ್ರಾಣಿಗಳು ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಇರುತ್ತವೆ. ದಟ್ಟವಾದ ಗಿಡಗಳಿರುತ್ತವೆ.

ಆ ಗಿಡಗಳು ಎಂಥವೆಂದರೆ ಎತ್ತರೆತ್ತರ ಬೆಳೆದಿರುತ್ತವೆ. ಕಾಡು ಸಾವಿರಾರು ಹೆಕ್ಟೆರ್‌ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಹಬ್ಬಿಕೊಂಡಿರುತ್ತದೆ. ಇಂಥ ಕಾಡಿಗೆ ‘ರಕ್ಷಿತ ಅರಣ್ಯ’ ಅಂತ ಹೇಳ್ತಾರೆ. ಅಲ್ಲಿ ಜನರು ವಾಸ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ. ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಣಿಗಳು, ಪಕ್ಷಿಗಳು, ಹಕ್ಕಿಗಳು ಹಾಯಾಗಿ ಇರುತ್ತವೆ.

ಮಳೆಗಾಲದಲ್ಲಿ ಕಾಡು, ಗಿಡ ಮರಗಳಾಗಿ, ಹಸಿರಿನ ಛಾವಣಿ ಹೊದಿಸಿದಂತೆ ಕಂಡು ಬರುತ್ತದೆ. ತಂಪಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಮಳೆಗಾಲದಲ್ಲಿ ಕಾಡನ್ನು ನೋಡುವುದೇ ಒಂದು ತರದ ಸಂತೋಷ’’. ‘‘ನಮ್ಮ ಊರಲ್ಲಿಯೂ ಗಿಡ – ಮರಗಳಿವೆಯಲ್ಲ. ಕಾಡು ಹೀಗೆ ಇರುತ್ತದಾ’’ ಎಂದು ಶಿವು ಕೇಳಿದ.

‘‘ನೋಡು ಶಿವು, ಊರಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲೊಂದು ಇಲ್ಲೊಂದು ಮರ ಇರುತ್ತದೆ ಅಷ್ಟೇ. ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಬರೀ ಮರಗಳೇ ಇರುತ್ತವೆ’’ ಎಂದ ಅಜ್ಜ.
‘‘ಕಾಡಿನಿಂದಲೇ ನಾಡು ಎಂದು ಹಾಡು ಕೇಳಿದೆವಲ್ಲ, ಅದು ನಿಜ. ಕಾಡಿನಿಂದಲೇ ನಮಗೆ  ಏನೆಲ್ಲಾ ಸಿಗುತ್ತದೆ, ಹೌದಾ ಅಣ್ಣಾ!’’ ಎಂದು ಶಿವು ಪ್ರಶ್ನೆ ಹಾಕಿದ.
‘‘ಹ್ಞೂಂ... ಮಗ ಕಾಡಿನಿಂದಲೆ ನಾಡು ಇರೋದು.