ಕಂಡೆ ನಾ ನನ್ನವ್ಗ...
ಕೊಟ್‌ಗ್ಯಾಗ ಆಕಳ್ಗ ಮೈಲಾಕ ಬಿಟ್ಟು
ಊರೆಲ್ಲಾ ಹರಡ್ಯಾನ ಸಾರಾಯಿ ಕುಡಿದು
ಗೂಟಕ್ಕ ಕಟ್ಟಿ ನನ್ನವ್ಗ ಹೊಡೆದು
ಮೈ ಹಣ್ಣ ಮಾಡ್ಯಾನ ಮಹಾರಾಯ
ಆಗ ಆ ಆಕಳಾಗ ಕಂಡೆ ನಾ ನನ್ನವ್ಗ.
ಎರಡ ಅಕ್ಷರ ಕಲಿಸಾಕ
ಎರಡ ಹೊತ್ತು ತಿನಿಸಾಕ
ಬಲು ಕಷ್ಟ ಪಟ್ಟಾಳ ನನ್ನವ್ವ
ಬರಗಾಲ ತಗೊಂಡು ತಿರುಗ್ಯಾಳ ಬೀದಿಗೊಂಟ
ಚುಚ್ಯಾವ ಮುಳ್ಳು ಹಾದಿಗೊಂಟ
ಆಗ ಆ ಮುಳ್ಳಿನೊಳಗ ಕಂಡೆ ನಾ ನನ್ನವ್ಗ.
ಹುಟ್ಟಿ ಬಂದಾಳೊ ನನ್ನವ್ವ ನನ್ನ ಹೊಟ್ಯಾಗ
ಮರುಜನ್ಮ ಪಡೆದಳು ಎಳೆ ಕೂಸಿನೊಳಗ
ಹುಟ್ಟಿತ್ತು ನನ್ನ ಕೂಸ ಅಳಕೋತ
ಆಗ ಆ ಕಣ್ಣೀರಿನೊಳಗ ಕಂಡೆ ನಾ ನನ್ನವ್ಗ.
ನೆನಪೈತೆ ನನಗ ಆ ತಾಯಿಯ ಕರಳು
ಕೆಟ್ಟರು ತನಗೆ ಸತ್ತರು ತನಗೆ
ನಾನು ನಂದು ಎಂದು ತಿಳಿವೆ
ಎಲ್ಲರೂ ನನ್ನವರು ಎಂದಳು
ಆಗ ಆ ದೇವರಲ್ಲಿ ಕಂಡೆ ನಾ ನನ್ನವ್ಗ.
ಮಲಗೋ ಕೂಸಿಗ
ಮುದ್ದು ಮಾಡ್ಯಾಳ ಮಮತೆ ತೋರ‌್ಯಾಳ
ಮಲಗು ಕಂದ ಅಂತ ಲಾಲಿ ಹಾಡ್ಯಾಳ
ಬಡಿಯುತ್ತ ಕಣ್ಣು ತೊಟ್ಟೀಲ ತೂಗ್ಯಾಳ
ಆಗ ಆ ಕಣ್ಣಿನ ರೆಪ್ಪಿಯೊಳಗ ಕಂಡೆ ನಾ ನನ್ನವ್ಗ.
ಝರಿ ನೀರೀಗಿ ಕೊನಿ ಐತಿ
ಹುಟ್ಟು ಸಾವು ಖರೆ ಐತಿ
ಕೊನೆ ಐತಿ ಮಳೆರಾಯ ನಿನ್ನ ಮಳೆ ಹನಿಗಿ
ಆದರೆ ಸದಾ ಕಾಣ್‌ತೀನಿ ತುಂಬಿದ ಪ್ರೀತಿ
ನನ್ನವ್ವ ನಿನ್ನೊಳಗ... ನನ್ನವ್ವ ನಿನ್ನೊಳಗ...
ಚಿತ್ರಗಳು: ಶಿಲ್ಪಾ ಎಸ್. ಕಬ್ಬಿಣಕಂತಿ
ತಾಜಾ ಸುದ್ದಿಗಾಗಿ ಪ್ರಜಾವಾಣಿ ಟೆಲಿಗ್ರಾಂ ಚಾನೆಲ್ ಸೇರಿಕೊಳ್ಳಿ | ಪ್ರಜಾವಾಣಿ ಆ್ಯಪ್ ಇಲ್ಲಿದೆ: ಆಂಡ್ರಾಯ್ಡ್ | ಐಒಎಸ್ | ನಮ್ಮ ಫೇಸ್‌ಬುಕ್ ಪುಟ ಫಾಲೋ ಮಾಡಿ.