‘ಮಂಗಳ ಗ್ರಹದಾಗೂ ಜೀವ ಇತ್ತು ಅಂತ ನಾಸಾದ ರೋವರ್ ಹೇಳೈತೆ. ಅಂದ್ರ ಅಲ್ಲೂ ಬೆಕ್ಕುಗಳಿದ್ದವು ಹೌದಿಲ್ಲೋ. ಈಗೂ ಅಲ್ಲಿ ಯಾವುದಾದರೂ ಜಾಗದಾಗೆ ಇರಬೌದು. ನಾಸಾದವ್ರಿಗೆ ಹೇಳಿ, ಮಂಗಳ ಮಾರ್ಜಾಲಗಳಿಗೆ ಈ ಕೋಡ್ ಭಾಷೆ ಕಳಿಸತೀನಿ. ಮಾರ್ಜಾಲಗಳಷ್ಟೇ ಇದನ್ನ ಡಿಕೋಡ್ ಮಾಡಾಕೆ ಆಗ್ತದ’ ಎಂದು ಘನಗಂಭೀರವಾಗಿ ಹೇಳಿತು.

‘ಎಷ್ಟರ ಶಾಣೇ ಆಗೀಯ...!’ ನಾ ಮೂಗಿನ ಮೇಲೆ ಬೆರಳಿಟ್ಟೆ. ‘ಮುಂದಿನ ಸಲ ಮಂಗಳನ ಮ್ಯಾಗೆ ನಮ್ಮ ದೇಶದ ನೌಕೆ ಇಳಿಸೋರು ಯಾರು ಗೊತ್ತದೇನು...’ ಎಂದು ಕೇಳಿತು. ನಾನು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲೆಂದು ಕತ್ತು ಅಡ್ಡಡ್ಡ ಅಲ್ಲಾಡಿಸಿದೆ.

‘ನಮ್ಮ ಗಣಿಮಾವಂದಿರು!’

‘ಆಂ... ಇಸ್ರೊದವರು ಅಲ್ಲೇನು...’ ನಾನು ಕಕ್ಕಾಬಿಕ್ಕಿಯಾಗಿ ಕೇಳಿದೆ. ಹ್ಹೆಹ್ಹೆ ಎಂದು ನಕ್ಕ ಬೆಕ್ಕಣ್ಣ ಹತ್ತಿರ ಬಂದು ಪಿಸುಗುಟ್ಟಿತು.

‘ಅಲ್ಲಿಯ ಮಾರ್ಜಾಲಗಳಿಗೆ ಕ್ವಿಜ್ ಥರಾ ಪ್ರಶ್ನೆ ಕೇಳೀನಿ... ಕಬ್ಬಿಣದಿಂದ ಹಿಡಿದು ಚಿನ್ನ, ಪ್ಲಾಟಿನಂವರೆಗೆ ಏನೇ ಖನಿಜಗಳಿದ್ರೂ ನನಗ ಮಾಹಿತಿ ಗೊತ್ತಾಗತದ. ಅದನ್ನ ನಮ್ಮ ಬಳ್ಳಾರಿ ಗಣಿಮಾವಂದಿರಿಗೆ ಹೇಳತೀನಿ. ಅವ್ರು ಅಫ್ಗಾನಿಸ್ತಾನದಾಗ ಟ್ರಿಲಿಯನ್ ಡಾಲರ್ ಮೌಲ್ಯದ ಅದಿರು ಐತಿ ಅಂತ ಚೀನಾದವರ ಜೊತಿಗೆ ಸೇರಿಕ್ಯಂಡು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗೂ ಯೋಚನಿ ಮಾಡತಿದ್ರು. ನಾ ಹೇಳಿದೆ... ಅಲ್ಲಿ ಅದಿರಿನ ಗಣಿ ಮ್ಯಾಗೆ ತಾಲಿಬಾನೀಯರು ಬಂದೂಕು ಟ್ರಿಗರ್ ವತ್ತಿ ಕೂತಿರ್ತಾರ. ನಮ್ಮ ದೇಶದಾಗೆ ರಾಜಾರೋಷವಾಗಿ ಗಣಿ ಅಗೆದಂಗೆ ಅಲ್ಲಿ ಮಾಡಾಕೆ ಆಗಂಗಿಲ್ಲ. ಚೀನಾದವ್ರೂ ನಮಗ ಟೋಪಿ ಹಾಕಬೌದು. ಅದ್ರ ಬದಲಿಗೆ ಮಂಗಳ ಗ್ರಹದಾಗೆ ಗಣಿಗಾರಿಕೆ ಮಾಡಾಕೆ ಸ್ಕೆಚ್ ಹಾಕೂಣಂತ. ಗಣಿಮಾಮಾರೂ ಹ್ಞೂಂ ಅಂದಾರ. ನನಗೂ ಕಮಿಶನ್ ಸಿಗತೈತಿ...’

ಬೆಕ್ಕಣ್ಣ ಪಿಸಪಿಸನೆ ವಿವರಿಸುತ್ತಿದ್ದರೆ, ಸಂಡೂರಿನ ಗಣಿಪ್ರದೇಶದಂತಾದ ಮಂಗಳನ ಮೇಲ್ಮೈ ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತ ನನಗೆ ತಲೆತಿರುಗಿತು!