ವಾಚಕರ ವಾಣಿ| ಪ್ರಕೃತಿ ಭಾಷೆ ನಮಗೆ ಅರ್ಥವಾಗದೇಕೆ?

ಎ.ನಾರಾಯಣ ಅವರ ‘ಹಳೆಯ ಕರ್ನಾಟಕವನ್ನೇ ಉಳಿಯಗೊಡಿ, ಸಾಕು’ (ಪ್ರ.ವಾ., ಏ. 1) ಎಂಬ ಲೇಖನವು ನನ್ನ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ನೀರು ತಂದಿತು. ನಾವು ಎತ್ತ ಹೊರಟಿದ್ದೇವೆ? ಅಕಸ್ಮಾತ್, ಕೆಲವರ ಬಯಕೆಯಂತೆ ರಾಜ್ಯ ಹಾಗೂ ದೇಶವನ್ನು ಸಾರಿಸಿ, ಗುಡಿಸಿ ‘ಸ್ವಚ್ಛ ಭಾರತ’ ನಿರ್ಮಾಣವಾಯಿತು ಅಂತಲೇ ಭಾವಿಸೋಣ. ಆಗ ಈ ದ್ವೇಷದ ಕಿಡಿ ಆರುತ್ತದೆಯೇ? ನಾವೆಲ್ಲರೂ ನಿಜಕ್ಕೂ ಆನಂದಮಯವಾದ ನಾಡಲ್ಲಿ ಬದುಕುತ್ತೇವಾ? ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಕಾಣುತ್ತೇವಾ? ದ್ವೇಷ ಎಂಬುದು ಒಳಗೆ ಉರಿಯುವ ಒಂದು ಜ್ವಾಲಾಮುಖಿಯಂತೆ. ಈ ಭಾವನೆಯನ್ನು ದೇಹ, ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ಕಿತ್ತು ಹಾಕುವುದು ಸುಲಭವಲ್ಲ. ಈಗ ಮುಸ್ಲಿಂ ದ್ವೇಷವಿದ್ದರೆ ಆಗ ಮತ್ತೊಂದು ದ್ವೇಷ ಹುಟ್ಟುಹಾಕಬಲ್ಲೆವು. ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ, ಸಮಾನತೆ, ನಮ್ಮ ರಾಷ್ಟ್ರಬದುಕಿನ ರೀತಿ, ಇವು ಈಗ ನಿಜಕ್ಕೂ ಅರ್ಥವಾಗುವ ಭಾಷೆಗಳಾಗಿ ಉಳಿದಿಲ್ಲ.

ನೀವೂ ಉಸಿರಾಡಿ ನಮಗೂ ಉಸಿರಾಡಲು ಬಿಡಿ, ನೀವೂ ಬದುಕಿ, ನಮಗೂ ಬದುಕಲು ಬಿಡಿ ಎಂಬುದು ಪ್ರಾಣಿ, ಪಶು, ಪಕ್ಷಿಗಳ ಬದುಕಿನ ಮೂಲ ಸೂತ್ರ. ಇಂಥ ಸರಳವಾದ ಪ್ರಕೃತಿ ಭಾಷೆಯನ್ನು ಅರ್ಥ
ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲಾಗದ ಕ್ರೂರತೆಯನ್ನು ಈಗ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದೇವೆ.

- ಶ್ಯಾಮಲ ಗುರುಪ್ರಸಾದ್,ಹುಬ್ಬಳ್ಳಿ