ಶ್ರುತಿ ಬಿ.ಆರ್ ಅವರ ಕವನ: ತಾಯಿಯಾಗಿದ್ದೇನೆ..

ನಾನು ತಾಯಿಯಾಗಿದ್ದೇನೆ

ಪ್ರೀತಿ, ಮಮತೆ ತುಂಬಿದ

ಹೃದಯ ನನ್ನದಾಗಿದೆ ಈಗ

ಕರುಣೆ, ವಾತ್ಸಲ್ಯಕ್ಕೆ ಕೊರತೆಯಿಲ್ಲ

ಮಗು, ನನ್ನ ಮಗುವಿನದೇ ಧ್ಯಾನ…

ತಿಂಗಳು ತಪ್ಪಿದ ದಿನವೇ

ಟೆಸ್ಟ್ ಕಿಟ್ ಹಿಡಿದು ಜೀವ ಕೈಲಿಡಿದು,

ರೆಪ್ಪೆ ಬಡಿಯದೇ, ಚಡಪಡಿಸುತ್ತಾ,

ಹಿಡಿತಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ಕದ ಎದೆ ಬಡಿತಕ್ಕೆ

ಆಶಾವಾದದ ಸಾವಧಾನ ಹೇಳುತ್ತಾ

ಒಂದೇ ಒಂದು ಗುಲಾಬಿ ಗೆರೆ ಕಂಡು

ಅಡಿಗಡಿಗೆ ಹತಾಶೆಯ ನಿಟ್ಟುಸಿರು…

ಅದೇಕಿಷ್ಟು ಬಗೆಹರಿಯದ ಹಂಬಲ?

ಉತ್ತರವಿಲ್ಲ, ಮಕ್ಕಳೆಷ್ಟೆನ್ನುವವರಿಗೆ

ಹುಸಿ ನಗುವಿನ ಮೊಗವಾಡ

ಮಗುವಿದ್ದರಷ್ಟೇ ತಾಯಿಯೇ?

ತಾಯಾಗಬೇಕೆಂದುಕೊಂಡರೆ ಸಾಲದೇ

ಇನ್ನೂ ಮೊಳೆಯದ ಫಲವ

ಕನಸಲ್ಲಿ ಕಂಡು ಸುಖಿಸಬಾರದೇ ಮರ?

ಹಾ! ನಾನು ಸಹ ಇನ್ನೂ ಗರ್ಭಕ್ಕೆ

ಕಾಲಿಡದ ಕೂಸ ಕಲ್ಪಿಸುತ್ತಾ, ಸ್ಪರ್ಶ- ಗಂಧಗಳ

ಆಸ್ವಾದಿಸುತ್ತಾ ತಾಯಿಯಾಗಿದ್ದೇನೆ!

ಪ್ರೆಗ್ನೆನ್ಸಿ ಟೆಸ್ಟ್ ಕಿಟ್ಟಿನ

ಎರಡೇ ಎರಡು ಗುಲಾಬಿ ಗೆರೆಗಳ,

ಮತ್ತೆರಡು ಗುಲಾಬಿ ಪಾದಗಳ

ಕಾಣಲು ಕಾಯುತ್ತಾ ತಾಯಿಯಾಗಿದ್ದೇನೆ…

ಅಗಾಧ ಅನಂತ ವಿಶ್ವದೊಳಗೆಲ್ಲೋ

ಅಣುವಾಗಿ, ತೃಣವಾಗಿ, ಕಲೆತಿರಬಹುದಾದ

ಕಾಣದ ಕಣವೇ ಒಳಗಿಳಿದುಬಿಡು,

ನಿನಗೆಂದೇ ಎಂದೋ ತಯಾರಿದೆ

ಗರ್ಭಕೋಶದೊಂದೊಂದು ಭಿತ್ತಿ…

ನಿನ್ನ ಹಲವು ರೂಪಗಳ ಆಸ್ವಾದಿಸಲು

ಅಕ್ಕರೆ ತುಂಬಿ ಅನುರಣಿಸುವ ಈ ಕರೆ

ಕಿವಿಗಳಿನ್ನೂ ಮೂಡದ ನಿನ್ನ ತಲುಪುವ

ಮಾರ್ಗವಾದರೂ ಯಾವುದೆಂಬ ಅರಿವಿಲ್ಲ,

ಆದರೂ ನಾನಂತೂ ನಿನ್ನ ನಂಬುತ್ತೇನೆ

ಅಮೂರ್ತವಾದ ನೀನು ನನ್ನೊಳಗೇ

ಮೂರ್ತವಾಗುವ ಘಳಿಗೆಗಾಗಿ

ನೀನೂ ಕಾಯುತ್ತಿರುವೆಯೆಂದು!!!