ಒಂದು ದಿನ ಸಂಜೆ ಕೋಣೆಯಲ್ಲಿ ಓದುತ್ತ ಕುಳಿತಿದ್ದೆ. ಹಿಂದಿನ ಕಿಟಕಿಯಲ್ಲಿ ಜೋರಾಗಿ ಠಪ್ ಎಂದು ಸದ್ದಾಯಿತು. ತಕ್ಷಣ ಎದ್ದು ಆ ಕಡೆಗೆ ಓಡಿಹೋಗಿ ಕಿಟಕಿಯಲ್ಲಿ ನೋಡಿದೆ. ಕಿಟಕಿಯ ಹೊರಗಿದ್ದ ಕಟ್ಟೆಯ ಮೇಲೊಂದು ಕೂಕಾಬುರ್ರಾ ಪಕ್ಷಿ ಬಿದ್ದುಕೊಂಡಿದೆ. ನನಗೆ ಅರ್ಥವಾಯಿತು, ಈ ಪಕ್ಷಿ ಭರದಿಂದ ಹಾರುತ್ತ ಬಂದಿದೆ. ಸ್ವಚ್ಛವಾದ ಕಿಟಕಿಯ ಗಾಜು ಅದಕ್ಕೆ ಕಂಡಿಲ್ಲ. ಅದು ತೆರೆದ ಪ್ರದೇಶವೆಂದೇ ನುಗ್ಗಿದಾಗ ಗಾಜಿಗೆ ಬಡಿದು ನೆಲಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದಿದೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಎಷ್ಟು ಪೆಟ್ಟಾಗಿತ್ತೋ ತಿಳಿಯದು. ಅದಕ್ಕಷ್ಟು ನೀರು ತಂದು ಹಾಕಲೇ ಎಂದು ಯೋಚಿಸುತ್ತಿರುವಾಗ ಅದು ಅಲುಗಾಡತೊಡಗಿತು. ಅದಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚು ಪೆಟ್ಟೇನೋ ಆಗಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಏಕಾಏಕಿ ತನ್ನ ವೇಗಕ್ಕೆ ತಕ್ಷಣ ತಡೆ ತಂದ ಈ ಪೆಟ್ಟಿಗೆ ಆಘಾತವಾಗಿದೆ. ಮುಂದೆ ನಡೆದದ್ದು ಅದ್ಭುತ. ಅದು ಎದ್ದು ನಿಂತಿತು, ತನ್ನ ತಲೆಯನ್ನು ಕೊಡವಿಕೊಂಡು ಕಿಟಕಿಯ ಗಾಜನ್ನು, ಅದರ ಮೂಲಕ ಹಿಂದೆ ನಿಂತಿದ್ದ ನನ್ನನ್ನು ನೋಡಿ, ರೆಕ್ಕೆ ಬಡಿದು ನಾಲ್ಕಾರು ಸಲ ಕೇಕೆ ಹಾಕಿ ಜೋರಾಗಿ ನಕ್ಕು ಹಾರಿಹೋಯಿತು. ಅದರ ನಗುವಿನ ವೈಖರಿ ಇನ್ನೂ ನನ್ನ ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ಗುನುಗುನಿಸುತ್ತಿದೆ!