ದುರುಳ ಮತದಾರರು –ಧೂರ್ತ ನಾಯಕರು

‘ಹೇಗಾದರೂ ಮಾಡಿ ಗೆಲ್ಲು’ ಎಂಬ ದುರುಳ ಧೋರಣೆಯನ್ನು ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯಿಂದ ಹಿಡಿದು ಶಾಲೆ, ಚುನಾವಣೆಗಳವರೆಗೂ ಹಬ್ಬಿಸಿರುವ ಈ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಹಣವಿಲ್ಲದ ಚುನಾವಣೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಸಜ್ಜನರು ಕೂಡ ಉತ್ಸಾಹ ತೋರುವಂತೆ ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ.

ಹಣ ಹಂಚಿ, ಹಣ ಬೆಳೆಯುತ್ತೇವೆ ಎನ್ನುವ ಇಂಥ ಭಂಡತನದ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಖ್ಯಾತ ವಿಚಾರವಾದಿ ಕೆ.ಎಸ್. ಭಗವಾನ್ ಮೊನ್ನೆ ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ದಕ್ಷಿಣ ಪದವೀಧರರ ಕ್ಷೇತ್ರದ ವಿಧಾನ ಪರಿಷತ್ತಿನ ಚುನಾವಣೆಗೆ ಸ್ಪರ್ಧಿಸಿ ಎರಡೂವರೆ ಸಾವಿರಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಮತ ಗಳಿಸಿರುವುದನ್ನು ಅನೇಕರು ಗಮನಿಸಿದಂತಿಲ್ಲ. ಗೆದ್ದ ಜೆಡಿಎಸ್ ಅಭ್ಯರ್ಥಿಗೆ 17,166 ಮತಗಳು ಬಿದ್ದವು; ಬಿಜೆಪಿ ಅಭ್ಯರ್ಥಿಗೆ 16,853 ಹಾಗೂ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಅಭ್ಯರ್ಥಿಗೆ 8,245 ಮತಗಳು ಬಿದ್ದವು.

ಈ ಮೂರೂ ರಾಜಕೀಯ ಪಕ್ಷಗಳು ಖರ್ಚು ಮಾಡಿರುವ ಹಣ ಎಷ್ಟೆಂಬುದನ್ನು ಯಾರಾದರೂ ಊಹಿಸಬಹುದು. ಆದರೆ ಇಂಥ ಹಿಂಬಾಗಿಲ ತಂತ್ರಗಳಿಲ್ಲದೆ ಭಗವಾನ್ ಅವರಿಗೆ ಬಿದ್ದ ಮತಗಳ ಸಂಖ್ಯೆಯನ್ನು ನಾವು ಎಚ್ಚರದಿಂದ ಗಮನಿಸಬೇಕು. ಅಂದರೆ, ಕೊನೆಯ ಪಕ್ಷ ಶೇಕಡ ಐದರಷ್ಟು ಮತದಾರರು ಹಣ ಪಡೆಯದೆ ಅವರನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸಿ
ದ್ದಾರೆ ಎಂದಾಯಿತು.

ಇದಕ್ಕಿಂತ ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಖ್ಯೆಯ ಮತದಾರರು ಎಲ್ಲ ಚುನಾವಣೆಗಳಲ್ಲೂ ಯಾರಿಂದಲೂ ಹಣ ಪಡೆಯದೆ ಮತ ಹಾಕುತ್ತಾರೆ; ಆದರೂ ಈ ವರ್ಗದ ಅನೇಕರು ಜಾತೀಯ ಹಾಗೂ ಕೋಮುಪ್ರಲೋಭನೆಗೆ ತುತ್ತಾಗಿ ಮತ ಹಾಕುವುದರಿಂದ ಅವರು ಕೂಡ ವಸ್ತುನಿಷ್ಠವಾಗಿ ಮತ ಹಾಕುತ್ತಾರೆ ಎನ್ನುವಂತಿಲ್ಲ.

ಆದರೂ ಮನುಷ್ಯಮನಸ್ಸು ಆಗಾಗ್ಗೆಯಾದರೂ ಸ್ವತಂತ್ರವಾಗಿ ಹಾಗೂ ನ್ಯಾಯವಾಗಿ ಆಲೋಚಿಸಲೆತ್ನಿಸುತ್ತದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಮರೆಯಬಾರದು. ಒಂದೂವರೆ ವರ್ಷದ ಕೆಳಗೆ ದೆಹಲಿಯಲ್ಲಿ ಆಮ್ ಆದ್ಮಿ ಪಕ್ಷಕ್ಕೆ ತಾವೇ ಹಣ ನೀಡಿ ಮತ ಹಾಕಿದವರೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿದ್ದುದನ್ನು ಗಮನಿಸಿ: ಇಂಡಿಯಾದಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಮತದಾರ ವರ್ಗವೊಂದು ನಿರ್ಮಾಣವಾಗುತ್ತಿದೆ.

ಅದು ಇನ್ನೂ ಈ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ರಿಪೇರಿಯಾಗಬಹುದೆಂದು, ರಿಪೇರಿ ಮಾಡಬಹುದೆಂದು ನಂಬುತ್ತಿದೆ.  ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ಅದು ಸೋಷಿಯಲ್ ಮೀಡಿಯಾವನ್ನು ಬಳಸುತ್ತಿದೆ; ಸೋಷಿಯಲ್ ಮೀಡಿಯಾವನ್ನು ಆಸಕ್ತಹಿತಗಳು ದುರುದ್ದೇಶಕ್ಕೆ ಬಳಸುತ್ತಿರುವಾಗಲೂ, ತರುಣ ಮತದಾರರು ಅಲ್ಲಿ ದಿಟ್ಟ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳನ್ನು ಎತ್ತಬಲ್ಲವರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಮೊನ್ನೆ ಫೇಸ್ ಬುಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ ನಾಗಣ್ಣನವರು ಅಂಬರೀಷ್ ಕುರಿತು ಎತ್ತಿದ ಹತ್ತು ಪ್ರಶ್ನೆಗಳು ಹೊಸ ತಲೆಮಾರಿನಲ್ಲಾದರೂ ಸ್ಪಂದನ ಹುಟ್ಟಿಸಿ
ರುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಇದೆ.    
 
ಕೇವಲ ಇಪ್ಪತ್ತು ವರ್ಷಗಳ ಕೆಳಗೆ, ಬಹುಜನ ಸಮಾಜ ಪಕ್ಷದ ನಾಯಕ ಕಾನ್ಷೀರಾಂ ಅವರಿಗೆ ಚುನಾವಣಾ ಸಭೆಗಳಲ್ಲಿ ಮತದಾರರೇ ಹಣ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದುದು ನೆನಪಾಗು
ತ್ತದೆ. ಅಂದರೆ, ಈ ಬಗೆಯ ಜನಬೆಂಬಲಕ್ಕೆ ಹೊಸ ರಾಜಕೀಯ ಪಕ್ಷಗಳ ಬಗ್ಗೆ, ಜನಪರ ತತ್ವಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಜನರಲ್ಲಿ ಮೂಡುವ ಆಶಾವಾದ ಹಾಗೂ ಹೊಸ ಪಕ್ಷಗಳು ಹುಟ್ಟಿ
ಸುವ ಭರವಸೆಗಳು ಕೂಡ ಕಾರಣವಿರಬಹುದು.

ಇಂಥ ಬೆಳವಣಿಗೆಗಳನ್ನು ಎಲ್ಲೋ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಆಗುವ ಪವಾಡ ಎಂದು ಭಾವಿಸಿ ಸುಮ್ಮನಾದರೆ ಪ್ರಯೋಜನವಿಲ್ಲ. ಕೊನೆಯ ಪಕ್ಷ ಇದನ್ನು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಹೇಳುವ ಕೆಲಸವನ್ನಾದರೂ ಮಾಡುತ್ತಿರಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.

 ಅದರಲ್ಲೂ ಈ ಬಗೆಯ ‘ಗಂಡುರಾಜಕಾರಣ’ದ ಹಣಬಲವನ್ನು ಹಿಮ್ಮೆಟ್ಟಿಸದಿದ್ದರೆ, ಸ್ತ್ರೀಯರು ಚುನಾವಣೆ ಗೆಲ್ಲುವುದೇ ಕಷ್ಟ ಎಂಬುದು ಮಹಿಳಾ ವರ್ಗಕ್ಕಾದರೂ ಸರಿಯಾಗಿ ಅರ್ಥವಾಗಬೇಕು. 

ಚುನಾವಣೆಯ ಕಾಲದಲ್ಲಿ  ‘ಬಂದಷ್ಟು ಬರಲಿ’ ಎಂದು ಹಣ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವವರು ಸದಾ ಇರಲಿ ಎಂಬುದು ಬಹುತೇಕ ರಾಜಕೀಯ ಪಕ್ಷಗಳ ಒಳ ಆಸೆಯೂ ಆಗಿರು
ವಂತಿದೆ. ತಮ್ಮ ಎದುರಾಳಿ ಪಕ್ಷ ಇನ್ನಾವುದಾದರೂ ತಂತ್ರ ಬಳಸಿ ಗೆಲ್ಲಬಹುದು; ಆದ್ದರಿಂದ ಹಣವೇ ಹೆಚ್ಚಿನ ಗ್ಯಾರಂಟಿ ಹಾದಿ ಎಂದು ಈ ಪಕ್ಷಗಳು ನಂಬಿವೆ. ದೇವರಿಗೇ ಲಂಚ ಕೊಡುವ ಅನೈತಿಕ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಮತದಾರರಿಗೆ ಲಂಚ ಕೊಡುವ ಕೆಲಸವನ್ನು ನಮ್ಮ ರಾಜಕೀಯ ಪಕ್ಷಗಳು ಆರಾಮಾಗಿ ಮಾಡುತ್ತಿವೆ.

ಅವರೂ ತಿನ್ನುತ್ತಾರೆ, ನಮಗೂ ಬಿಡಿಗಾಸು ಕೊಡುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಮತದಾರರೂ ಸಿನಿಕರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಈ ಸಿನಿಕ ಹಾಗೂ ಕ್ರೂರ ರಾಜಕೀಯದಲ್ಲಿ ನಾಯಕರು ಮತದಾರರನ್ನೂ, ಮತದಾರರು ನಾಯಕರನ್ನೂ ಆಳದಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ತಿರಸ್ಕಾರದಿಂದ ನೋಡುತ್ತಿರುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ ಎಂಬುದು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಗೊತ್ತಿರಲಿ. ಈಗಾಗಲೇ ಈ ಆಟದಲ್ಲಿ ಬಲಿತುಕೊಂಡಿರುವ ರಾಜಕೀಯ ಪಕ್ಷಗಳ ಅಂತರಂಗದ ಖಚಿತ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ಇಷ್ಟೇ: ‘ಈ ಮತದಾರರು ಮನುಷ್ಯರೇ ಅಲ್ಲ; ಸ್ವತಂತ್ರ ಪ್ರಜೆಗಳಂತೂ ಅಲ್ಲವೇ ಅಲ್ಲ.

ಇವು ಯೋಚಿಸುವ ಜೀವಿಗಳೇ ಅಲ್ಲ. ಇವರನ್ನು ಖೆಡ್ಡಾದಲ್ಲಿ ಕೆಡವಲು ಸುಳ್ಳು, ಉತ್ಪ್ರೇಕ್ಷೆ, ಹಣ, ಜಾತಿ, ಕೋಮು, ಧರ್ಮ- ಇಷ್ಟು ಮಾತ್ರ ಸಾಕು.’ ಆದರೂ ಇಷ್ಟೆಲ್ಲ ಆಮಿಷ ಒಡ್ಡಿದರೂ ಮತದಾರರ ಮೂಡನ್ನು ಅಳೆಯಲಾಗದು ಎಂಬ ಒಳಭಯವೊಂದೇ ಎಲ್ಲ ಪಕ್ಷಗಳನ್ನೂ ಕೊಂಚ ಆತಂಕದಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟಿರುವುದು.

ಇದೀಗ ಹೊಸ ರಾಜಕೀಯದ ಬಗ್ಗೆ ಆಸಕ್ತಿಯಿರುವ ಹೊಸ ತಲೆಮಾರಾದರೂ ಮತದಾರರ ಈ ನಿಗೂಢಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಅವರಿಗೇ ಮನದಟ್ಟು ಮಾಡಿ, ಅವರನ್ನು ನಿಜಕ್ಕೂ ‘ಯೋಚಿಸುವ’ ಪ್ರಜೆಗಳನ್ನಾಗಿಸುವ ಬಗ್ಗೆ ಆಳವಾಗಿ ಚರ್ಚಿಸಬೇಕು.

ಕೊನೆ ಟಿಪ್ಪಣಿ:  ಕೂಗುಮಾರಿಗಳು ಮತ್ತು ಮತದಾರರು! ಶೇಕ್‌ಸ್ಪಿಯರನ ‘ಜೂಲಿಯಸ್ ಸೀಸರ್’ ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಸೀಸರನನ್ನು ಕೊಲೆ ಮಾಡಿದ ಗುಂಪಿನಲ್ಲಿದ್ದ ಸೂಕ್ಷ್ಮಜೀವಿ ಬ್ರೂಟಸ್   ‘ನಮ್ಮ ದೇಶ ಸೀಸರನ ಸರ್ವಾಧಿಕಾರಕ್ಕೆ ಸಿಲುಕಬಾರದೆಂಬ ಮಹೋದ್ದೇಶದಿಂದ ಈ ಹತ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಭಾಗಿಯಾದೆ’ ಎಂದು ಭಾಷಣ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ. ಜನ ಅವನು
ಹೇಳಿದ್ದನ್ನೆಲ್ಲಾ ಒಪ್ಪುತ್ತಾರೆ. ಅವನ ನಂತರ ಆಂಟನಿ ಅತಿನಟನೆ, ಉತ್ಪ್ರೇಕ್ಷೆಗಳನ್ನು ಬಳಸಿ ಮಾತಾಡಿದಾಗ, ಜನ ಅವನನ್ನು ನಂಬಿ ಬ್ರೂಟಸ್ ವಿರುದ್ಧ ಕೆರಳುತ್ತಾರೆ. 

ನಾಯಕರ ತಿರುಗುನಾಲಿಗೆಗೆ ತಕ್ಕಂತೆ ತಿರುಗುವ ತನ್ನ ಕಾಲದ ಜನರನ್ನು ಶೇಕ್‌ಸ್ಪಿಯರ್ ಇಲ್ಲಿ ಗೇಲಿ ಮಾಡುತ್ತಿರಬಹುದು.ವಿಚಿತ್ರವೆಂದರೆ, ಮೊನ್ನೆ ಇಂಗ್ಲೆಂಡ್ ‘ಯೂರೋಪಿ
ಯನ್ ಯೂನಿಯನ್ನಿಲ್ಲಿರಬೇಕೋ ಬೇಡವೋ’ ಎಂಬ ಜನಮತಗಣನೆಯಲ್ಲಿ ಮತ ಹಾಕಿದ ಇಂಗ್ಲೆಂಡಿನ ಪ್ರಜೆಗಳೂ ಹೆಚ್ಚುಕಡಿಮೆ ಅದೇ ಥರ ಆಡುತ್ತಿರುವಂತಿದೆ.

 ಮೂಲ ಬ್ರಿಟಿಷರು ಮತ್ತು ಪರಕೀಯರು ಎಂದು ವಿಭಜನೆಯ ರಾಜಕೀಯ ಮಾಡುವ ನಾಯಕನೊಬ್ಬನ ಮಾತು ಕೇಳಿ, ಜನ ಯೂರೋಪಿಯನ್ ಯೂನಿಯನ್ ಬಿಡುವುದರ ಪರ ಹೆಚ್ಚು ಮತ ಹಾಕಿದರು. ಈಗ ಮತ್ತೆ ಜನಮತಗಣನೆ ನಡೆದರೆ ಇದಕ್ಕೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ ಮತ ಹಾಕುತ್ತೇವೆ ಎನ್ನುತ್ತಿದ್ದಾರೆ!

ಅತ್ತ ಅಮೆರಿಕದಲ್ಲಿ ಡೊನಾಲ್ಡ್ ಟ್ರಂಪ್ ಎಂಬ ಕೂಗುಮಾರಿ ನಮ್ಮ ಮತೀಯವಾದಿಗಳಂತೆಯೇ ಕಿರುಚುತ್ತಿದ್ದಾನೆ. ಅಮೆರಿಕನ್ನರು ಅವನಿಗೂ ವೋಟು ಹಾಕುವಂತೆ ಕಾಣುತ್ತಿದೆ. ಮತದಾರರ ಸಂಕುಚಿತತೆಯ ವಿಷಯದಲ್ಲಾದರೂ ಇಂಗ್ಲೆಂಡ್, ಅಮೆರಿಕಾಗಳು ಇಂಡಿಯಾದ ಮಟ್ಟ ಮುಟ್ಟಿವೆಯೆಂದು ‘ಹೆಮ್ಮೆ’ ಪಡೋಣ!