ಅಡ್ಡಾದಿಡ್ಡಿ ಬೆಳವಣಿಗೆ ಬೇಡ ಕಡಿವಾಣದ ಬಾಧಕ ಚರ್ಚೆಯಾಗಲಿ

ತೀವ್ರಗೊಂಡ ನೀರಿನ ಅಭಾವ, ಹೆಚ್ಚಿದ ಸಂಚಾರ ದಟ್ಟಣೆ, ಕಾಡುತ್ತಿರುವ ಕಲುಷಿತ ಗಾಳಿ ಹಾಗೂ ಗುಡ್ಡೆ ಬೀಳುತ್ತಿರುವ ತ್ಯಾಜ್ಯ– ಬೆಂಗಳೂರು ಮಹಾನಗರವನ್ನು ಸದ್ಯ ಬಾಧಿಸುತ್ತಿರುವ ಪ್ರಮುಖ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು. ಈ ಎಲ್ಲ ಸಮಸ್ಯೆಗಳ ಮೂಲ ಒಂದೇ. ಯದ್ವಾತದ್ವಾ ಬೆಳೆದ ಜನಸಂಖ್ಯೆ ಹಾಗೂ ಅದರಿಂದ ಉಂಟಾದ ಸೂರಿನ ದಾಹವನ್ನು ತಣಿಸಲು ಕೆರೆ–ಕಾಲುವೆಗಳ ಪಾತ್ರವನ್ನೂ ಬಿಡದಂತೆ ನಿರ್ಮಾಣವಾದ ಕಟ್ಟಡಗಳು. ಸಮಸ್ಯೆಗಳ ಸಿಕ್ಕು ಬಿಡಿಸುವಂತಹ ಮಾರ್ಗೋಪಾಯಗಳನ್ನು ಸ್ಪಷ್ಟಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳದೆ ಬರೀ ಮಾತನಾಡುತ್ತಲೇ ಕಾಲಹರಣ ಮಾಡಿದ ರಾಜ್ಯ ಸರ್ಕಾರ, ಇದೀಗ ರಾಜಧಾನಿಯಲ್ಲಿ ಅಪಾರ್ಟ್‌ಮೆಂಟ್‌ಗಳ ನಿರ್ಮಾಣದ ಮೇಲೆ ಐದು ವರ್ಷಗಳವರೆಗೆ ನಿರ್ಬಂಧ ವಿಧಿಸುವ ಚಿಂತನೆಯನ್ನು ತೇಲಿಬಿಟ್ಟಿದೆ. ಇದೇನು ನೈಜ ಕಳಕಳಿಯೋ ಅಥವಾ ರಿಯಲ್‌ ಎಸ್ಟೇಟ್‌ ಉದ್ಯಮಿಗಳ ಮುಂದೆ ತಂದು ನಿಲ್ಲಿಸಿದಂತಹ ಗುಮ್ಮವೋ ತಿಳಿಯದು. ನಗರದ ಬೆಳವಣಿಗೆಯನ್ನು ಹದ್ದುಬಸ್ತಿನಲ್ಲಿ ಇಡುವ ಕ್ರಮ ಅಗತ್ಯವಾದರೂ ಅಪಾರ್ಟ್‌ಮೆಂಟ್‌ ಗಳ ನಿರ್ಮಾಣದ ಮೇಲೆ ಏಕಾಏಕಿ ನಿರ್ಬಂಧ ವಿಧಿಸುವುದು ಕಾರ್ಯಸಾಧುವೇ? ರಿಯಲ್‌ ಎಸ್ಟೇಟ್‌ ಹಾಗೂ ನಿರ್ಮಾಣ ಸಂಬಂಧಿ ಉದ್ಯಮ, ಅದರಿಂದ ಬೊಕ್ಕಸಕ್ಕೆ ಸಿಗುವ ವರಮಾನ, ನಿರ್ಮಾಣ ವಲಯವನ್ನು ನೆಚ್ಚಿಕೊಂಡ ಕಾರ್ಮಿಕರ ಭವಿಷ್ಯ ಈ ಎಲ್ಲದರ ಮೇಲೆ ಆಗುವ ಪರಿಣಾಮಗಳ ಕುರಿತೂ ಅಧ್ಯಯನ ನಡೆಯಬೇಕು. ಸಾಧಕಬಾಧಕಗಳ ಕುರಿತು ಚರ್ಚೆ ಆಗಬೇಕು. ನಾಲ್ಕು ಶತಮಾನಗಳಲ್ಲಿ ಬೆಂಗಳೂರು 400 ಪಟ್ಟು ಹಿಗ್ಗಿದೆ ಎಂದರೆ ಯಾವ ಪರಿಯಲ್ಲಿ ಈ ನಗರ ಬೆಳೆದಿದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಊಹಿಸಬಹುದು. ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಎಂಬ ಹುಚ್ಚು ಕುಣಿತದಲ್ಲಿ ನೂರಾರು ಹಳ್ಳಿಗಳು ಈ ಮಾಯಾ ನಗರಿಯಲ್ಲಿ ಕರಗಿಹೋಗಿವೆ. 1890ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಈ ನಗರದ ಜನಸಂಖ್ಯೆ ಬರೀ 1.80 ಲಕ್ಷ. ಈಗ ಅದು 1.20 ಕೋಟಿ ದಾಟಿದೆ ಎಂದು ಅಂದಾಜಿಸಲಾಗಿದೆ. ಅಂದರೆ ರಾಜ್ಯದ ಆರನೇ ಒಂದು ಭಾಗದಷ್ಟು ಜನಸಂಖ್ಯೆ ರಾಜಧಾನಿಯಲ್ಲೇ ಸಾಂದ್ರಗೊಂಡಿದೆ. ತನ್ನ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಕ್ಕಿಂತ ಮೂರು ಪಟ್ಟು ಅಧಿಕ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯನ್ನು ಈ ನಗರದ ಮೂಲಸೌಕರ್ಯ ಹೇಗೆತಾನೆ ತಾಳಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು? ರಾಜ್ಯದ ಉಳಿದ ಪ್ರದೇಶಗಳ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಕಡೆಗಣಿಸುತ್ತಾ, ಪರೋಕ್ಷವಾಗಿ ವಲಸೆಯನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸುತ್ತಾ ಬಂದ ಸರ್ಕಾರದ ಧೋರಣೆಗಳೇ ಇಂತಹ ಸಂದಿಗ್ಧ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ನೇರ ಕಾರಣ.