ಧರ್ಮ, ಅರ್ಥ, ಕಾಮ, ಮೋಕ್ಷ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ ನಿಷ್ಕಲ್ಮಶಭಾವವಾಗಿ ಬಾಳುವ ಕಾವ್ಯಕನ್ನಿಕೆಯೇ ಪ್ರಾಣ ಸ್ನೇಹಿತೆ. ಅವಳೇ ನನ್ನವಳು. ಅವಳಿಗಾಗಿ ಸದಾ ಹೃದಯ ಮಿಡಿಯುತ್ತಿದೆ.
ನನ್ನ ಮದುವೆ ಸರಳತೆಯಿಂದ ಕೂಡಿರಲಿ, ಜೀವನಪ್ರೀತಿ ಅದ್ದೂರಿಯಾಗಿರಲಿ. ಇದಕ್ಕೆ ಸಹೃದಯವಂತರ ಹಾರೈಕೆ ಬೇಕು. ನನ್ನ ಬಾಳ ಸಂಗಾತಿ ಸಾಹಿತ್ಯ ಪ್ರೇಮಿಯಾಗಿದ್ದರೆ ಚೆನ್ನ. ಆಕೆ ಕವಿ ಜಯಂತಕಾಯ್ಕಿಣಿ ಅವರ ಹಾಡೊಂದರ ಸಾಲಿನಂತೆ ‘ನಾ ಬರೆಯದ ಕವಿತೆಗಳ ಸಂಕಲನ’ವಾಗಿರಬೇಕು. ನನ್ನಂತರಂಗದಲ್ಲಿ ಅಕ್ಷರದ ಒರತೆಯಾಗಿ ಸದಾ ಜಿನುಗುತ್ತಿರಬೇಕು.
ಅವಳು, ನಾನು ಪ್ರತಿದಿನವು ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ಕಾಫಿತೋಟದ ಓಣಿದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಪರಸ್ಪರ ಕೈ ಕೈ ಹಿಡಿದು ಸಾಗಬೇಕು. ಹುಲ್ಲಿನ ಮೆತ್ತೆಯ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತು ಪ್ರತಿದಿನವು ಮದುವೆಯಾದಂತೆ ಕನಸು ಕಾಣಬೇಕು. ಅಂತಹ ಕನಸುಗಾರ್ತಿ ನನ್ನವಳಾಗಬೇಕೆಂದು ಬಯಸುವ ಕನಸುಗಾರ ನಾನು. ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ನಡುವೆ ಯಾವುದೇ ಸಂಶಯಗಳಿರಬಾರದು. ಪರಸ್ಪರ ನಂಬಿಕೆಯೇ ಸಂಸಾರಕ್ಕೆ ಜೀವದ್ರವ್ಯ. ಆರ್ಥಿಕವಾಗಿ ಬಡತನವಿದ್ದರೂ ಹೃದಯ ಶ್ರೀಮಂತಿಕೆಗೆ ಯಾವತ್ತೂ ಕೊರತೆ ಇರದಂತೆ ಬದುಕಬೇಕು.
