ನನ್ನಂತಹ ಹೆಂಗಸರು ಮಾತಾಡುವಂತಿಲ್ಲವಂತೆ! ಮುಖ ತೋರುವಂತಿಲ್ಲವಂತೆ!! ಹುಟ್ಟಿದ ತಾಜಾ ಹೆಣ್ಣು ಕೂಸುಗಳು ದನಿಯೆತ್ತಿ ರೋದಿಸುವಂತಿಲ್ಲವಂತೆ!!!
ಹೇಗೆ ಬಾಳುವುದಲ್ಲಿ ಅವುಡುಗಚ್ಚಿ ಜೀವಿತ ಪೂರ್ತಿ! ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಮೈ ಗಾಯ ಕಲೆಯಾಗಿ ನೆಪ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ನೋವುಗಳ ನೆನಪು ತೂರಿ ಕಾಡುವಾಗ; ಬಿಕ್ಕಿ ಬಿಕ್ಕಿ ದುಕ್ಕಡಿಸಿ ಅಳುವ ನನ್ನಂತಹ ಹೆಂಗಸರು… ಅಲ್ಲಿ ಆ ನೆಲದಲ್ಲಿ ಮೌನವಾಗುಳಿದು ಸಾಧಿಸುವುದೇನು?!