ರಂಗಭೂಮಿ: ಹುಡುಕಾಟದ ಜೀವದ್ರವ್ಯದ ಪ್ರಯೋಗ

ಇಂಥ ದಿಟ್ಟ ಸ್ತ್ರೀ ಪಾತ್ರಗಳ ಹಿಂದೆ ಹೊರಟ ಶರಣ್ಯ ರಾಮಪ್ರಕಾಶ್‌, ಎರಡು ವರ್ಷಗಳ ತಮ್ಮ ಸಂಶೋಧನೆಯಲ್ಲಿ ಕಂಡುಕೊಂಡದ್ದು–ಆ ಸ್ತ್ರೀ ಪಾತ್ರ ಮಾಡಿದವರ ಬದುಕು, ಅವರ ಇಂದಿನ ಸ್ಥಿತಿಗತಿಗಳು, ಇವುಗಳ ಕಿಡಿಯಿಂದ ತೆರೆದುಕೊಂಡ ಸ್ತ್ರೀ ಲೈಂಗಿಕತೆಯ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿ ಮಾರ್ಗಗಳು, ಸೆನ್ಸಾರ್‌ಶಿಪ್‌, ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಹೆಸರಿನಲ್ಲೂ ಆಗುತ್ತಿರುವ ದಬ್ಬಾಳಿಕೆಗಳು, ಪುರುಷಲೋಕದ ಪ್ರಾಬಲ್ಯ ರಾಜಕಾರಣದ ನಾನಾ ರೂಪಗಳು. ಈ ಎಲ್ಲವುಗಳನ್ನೂ ಹೇಳಲು ಶರಣ್ಯ ಬಳಸಿಕೊಂಡಿರುವುದು ರಂಗಭೂಮಿಯೆಂಬ ಜೀವಂತ ಮಾಧ್ಯಮವನ್ನು. ಸದ್ಯದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಲೋಕವನ್ನು ತನ್ನೆಲ್ಲಾ ಸೂಕ್ಷ್ಮಗಳೊಂದಿಗೆ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ನಮಗೆ ಉಳಿದಿರುವ ಮಾರ್ಗ ಕಲೆ ಒಂದೇ.

ಐದು ಜನ ಸಂಶೋಧಕರು ಚೆನ್ನಿ ಮುಂತಾದ ಕನ್ನಡ ರಂಗಭೂಮಿಯ ಸ್ತ್ರೀ ಪಾತ್ರಗಳನ್ನು ಹುಡುಕುವುದ ರೊಂದಿಗೆ ಈ ನಾಟಕ ಶುರುವಾಗುತ್ತದೆ. ಪ್ರಯೋಗಾತ್ಮಕ ನಾಟಕವಾಗಿ ‘ಪ್ರಾಜೆಕ್ಟ್‌ ಡಾರ್ಲಿಂಗ್‌’ ಅನ್ನು ನೋಡಬಹುದು. ವಿಡಿಯೊ ಪ್ರಾತ್ಯಕ್ಷಿಕೆಯ ತುಣುಕುಗಳು, ಛಾಯಾಚಿತ್ರ ಪ್ರಬಂಧಗಳು, ಧ್ವನಿಗ್ರಹಣದ ತುಣುಕುಗಳು, ಹಾಡು, ನೃತ್ಯ, ಗೊಂಬೆಯಾಟ, ಕ್ಲೋನಿಂಗ್‌ ಮುಂತಾದ ಹಲವಾರು ತಂತ್ರಗಳನ್ನು ಬಳಸಿ ಕಥೆ ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ. ಈ ನಾಟಕಕ್ಕೆ ಅದು ಅಗತ್ಯವೂ ಆಗಿತ್ತು ಎನಿಸುತ್ತದೆ. ರಚನೆಯೂ ವಿಶಿಷ್ಟವಾಗಿದೆ. ವೃತ್ತಿ ರಂಗಭೂಮಿ ನಾಟಕಗಳ ಕಥೆ, ಅದರ ನಡುವೆ ಹಾಸ್ಯ ಮತ್ತು ಅದಕ್ಕೆ ಹೊಂದುವಂತೆ ಹಾಡುವ ಮಾದರಿ ಇಲ್ಲಿ ವಿಭಿನ್ನವಾಗಿ ಬಳಕೆಯಾಗಿದೆ. ನಾಟಕದ ಪಾತ್ರಧಾರಿಗಳೆಲ್ಲರೂ ನುರಿತ ರಂಗನಟ–ನಟಿಯರೇ ಆಗಿರುವುದರಿಂದ ಮೊದಲಿನಿಂದ ಕೊನೆಯವರೆಗೂ ರಂಗದ ಮೇಲೆ ಶಕ್ತಿ ಸಂಚಯವಾಗುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತದೆ. ಶೃಂಗ ಬಿ.ವಿ, ಶಶಾಂಕ್‌, ಸುರಭಿ ವಶಿಷ್ಠ, ಮಾತಂಗಿ ಪ್ರಸನ್, ಶೋಭನಾ ರಂಗದ ಮೇಲೆ ಇನ್ನಿಲ್ಲದಂತೆ ಆವರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ನಿರ್ದೇಶಕಿ ಶರಣ್ಯ ರಾಮಪ್ರಕಾಶ್‌ ಅವರೂ ಇಡೀ ಸಂಶೋಧನಾತ್ಮಕ ಕಥೆಯನ್ನು ಕಲೆಯ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿ ಮಾಧ್ಯಮಗಳ ಮೂಲಕ ಹೇಳುವಲ್ಲಿ ಹಾಕಿದ ಶ್ರಮ ಎದ್ದುಕಾಣುತ್ತದೆ. ಬೆಳಕು, ಧ್ವನಿ, ಮಾತು, ಅಭಿನಯ ಈ ಎಲ್ಲದರ ಹದದೊಳಗೆ ಹಲವಾರು ಪ್ರತಿಮೆಗಳನ್ನು, ಸಂಕೇತಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಅವರು ಈ ಸಂಶೋಧನೆಗಾಗಿ ಮಾಲತಿ ಸುಧೀರ್‌, ಹೆಲೆನ್‌ ಹುಬ್ಬಳ್ಳಿ... ಹೀಗೆ ರಂಗಭೂಮಿಯ ಅನೇಕ ಕಲಾವಿದೆಯರನ್ನು ಸಂದರ್ಶಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಕುರ್ಚಿ, ಕಣ್ಣುಗಳು, ನಾಟಕದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಲಕೋಟೆಯಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕ ಫೋಟೊದಲ್ಲಿ ಕಾಣುವ ಚಿತ್ರ ಈ ಮಹಿಳಾ ಪಾತ್ರಗಳ ತೆರೆಯ ಹಿಂದಿನ, ಮುಂದಿನ ಒಳಮಿಡಿತಗಳನ್ನು ಹೇಳುವ ಪರಿಕರಗಳಾಗಿ, ಪ್ರತಿರೋಧದ ಸಂಕೇತಗಳಾಗಿ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಗೊಂಡಿವೆ. ಹುಡುಕಾಟದ ಮೂರ್ತರೂಪದಂತಿರುವ ಚೆನ್ನಿ ಒಂದು ಪಾತ್ರವಾಗಿ ಎಲ್ಲೂ ಕಾಣಿಸದೆ ಅಮೂರ್ತವಾಗಿ, ಅದರ ಸಂಕೇತಗಳಾಗಿ ಕಾಣಿಸುವುದು ಮತ್ತೊಂದು ಸಕಾರಾತ್ಮಕ ಅಂಶ. ನಾಟಕದ ಒಂದು ಕುದಿಬಿಂದುವಿನಲ್ಲಿ ಈ ಕಥೆ–ಹುಡುಕಾಟಕ್ಕೆ ಒಂದು ಅಧ್ಯಾತ್ಮದ ಅರಿವಿನ ಸಾಲುಗಳು ಮುಚ್ಚಿದ ಬಾಗಿಲು ತೆರೆಯುವುದರ ಮೂಲಕ ಕಾಣಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ನಾಟಕಕ್ಕೊಂದು ಹೊಸ ಆಯಾಮವನ್ನು ದಕ್ಕಿಸಿಕೊಟ್ಟಿದೆ.

ಇದೊಂದು ಪ್ರಯೋಗಾತ್ಮಕ ರಂಗಭೂಮಿಯ ನಾಟಕ ಎಂದು ಆಹ್ವಾನಪತ್ರಿಕೆಯಲ್ಲಿಯೇ ನಮೂದಿಸಿದ್ದರೂ ಕಣ್ಣಿಗೆ ರಾಚುವ ಒಂದಷ್ಟು ವಿಷಯಗಳಿವೆ. ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಒಂದು ಕವಿತೆಯನ್ನು ಅತಿಯಾಗಿ ತಿದ್ದಿದರೆ ಕವಿತೆಯೇ ಕುಸಿದುಹೋಗುತ್ತದಲ್ಲ, ಹಾಗೆಯೇ ಇಲ್ಲಿ ಅಷ್ಟೊಂದು ನುರಿತ ನಟರಿದ್ದು, ಹಲವು ಮಾಧ್ಯಮಗಳನ್ನು ಬಳಸಿಯೂ ನಾಟಕ ಭಾರವೆನಿಸುತ್ತದೆ. ಸಂಶೋಧಕರು ಶ್ರಮಪಟ್ಟು ಕಾಳಜಿಯಿಂದ ಕಲೆಹಾಕಿದ ವಿವರಗಳ ಜೊತೆ ನಡೆಯುತ್ತಾ ಇರುವಾಗ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಅಂದಾಜಿಗೆ ಸಿಗದೆ ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಕಳೆದುಹೋದ ಹಾಗೆ, ಒಮ್ಮೆಲೆಯೇ ಪ್ರೇಕ್ಷಕರ ಮೇಲೆ ಉಸಿರು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲೂ ಸಮಯ ಕೊಡದಷ್ಟು ಒಂದಾದ ಮೇಲೊಂದರಂತೆ ಅವನ್ನು ಹೇರಿದಂತೆ ಎನಿಸುತ್ತದೆ. ನಾಟಕ ಉಸಿರಾಡುವುದು ಅಲ್ಲಿರುವ ಸಂಘರ್ಷಗಳ ಕಾಣ್ಕೆಯಿಂದ. ಈ ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಅಂತಹ ಅಂಶಗಳ ಪ್ರಮಾಣ ಕಡಿಮೆ ಇರುವುದರಿಂದ ಇದಕ್ಕೊಂದು ಸರಳ ರೇಖಾತ್ಮಕ ನರೇಟಿವ್‌ ಎನಿಸುತ್ತದೆ. ಜೋರಾಗಿ ಸುರಿಯುವ ಜಡಿಮಳೆಯಂತೆ ಭಾಸವಾಗುವುದು ನಾಟಕದ ಮತ್ತೊಂದು ಮುಖ್ಯ ಅಂಶ. ಆದರೆ, ಒಂದು ನಾಟಕ ಹೀಗೆ ಇರಬೇಕು, ಕಲೆ ಹೀಗೆ ಅರಳಬೇಕು ಎಂದು ಹೇಳುವ ಯಾವುದೇ ‘ಗೇಟ್‌ ಕೀಪಿಂಗ್‌’ ಇರಬಾರದು.

ನಾಟಕದ ಜೀವ ಇರುವುದು ಹುಡುಕಾಟದಲ್ಲಿ; ಮಹಿಳಾ ಪಾತ್ರಗಳು ತೋರುವ ಪ್ರತಿರೋಧದಲ್ಲಿ ಅಡಗಿರುವ ವ್ಯಂಗ್ಯ, ಅಸಹಾಯಕತೆಯನ್ನು ಹಿಡಿದಿರುವ ನಿರ್ದೇಶಕರ ಸೂಕ್ಷ್ಮತೆಯಲ್ಲಿ. ನಾಟಕ ಮುಗಿಸಿದ ಮೇಲೆ ನಾವು ನಾಟಕದೊಳಗೆ ಕಥೆ ಹೇಳಲು ಬಹುಮಾಧ್ಯಮಗಳನ್ನು ಯಾಕಾಗಿ ಬಳಸುತ್ತೇವೆ ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆಯೊಂದು ಸುಳಿಯಿತು. ಅದಕ್ಕೆ ಹೊಳೆದ ಉತ್ತರ: ಇಂದಿಗೆ ಸಂಕೀರ್ಣವಾಗುತ್ತಿರುವ, ನಾನಾ ರೂಪಗಳ ತಾಳುತ್ತಿರುವ, ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಮೇಲ್ನೋಟಕ್ಕೆ ಕಾಣದೆ ಹೋಗುವ ದಬ್ಬಾಳಿಕೆಗಳನ್ನು ಹಿಡಿಯಲು ಅದು ಇಂದಿನ ಅಗತ್ಯವೇನೋ ಎನ್ನುವ ಹಾಗೆ ಈ ನಾಟಕ ನಮ್ಮ ಮುಂದಿದೆ. ‘ಪ್ರಾಜೆಕ್ಟ್‌ ಡಾರ್ಲಿಂಗ್‌’ ನಾಟಕ ಅದರ ಆಹ್ವಾನ ಪತ್ರಿಕೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಬರೆದುಕೊಂಡಂತೆ ಕನ್ನಡ ರಂಗಭೂಮಿಯ ಮಹಿಳಾ ಕಲಾವಿದರನ್ನು ನಮ್ಮ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಇತಿಹಾಸಕ್ಕೆ-ನಮ್ಮ ನಿಯಮಗಳ ಮೇಲೆ ಪುನಃ ಪರಿಚಯಿಸುವ ಮಹತ್ವದ ರಂಗಪ್ರಯೋಗ ಎನ್ನುವದರಲ್ಲಿ ಎರಡು ಮಾತಿಲ್ಲ.

‘ಪ್ರಾಜೆಕ್ಟ್‌ ಡಾರ್ಲಿಂಗ್‌’ ನಾಟಕದ ಇನ್ನೊಂದು ಪ್ರದರ್ಶನವು ನವೆಂಬರ್‌ 5ರ ಭಾನುವಾರ ಮೈಸೂರಿನ ರಾಮಕೃಷ್ಣ ನಗರದ ನಟನ ರಂಗಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ನಡೆಯಲಿದೆ. ಸಂಜೆ 6.30ಕ್ಕೆ ನಾಟಕದ ಪ್ರದರ್ಶನವಿದ್ದು, ಟಿಕೆಟ್‌ ಕಾಯ್ದಿರಿಸಲು ಸಂಪರ್ಕಿಸಿ: 7259537777, 9945281772.