ಅಳಿವಿನ ಅಂಚಲ್ಲಿ ಟೋಪಿ

ಗಿರಿಜಾ ಅವರು, ಅಡಿಕೆ ಮರಗಳಿಂದ ಬೀಳುವ ಹಾಳೆಗಳನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸಿ ತಂದು ಬಿಸಿನೀರಿನಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪಹೊತ್ತು ನೆನೆಸುತ್ತಾರೆ.  ನಂತರ ಎರಡು ಹಾಳೆಗಳನ್ನು ಜೋಡಿಸಿ, ಕತ್ತಿಯಿಂದ ಕೊರೆದು ತಲೆಯ ಅಳತೆಗೆ ತಕ್ಕಂತೆ ವೃತ್ತಾಕಾರವಾಗಿ ಕತ್ತರಿಸಿ ಎರಡೂ ಕಡೆಯ ಅಂಚನ್ನು ಬೆರಳುಗಳಲ್ಲಿ ಬಿಗಿಯಾಗಿ ಹಿಡಿದು ಹಾಳೆಯ ತುದಿಗಳನ್ನು ಸಣ್ಣಗೆ ನಿರಿಗೆ ಮಾಡಿ ಉದ್ದವಾದ ಸೂಜಿ ಮತ್ತು ಗಟ್ಟಿಯಾದ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ದಾರದ ಸಹಾಯದಿಂದ ಹೊಲಿಯುತ್ತಾರೆ. ಟೋಪಿಯು ಅಂದವಾಗಿ ಕಾಣಲು ಸೂಜಿಗೆ ಉಲ್ಲನ್ ದಾರ ಪೋಣಿಸಿ ಟೋಪಿಯ ಸುತ್ತಲೂ ಕೆಳ ಅಂಚಿನಲ್ಲಿ ಹೂವು, ಬಳ್ಳಿ ತ್ರಿಕೋನಗಳ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಬರೆಯುತ್ತಾರೆ.  ಟೋಪಿ ಧರಿಸಿದಾಗ ಹಣೆಯ ಮೇಲೆ ಮತ್ತು ತಲೆಯ ಹಿಂಭಾಗದಲ್ಲಿ ಪುಟ್ಟ ಸೂರ್ಯನ ಆಕಾರದ ವಿನ್ಯಾಸ ಕಂಡು ಬರುತ್ತದೆ.

ಈ ಟೋಪಿಗಳ ಒಳ ಮೈ ಮತ್ತು ಹೊರ ಮೈಗೆ ಎಣ್ಣೆ ಸವರಿ, ಒಂದು ವಾರದ ನಂತರ ಕೆಲಸ ಕಾರ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಬಳಸಿದರೆ, ಒಂದೆರೆಡು ವರ್ಷ ಬಾಳಿಕೆ ಬರುತ್ತದೆ. ಎಷ್ಟೇ ಭಾರ ಹೊತ್ತರೂ ಒಡೆಯದ ಈ ಟೋಪಿಗಳು ತಲೆಗೆ ಅಪಾಯವನ್ನುಂಟು ಮಾಡದೆ ಹಿತಕರವಾಗಿರುತ್ತದೆ.  ರಕ್ಷಣೆಯನ್ನೂ ಕೊಡುತ್ತದೆ.

ಪ್ರತಿನಿತ್ಯ ಬೇರೆಯವರ ಮನೆಗಳಿಗೆ ಕೃಷಿ ಕೆಲಸಗಳಿಗೆ ಹೋಗುವ ಗಿರಿಜಾ ಅವರು ಬಿಡುವಿನ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಒಂದು ದಿನಕ್ಕೆ ೨-೩ ಹಾಳೆ ಟೋಪಿಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಹೆಗ್ಗೋಡಿನ ಅಂಗಡಿಗಳಿಗೆ ಟೋಪಿಯೊಂದಕ್ಕೆ ೨೦ - ೨೫ ರೂಪಾಯಿಗಳಂತೆ ಮಾರುತ್ತಾರೆ.  ನೀನಾಸಂ ರಂಗ ಶಿಕ್ಷಣ ಕೇಂದ್ರದ ಶಿಬಿರಾರ್ಥಿಗಳು ಈ ಟೋಪಿಗಳನ್ನು ಖರೀದಿಸಿ ಖುಷಿಯಿಂದ ಧರಿಸಿಕೊಂಡು ಓಡಾಡುತ್ತಾರೆ. 

ಕಸದಿಂದ ರಸ ಎಂದೆನಿಸಿ ದೇಸೀ ಕರಕುಶಲ ಕಲೆಗಳ ಸಾಲಿನಲ್ಲಿ ನಿಂತಿದ್ದ ಇಂತಹ ಹಲವು ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಮುಂದೊಂದು ದಿನ ಹಳೆಯ ವಸ್ತುಗಳ ಸಂಗ್ರಹಾಲಯಗಳಲ್ಲಿ ನೋಡುವ ದಿನಗಳು ಬಂದರೂ ಅಚ್ಚರಿಯೇನಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಹೀಗಾಗಬಾರದು ಎನ್ನುವ ಗಿರೀಜಾ ಅವರು, ಇದರ ತಯಾರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ನಿರತರಾಗಿದ್ದಾರೆ.