ಆರೋಗ್ಯ ನೀತಿಗಳಸಮಗ್ರ ಬದಲಾವಣೆ ಅಗತ್ಯ

ಸರ್ಕಾರ ರೂಪಿಸುವ ಆರೋಗ್ಯ ಯೋಜನೆಗಳೆಲ್ಲವೂ ಸರ್ಕಾರಿ ಆಸ್ಪತ್ರೆಗಳನ್ನು ಕೇಂದ್ರವಾಗಿಟ್ಟುಕೊಂಡಿರುವುದು ಸಹಜ. ಆದರೆ ಈ ಆಸ್ಪತ್ರೆಗಳ ಮೂಲಸೌಕರ್ಯದಿಂದ ಹಿಡಿದು ವೈದ್ಯರ ನೇಮಕಾತಿಯ ತನಕದ ಯಾವ ವಿಚಾರದ ಬಗ್ಗೆಯೂ ಸರ್ಕಾರ ಗಮನಹರಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಅಷ್ಟೇಕೆ, ಆರೋಗ್ಯ ಕ್ಷೇತ್ರದ ಒಟ್ಟಾರೆ ಹೂಡಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಕನಿಷ್ಠ ಹೆಚ್ಚಳಕ್ಕೂ ಕೇಂದ್ರ ಹಾಗೂ ರಾಜ್ಯ ಸರ್ಕಾರಗಳು ಮುಂದಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಇದರಾಚೆಗೆ ಕೇಂದ್ರ ಮತ್ತು ರಾಜ್ಯ ಸರ್ಕಾರಗಳು ಒಂದೇ ಬಗೆಯ ಯೋಜನೆಗಳನ್ನು ವಿವಿಧ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಘೋಷಿಸಿ ಹೆಚ್ಚು ಕಡಿಮೆ ಯಾವ ಯೋಜನೆಯೂ ಸರಿಯಾದ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಯರೂಪಕ್ಕೆ ಬಾರದಂತಹ ಗೊಂದಲ ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತವೆ. ಆಡಳಿತಾರೂಢರಿಗೆ ತಮ್ಮ ನಾಯಕರ ಹೆಸರನ್ನು ಯೋಜನೆಗಳಿಗೆ ಇಡುವುದು ಮುಖ್ಯವೇ ಹೊರತು ಅದು ಜನರನ್ನು ತಲುಪುತ್ತದೆಯೇ ಅಥವಾ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗುತ್ತದೆಯೇ ಎಂಬುದು ಅಲ್ಲ. ಸರ್ಕಾರಿ ಯೋಜನೆಗಳ ಫಲಾನುಭವಿಗಳು ಮೊದಲು ಸರ್ಕಾರಿ ಆಸ್ಪತ್ರೆಗೆ ಹೋಗಬೇಕು ಎಂಬ ನಿಯಮ ರೂಪಿಸುವ ಮುನ್ನ ಸರ್ಕಾರಿ ಆಸ್ಪತ್ರೆಗಳನ್ನು ಬಲಪಡಿಸಬೇಕೆಂದು ಸರ್ಕಾರ ಭಾವಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಬದಲಿಗೆ ಸರ್ಕಾರಿ ಆಸ್ಪತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲದ ಚಿಕಿತ್ಸೆಗೆ ಖಾಸಗಿ ಆಸ್ಪತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮಾಡುವ ಉಪಾಯವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇದಕ್ಕಾಗಿ ಜಿಲ್ಲಾ ಆರೋಗ್ಯಾಧಿಕಾರಿಯ ಪತ್ರ ಇತ್ಯಾದಿ ಪ್ರಕ್ರಿಯಾತ್ಮಕ ಗೊಂದಲಗಳು ಸೃಷ್ಟಿಯಾಗುತ್ತವೆ. ಇವೆಲ್ಲವೂ ಲಂಚದ ಹೊಸ ಮೂಲಗಳಾಗಿ ಬದಲಾಗುತ್ತವೆ. ಈ ವಿಚಾರದ ಬಗ್ಗೆ ಸರ್ಕಾರದ ಗಮನ ಸೆಳೆಯಬೇಕಾದ ವಿರೋಧ ಪಕ್ಷವೂ ಅದನ್ನು ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ. ಏಕೆಂದರೆ ವೈದ್ಯಕೀಯ ಕಾಲೇಜುಗಳು ಮತ್ತು ಖಾಸಗಿ ಆಸ್ಪತ್ರೆಗಳ ಮಾಲೀಕರು ಎಲ್ಲಾ ಪಕ್ಷಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಇದ್ದಾರೆ. ಸೀಟು ಖರೀದಿಗೆ ನೀಡಿದ ಹಣವನ್ನು ಮರುಗಳಿಕೆ ಮಾಡಲು ಹೊರಟಿರುವ ಖಾಸಗಿ ವೈದ್ಯರು ಮತ್ತು ಮೂಲಸೌಕರ್ಯ ಹಾಗೂ ವೈದ್ಯರೇ ಇಲ್ಲದ ಸರ್ಕಾರಿ ಆಸ್ಪತ್ರೆಗಳ ಮಧ್ಯೆ ರೋಗಿಗಳು ಸಿಲುಕಿದ್ದಾರೆ. ಈ ಸಮಸ್ಯೆಯನ್ನು ಬಗೆಹರಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಇರುವುದು ಒಂದೇ ದಾರಿ. ನಮ್ಮ ಆರೋಗ್ಯ ನೀತಿಗಳ ಸಮಗ್ರ ಬದಲಾವಣೆ. ಕೇಂದ್ರ ಮತ್ತು ರಾಜ್ಯಗಳು ಒಂದೇ ಬಗೆಯ ಹಲವು ಯೋಜನೆಗಳನ್ನು ರೂಪಿಸುವ ಈಗಿನ ಸ್ಥಿತಿ ಬದಲಾಗಬೇಕು. ಆರೋಗ್ಯ ಸೇವೆಗಳನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ರಾಜ್ಯ ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೆ ವಹಿಸಬೇಕು. ಇದು, ನೀತಿ ನಿರೂಪಣೆಯ ಮಟ್ಟದ ಗೊಂದಲವನ್ನಾದರೂ ನಿವಾರಿಸುತ್ತದೆ. ಆರೋಗ್ಯ ಸೇವೆಯನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಹೊಂದಿದ ದೇಶಗಳ ಮಾದರಿಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಉಚಿತವಾಗಿ ಒದಗಿಸುವುದಕ್ಕೆ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮಾಡಿ ಸರ್ಕಾರಿ ಆಸ್ಪತ್ರೆಗಳ ಜಾಲವನ್ನು ಬಲಪಡಿಸಬೇಕು. ಇದಕ್ಕೆಲ್ಲಾ ಸಂಪನ್ಮೂಲದ ಕೊರತೆಯಂತೂ ಇಲ್ಲ. ಆದ್ಯತೆಗಳನ್ನು ನಿಗದಿಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದಷ್ಟೇ ಸದ್ಯದ ಸಮಸ್ಯೆ. ಅದನ್ನು ನಿವಾರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ರಾಜಕೀಯ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಮುತ್ಸದ್ದಿತನವನ್ನು ಸರ್ಕಾರ ತೋರಬೇಕು.