ಸದಾಶಿವನಿಗೆ ಅದೇ ಧ್ಯಾನ!
ನನಗೋ ಸದಾ
ಶಿವನ ಧ್ಯಾನ
ಮೌನಗರ್ಭದ ಒಳಗೆ
ಮಿಡುಕಾಡುತಿದೆ
ಅವನದೇ ಬಿಂಬ
ಹಾ! ಶಿವ ಶಿವಾ!
ನಿನ್ನೊಂದಿಗೆ ನನದು
ಮುಗಿಯದ ಬೇಟ
ಜೀವಕೊಟ್ಟು ಜೀವ ಪಡೆವ
ಜೀವಕಾಮದ ಆಟ
ಶಬ್ದದಲಿ ಹುಟ್ಟಿದ ಜಗವು
ಶಬ್ದದಲೇ ಲಯವಾಗುವದು
ಮಧ್ಯೆ ಮೌನವ
ಮೊನಚು ಮೊನೆಗೊಳಿಸಿ
ಚಿತ್ರ ಬರೆಯುವಳು
ಸೃಷ್ಟಿ
ತನ್ನ ತಾನೇ ಸೃಜಿಪ
ಅವಳ ಸ್ನಿಗ್ಧ ಚಲುವಿಗೆ
ಮುಗ್ಧ ಒಲವಿಂದ
ಮೂರನೇ ಕಣ್ಣುತೆರೆ
ಇದ್ದರೆ!
ಅಯ್ಯ್ ಶಿವನೆ!
ಧ್ಯಾನಕ್ಕೆ ಕುಳಿತೆಯಾ ಕದಲದೆ?
ಹೋಗಯ್ಯ ಜೋಗಯ್ಯ
ನಿನ್ನ ಹಂಗು ನನಗೂ ಇಲ್ಲ
ಪದ್ಮಾಸನದಿ ಸ್ಥಿರವಾದ ನಿನ್ನ
ಸಿದ್ಧಭಂಗಿ
ಉನ್ಮೀಲಿತ ನೇತ್ರ
ಕಂಡು ಭಯಪಡಲು
ಚಿಕ್ಕ ಹುಡುಗಿಯಲ್ಲ ನಾನೇನು.
ಈಗಷ್ಟೇ ಮಗುವಿಗೆ
ಮೊಲೆಕೊಟ್ಟು ಬಂದಿರುವೆ
ಓ ಬೋಲೆನಾಥಾ...
ಮೊಲೆಕುಡಿದ ಮಗು ಹೀಗೇ
ಅರೆಗಣ್ಣು ತೆರೆದು
ಒರಗಿಕೊಂಡಿತು ಕಣೋ
ನನ್ನೆದೆಗೆ ತೃಪ್ತಿಯಿಂದ.