ಎಲ್ಲ ಸರಿಯಿದ್ದವರೇ ನಮ್ಮ ತಪ್ಪೇನು ಹೇಳಿ..

ಕೋಲಾರ: ವೈದ್ಯ ಸಿಬ್ಬಂದಿ ಇಲ್ಲದೆ 2 ವರ್ಷದಿಂದ ತೆವಳುತ್ತಲೇ ಇರುವ ಜಿಲ್ಲಾ ಅಂಗ­ವಿಕ­ಲರ ಪುನರ್ವಸತಿ ಕೇಂದ್ರ, ವರ್ಷ­ಗಳು­ರು­ಳಿದರೂ ನಡೆಯದ ಅಂಗವಿಕಲರ ಸಮೀಕ್ಷೆ, ಸಿಬ್ಬಂದಿ ಕೊರ­ತೆ­ಯಿಂದ ಅಂಗವಿಕಲರ ಕಲ್ಯಾಣ ಇಲಾಖೆಗೂ ಅಂಗ­ವೈಕಲ್ಯ, 50 ಗ್ರಾಮ ಪಂಚಾಯಿತಿಗಳಲ್ಲಿ ಪುನರ್ ವಸತಿ ಕಾರ್ಯಕರ್ತರೇ ಇಲ್ಲದ ಸ್ಥಿತಿ, ಈ ನಡುವೆ ನಿಜವಾದ ಅಂಗವಿಕಲರಿಗೆ ಸುಲಭವಾಗಿ ದಕ್ಕದ ಸೌಲಭ್ಯ, ದುಡ್ಡು ಕೊಟ್ಟರೆ ಎಂಥವರಿಗಾದರೂ ದೊರಕುವ ಅಂಗವಿಕಲರ ಗುರುತಿನ ಚೀಟಿ....

–ವಿಶ್ವ ಅಂಗವಿಕಲರ ದಿನಾಚರಣೆ ಸಂದರ್ಭ­ದಲ್ಲಿ ಜಿಲ್ಲೆಯಲ್ಲಿರುವ ಸನ್ನಿ­ವೇಶ ಇದು. ಜಿಲ್ಲೆ­ಯಲ್ಲಿ ಅಂಗವಿಕಲರು ಮತ್ತು ಹಿರಿಯ ನಾಗರಿಕರ ಕಲ್ಯಾಣ ಇಲಾಖೆ, ಅದಕ್ಕೊಬ್ಬ ಉಪನಿರ್ದೇ­ಶಕರು, ಕಚೇರಿ, ಸಿಬ್ಬಂದಿ ಇದ್ದರೂ ಅಂಗವಿಕಲರ ಸಮಸ್ಯೆ­ಗಳು ಮಾತ್ರ ಬೆಟ್ಟದಂತೆ ಹಾಗೇ ಉಳಿದಿವೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಅಂಗವಿಕಲರ ಕಲ್ಯಾಣ ಇಲಾಖೆಯಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲದೆ, ಆರೋಗ್ಯ ಇಲಾಖೆ, ಗ್ರಾಮೀ­ಣಾ­ಭಿವೃದ್ಧಿ ಮತ್ತು ಪಂಚಾಯತ್ ರಾಜ್ ಇಲಾಖೆ, ಪೌರಾಡಳಿತ ಸಂಸ್ಥೆ­ಗಳೂ ತಮ್ಮ ಪಾಲಿನ ಕೊಡುಗೆ ನೀಡಿವೆ.

ಸೌಕರ್ಯವಿಲ್ಲದ ಕೇಂದ್ರ: 2010–11ನೇ ಸಾಲಿ­ನಲ್ಲಿ ಜಿಲ್ಲೆಯಲ್ಲಿ ಜಿಲ್ಲಾ ಅಂಗವಿಕಲರ ಪುರಸತಿ ಕೇಂದ್ರವನ್ನು ಸರ್ಕಾರೇತರ ಸಂಸ್ಥೆ ಭಾರತೀಯ ರೆಡ್‌ಕ್ರಾಸ್ ಸಂಸ್ಥೆಯ ಮೂಲಕ ನಗರ ಜಿಲ್ಲಾ ಎಸ್ಎನ್ಆರ್ ಆಸ್ಪತ್ರೆಯ ಆವ­ರಣದಲ್ಲಿ ಆರಂಭಿ­ಸಲಾಗಿದೆ. 2011ರ ಅ.7ರಂದು ಶುರುವಾಗಿರುವ ಕೇಂದ್ರ­ದಲ್ಲಿ ಮೂವರು ಸಿಬ್ಬಂದಿ ಬಿಟ್ಟರೆ ಬೇರೆ ತಜ್ಞರೇ ಇಲ್ಲ. ಕೇಂದ್ರಕ್ಕೆಂದೇ ನೀಡಲಾಗಿರುವ ಐದು ಕೊಠಡಿಗಳ ಪೈಕಿ ಕೇವಲ ಒಂದು ಕೊಠಡಿಯಲ್ಲಿ ಅಂಗವಿಕ­ಲರಿಗೆ ಗುರುತಿನ ಚೀಟಿ ನೀಡುವ ಸಿಬ್ಬಂದಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.
ಮತ್ತೊಂದು ಕೊಠಡಿ­ಯಲ್ಲಿ ಜಿಲ್ಲಾ ಕ್ಷಯ ರೋಗ ನಿಯಂತ್ರಣ ಘಟಕ ಕಾರ್ಯ­ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಿದೆ. ಉಳಿದ ಮೂರು ಕೊಠಡಿ­ಗಳು ದಾಸ್ತಾನು ಕೊಠಡಿಗಳಾಗಿವೆ. ಹಳೆಯದಾದ ಕೊಠಡಿ ಮಳೆ ಬಂದಾಗ ಸೋರುತ್ತದೆ..

ಕೇಂದ್ರದಲ್ಲಿ ದೈಹಿಕ ಚಿಕಿತ್ಸಕರು, ಮನಃಶಾಸ್ತ್ರ­ಜ್ಞರು, ವಾಕ್ ಶ್ರವಣ ತಜ್ಞರು, ಚಲನವಲನ ಬೋಧ­ಕರು ಮತ್ತು ವಿವಿಧೋದ್ದೇಶ ಪುರ್ನವಸತಿ ಕಾರ್ಯಕರ್ತರಿರಬೇಕು. ಆದರೆ ಈ ಆರು ಮಂದಿ ಪೈಕಿ ಕೃತಕಾಂಗ–ಸಾಧನ ಸಲಕರಣೆ ತಜ್ಞ­ರೊಬ್ಬ­ರಿ­ದ್ದಾರೆ. ಪೂರ್ಣಾವಧಿಗೆ ಯಾರನ್ನೂ ನೇಮಕ ಮಾಡಿಲ್ಲ. ಬದಲಿಗೆ ಆಸ್ಪತ್ರೆಯ ವೈದ್ಯರನ್ನೇ ಆಗಾಗ ಕರೆತರಲಾಗುತ್ತದೆ. ಕೆಲವು ತಜ್ಞರನ್ನು ತಿಂಗಳಿಗೆ ಒಮ್ಮೆ, ಎರಡು ಬಾರಿ ಕರೆತರಲಾಗುತ್ತದೆ. ಅಷ್ಟನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿದರೆ ಅಂಗವಿಕಲರಿಗೆ ಈ ಕೇಂದ್ರ­ದಲ್ಲಿ ಪುನರ್ವಸತಿ ನೀಡುವ ಸೌಲಭ್ಯಗಳೇ ಇಲ್ಲ. ಜಿಲ್ಲೆಯ ಹಲವೆಡೆ ನಿಯಮಿತವಾಗಿ ಕೇಂದ್ರವು ಅಂಗವಿಕಲರಿಗಾಗಿ ಶಿಬಿರಗಳನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತಿದೆ.
ಕೇಂದ್ರದ ಬಗ್ಗೆ ಅಂಗವಿಕಲರು ಹೇಳುವ ಒಂದೇ ಒಂದು ಒಳ್ಳೆಯ ಮಾತೆಂದರೆ, ಅಂಗವಿ­ಕಲರ ಗುರು­ತಿನ ಚೀಟಿಗಾಗಿ ದಿನಗಟ್ಟಲೆ ಅಲೆಯ­ಬೇಕಾಗಿದ್ದ ದಿನಗಳು ಕೇಂದ್ರ ಸ್ಥಾಪನೆಯಾ­ದಂದಿನಿಂದ ದೂರ­ವಾಗಿದೆ. ಒಂದೇ ದಿನದಲ್ಲಿ ನೋಂದಣಿ, ತಪಾಸಣೆ ಮತ್ತು ಗುರುತಿನ ಚೀಟಿ ವಿತರಣೆ ನಡೆಯುವುದು ಇಲ್ಲಿನ ವಿಶೇಷ. ಅಂಗವಿಕಲರಿಗೆ ಸಾಧನ, ಸಲಕರಣೆ ವಿತರಣೆ, ತಪಾಸಣೆ ಶಿಬಿರಗಳನ್ನು ಏರ್ಪಡಿಸುವ ಕೆಲಸ­ವನ್ನು ಸಂಸ್ಥೆ ಮಾಡುತ್ತಿದೆ. ಅದೂ ಕೂಡ ಕೇಂದ್ರದ ಕೆಲಸ ಎಂದೇ ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ.

ಸೌಕರ್ಯ ಏಕಿಲ್ಲ ಎಂದು ಕೇಳಿದರೆ ಸಂಸ್ಥೆ ಮತ್ತು ಜಿಲ್ಲಾ ಅಂಗವಿಕಲರ ಕಲ್ಯಾಣಾಧಿ­ಕಾರಿ­ಗಳು ‘ಅವರನ್ನೇ ಕೇಳಿ’ ಎಂದು ಪರಸ್ಪರರ ಕಡೆಗೆ ಕೈ ತೋರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಈ ಇಬ್ಬರ ನಡುವೆ ಸಮನ್ವಯದ ಕೊರತೆ ದೊಡ್ಡ ಸಮಸ್ಯೆಯಾಗಿದೆ.

ಕಾರ್ಯಕರ್ತರಿಲ್ಲ: ಜಿಲ್ಲೆಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲ 156 ಗ್ರಾಮ ಪಂಚಾಯಿತಿ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯಲ್ಲೂ ಗ್ರಾಮೀಣ ಪುರ್ನ­ವ-­ಸತಿ ಕಾರ್ಯಕರ್ತರು ಇಲ್ಲದೇ ಇರು­ವುದು ದೊಡ್ಡ ಕೊರತೆಯಾಗಿದೆ. ಅಂಗವಿಕಲರಿಗೆ ಸೌಲಭ್ಯ­ಗಳನ್ನು ಕಲ್ಪಿಸುವಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖ ಪಾತ್ರ ವಹಿಸುವ ಕಾರ್ಯ­ಕರ್ತರು 50 ಗ್ರಾಮ ಪಂಚಾಯಿತಿಗಳಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲ.

ಶ್ರೀನಿವಾಸಪುರ ತಾಲ್ಲೂಕಿನ 25 ಗ್ರಾಮ ಪಂಚಾಯಿತಿಗಳಲ್ಲೂ ಕಾರ್ಯಕರ್ತರಿದ್ದಾರೆ. ಉಳಿ­ದಂತೆ ಕೋಲಾರದ 36 ಪಂಚಾಯಿತಿ ಪೈಕಿ11, ಬಂಗಾರಪೇಟೆಯ 37 ಪಂಚಾಯಿತಿ ಪೈಕಿ –27, ಮಾಲೂರಿನ 28 ಪಂಚಾಯಿತಿ ಪೈಕಿ 9,  ಮುಳ­ಬಾಗಲಿನ 30 ಪಂಚಾಯಿತಿ ಪೈಕಿ 3 ಕಡೆ ಕಾರ್ಯ­ಕರ್ತರಿಲ್ಲ. ಒಟ್ಟಾರೆ 3ನೇ ಒಂದು ಭಾಗದಷ್ಟು ಪಂಚಾಯಿತಿಗಳಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಯಕರ್ತರ ಕೊರತೆ ಇದೆ.

ಕಾರ್ಯಕರ್ತರ ನೇಮಕ ಏಕೆ ಆಗಿಲ್ಲ ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಅಂಗವಿಕಲರ ಕಲ್ಯಾಣಾಧಿಕಾರಿ ಎಚ್‍.ಸಿ.­ನಾಗಮಣಿ, ವೇತನ ಸಾಲದು ಎಂಬ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಆ ಕೆಲಸ ಮಾಡಲು ಅಂಗವಿಕಲರು ಮುಂದೆ ಬರುತ್ತಿಲ್ಲ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.

ಗ್ರಾಮೀಣ ಪುರ್ನವಸತಿ ಕಾರ್ಯಕರ್ತರ ಮೇಲ್ವಿ­ಚಾ­ರಣೆ ಮಾಡಲು ಪ್ರತಿ ತಾಲ್ಲೂಕಿ­ನಲ್ಲೂ ವಿವಿ­ಧೋ­ದ್ದೇಶ ಪುರ್ನವಸತಿ ಕಾರ್ಯ­ಕರ್ತರಿ­ರ­ಬೇಕು. ಬಂಗಾರಪೇಟೆ ತಾಲ್ಲೂಕಿನಲ್ಲಿ ಈ ಕಾರ್ಯ­ಕರ್ತರಿಲ್ಲ.ಏಕಿಲ್ಲ? ಬಂಗಾರಪೇಟೆಯಿಂದ ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ರೈಲು ಸೌಲಭ್ಯವಿರುವುದರಿಂದ ಯಾವ ಅಂಗವಿ­ಕಲರೂ ಬಂಗಾರಪೇಟೆಯಲ್ಲೇ ಉಳಿದು ಕೆಲಸ ಮಾಡಲು ಬರುತ್ತಿಲ್ಲ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಅಧಿಕಾರಿ ನಾಗಮಣಿ.

ಅನುದಾನ ಬಳಕೆ ಇಲ್ಲ: ಪ್ರತಿ ಗ್ರಾಮ ಪಂಚಾ­ಯಿತಿ­ಯೂ ತನ್ನ ಆದಾಯದಲ್ಲಿ ಶೇ 3ರಷ್ಟನ್ನು ಅಂಗವಿಕಲರ ಕಲ್ಯಾಣಕ್ಕಾಗಿ ಮೀಸಲಿಡಬೇಕು ಎಂಬುದು ಕಾನೂನು. ಹಾಗೆ ಎಷ್ಟು ಪಂಚಾ­ಯಿತಿ­ಗಳು ಆದಾಯವನ್ನು ಮೀಸಲಿಟ್ಟು ಅಂಗ­ವಿಕಲರಿ­ಗಾಗಿ ಬಳಸಿದೆ ಎಂಬ ಮಾಹಿತಿಯೂ ಅಂಗವಿಕಲರ ಕಲ್ಯಾಣ ಇಲಾಖೆಯಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲ.

ಶೇ 3ರಷ್ಟು ಅನುದಾನ ಬಳಕೆ ಬಗ್ಗೆ ಮಾಹಿತಿ ನೀಡಿ ಎಂದು ಎಲ್ಲ ತಾಲ್ಲೂಕು ಪಂಚಾ­ಯಿತಿ­ಗಳಿಗೂ ಪತ್ರಗಳನ್ನು ಹಲವು ಬಾರಿ ಬರೆಯ­ಲಾ­ಗಿದೆ. ಆದರೆ ಇದುವರೆಗೆ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಯಾವೊಂದು ಪಂಚಾ­ಯಿ­ತಿಯ ಮಾಹಿತಿಯೂ ತಮಗೆ ದೊರೆ­ತಿಲ್ಲ ಎಂದು ಅಧಿಕಾರಿ ನಾಗಮಣಿ ಅಸಹಾಯಕತೆ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುತ್ತಾರೆ.

ನಡೆಯದ ಸಮೀಕ್ಷೆ: ಜಿಲ್ಲೆಯಲ್ಲಿ ಅಂಗವಿಕಲರ ಸಮೀಕ್ಷೆ ನಡೆದು ಆರು ವರ್ಷಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ಕಾಲ­ವಾ­ಗಿದೆ. ಗ್ರಾಮೀಣ ಪುರ್ನವಸತಿ ಯೋಜನೆ ಅಡಿ­ಯಲ್ಲಿ 2005–06ನೇ ಸಾಲಿನಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಸಮೀಕ್ಷೆ­ಯನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿದರೆ ಮತ್ತೆ ಸಮೀಕ್ಷೆಯೇ ನಡೆದಿಲ್ಲ. ಹೀಗಾಗಿಯೇ ಜಿಲ್ಲೆ­ಯಲ್ಲಿ ಈಗ ಎಷ್ಟು ಮಂದಿ ಅಂಗವಿಕಲರಿದ್ದಾರೆ ಎಂಬ ಸ್ಪಷ್ಟ ಅಂಕಿ ಅಂಶವೂ ಲಭ್ಯವಿಲ್ಲ.

ಗ್ರಾಮೀಣ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಪುರ್ನವಸತಿ ಕಾರ್ಯ­ಕರ್ತರಿರುವಂತೆ ಪಟ್ಟಣ, ನಗರ ಪ್ರದೇಶ­ಗಳಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಯಕರ್ತರಿಲ್ಲ. ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ನಗರ ಪ್ರದೇ­ಶದ ಅಂಗವಿಕಲರ ಬಗ್ಗೆಯೂ ಇಲಾಖೆಯಲ್ಲಿ ಮಾಹಿತಿ ಇಲ್ಲ.


₨ 1200ಕ್ಕೆ ಗುರುತಿನ ಚೀಟಿ
ಶೇ 40ರಿಂದ 74ರಷ್ಟು ಅಂಗವೈಕಲ್ಯವುಳ್ಳವರಿಗೆ ಇಲಾಖೆಯು ಮಾಸಿಕ 500 ರೂಪಾಯಿ ಭತ್ಯೆ ನೀಡುತ್ತದೆ. ಶೇ 75ಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಅಂಗವೈಕಲ್ಯ­ವುಳ್ಳವರಿಗೆ 1100 ರೂಪಾಯಿ ದೊರಕುತ್ತದೆ. ಈ ಸೌಲಭ್ಯವನ್ನು ಪಡೆಯುವ ಸಲುವಾಗಿಯೇ ಅಂಗವಿಕಲರಲ್ಲದವರು, ಕಡಿಮೆ ಅಂಗವೈಕಲ್ಯವುಳ್ಳವರು ಸುಳ್ಳು ಮಾಹಿತಿ ನೀಡಿ, ಸಿಬ್ಬಂದಿಗೆ ಲಂಚ ನೀಡಿ ಗುರುತಿನ ಚೀಟಿ ಮಾಡಿಸಿ­ಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಈ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದಲ್ಲಿ ಅಂಗವಿಕಲರ ಕಲ್ಯಾಣ ಇಲಾಖೆ ಹಲವು ಸಿಬ್ಬಂದಿ, ಅಂಗವೈಕಲ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರಮಾಣಪತ್ರ ನೀಡುವ ವೈದ್ಯರು, ಹಲವು ಪುನರ್ವಸತಿ ಕಾರ್ಯಕರ್ತರು ಶಾಮೀಲಾಗಿದ್ದಾರೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಹೆಸರು ಪ್ರಕಟವಾಗಲು ಬಯಸದ ರೆಡ್ ಕ್ರಾಸ್ ಸಂಸ್ಥೆಯ ಸದಸ್ಯರೊಬ್ಬರು.

ಅಂಗವಿಕಲರಲ್ಲದವರು, ಕಡಿಮೆ ಅಂಗವೈಕಲ್ಯವುಳ್ಳವರಿಗೆ ಚೀಟಿ ನೀಡು­ವಂತೆ ರಾಜಕೀಯ ಪಕ್ಷಗಳ ಮುಖಂಡರೂ ಕೂಡ ಒತ್ತಡ ಹೇರುವುದು ದುರಂತ. ಶ್ರೀನಿವಾಸಪುರ ತಾಲ್ಲೂಕಿನ ಹಳ್ಳಿಯೊಂದರ ಬಾಲಕನಿಗೆ ಕಳೆದ ತಿಂಗಳು ಗುರುತಿನ ಚೀಟಿ ನೀಡಲು 1200 ರೂಪಾಯಿ ಪಡೆಯಲಾಗಿದೆ. ಅಸಲಿ ಗುರು­ತಿನ ಚೀಟಿಯ ಹಾಳೆಗಳನ್ನು ಜೆರಾಕ್ಸ್ ಮಾಡಿ ಒಬ್ಬರೇ ಎಲ್ಲ ಅಧಿಕಾರಿಗಳ ಸೀಲು ಹಾಕಿ ಸಹಿ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ದುಡ್ಡು ಕೊಟ್ಟರೆ ಇಂಥ ಚೀಟಿಗಳು ಸಲೀಸಾಗಿ ಸಿಗು­ತ್ತವೆ. ಈ ಚೀಟಿಯನ್ನು ಆಧರಿಸಿ ವಿವಿಧ ಸೌಲಭ್ಯಗಳನ್ನು ನೀಡುವ ಸಂದ­ರ್ಭದಲ್ಲಿ ಇಲಾಖೆಗಳ ಅಧಿಕಾರಿಗಳೂ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ತಪಾಸಣೆ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ. ಗುರು­ತಿನ ಚೀಟಿ ದಂಧೆಗೆ ಕಡಿವಾಣ ಹಾಕುವವರು ಯಾರು? ಎಂಬುದು ಅವರ ಪ್ರಶ್ನೆ.

ಸಭೆ ಸೇರುವ ಜಿಲ್ಲಾ ಮೇಲ್ವಿಚಾರಣಾ ತಂಡ...
ಅಂಗವಿಕಲರ ಪುರ್ನವಸತಿ ಕೇಂದ್ರ­ಕ್ಕಾಗಿಯೇ ಜಿಲ್ಲಾ ಮೇಲ್ವಿಚಾರಣಾ ತಂಡವನ್ನು ರಚಿಸಲಾಗಿದೆ. ಜಿಲ್ಲಾಧಿಕಾರಿಗಳು ತಂಡದ ಅಧ್ಯಕ್ಷರು. ಜಿಲ್ಲಾ ಎಸ್ಎನ್ಆರ್ ಆಸ್ಪತ್ರೆಯ ಜಿಲ್ಲಾ ಶಸ್ತ್ರಚಿಕಿತ್ಸಕರು ನೋಡಲ್ ಅಧಿಕಾರಿಯಾಗಿದ್ದಾರೆ. ರೆಡ್ ಕ್ರಾಸ್ ಸಂಸ್ಥೆಯ ಪ್ರತಿನಿಧಿ ಸದಸ್ಯ ಕಾರ್ಯ­ದರ್ಶಿ­ಯಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಜಿಲ್ಲಾ ಪಂಚಾ­ಯತ್ ಮುಖ್ಯ ಕಾರ್ಯ­ನಿವರ್ಹಣಾ­ಧಿಕಾರಿ, ಜಿಲ್ಲಾ ಪೊಲೀಸ್ ವರಿಷ್ಠಾ­ಧಿಕಾರಿ, ಉಪವಿಭಾ­ಗಾಧಿಕಾರಿ, ಮಹಿಳಾ ಮತ್ತು ಮಕ್ಕಳ ಕಲ್ಯಾಣ ಇಲಾಖೆ, ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಶಿಕ್ಷಣ ಇಲಾಖೆ ಉಪನಿರ್ದೇಶಕರು, ಜಿಲ್ಲಾ ಆರೋಗ್ಯ ಮತ್ತು ಕುಟುಂಬ ಕಲ್ಯಾಣಾ­ಧಿಕಾರಿಗಳು, ಜಿಲ್ಲಾ ಉದ್ಯೋಗಾ­­ಧಿ­ಕಾರಿ, ವಾರ್ತಾ ಇಲಾಖೆ ಉಪ­ನಿರ್ದೇಶಕರು, ನಗರ­ಸಭೆ ಪೌರಾ­ಯು­ಕ್ತರು, ರೆಡ್ ಕ್ರಾಸ್ ಸಂಸ್ಥೆಯ ಅಧ್ಯ­ಕ್ಷರು ಇತರರು ಇರುತ್ತಾರೆ.


ಅಂಗವಿಕಲರ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿ ವೇತನ: ಮಾಹಿತಿ ಕೊರತೆ
ಅಂಗವಿಕಲ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿ ವೇತನ ವಿತರಣೆಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿ ಅಂಗವಿಕಲರ ಕಲ್ಯಾಣ ಇಲಾಖೆಯಲ್ಲಿ ದಾಖಲೆಗಳ ನಿರ್ವಹಣೆ ಸಮರ್ಪಕವಾಗಿಲ್ಲ ಎಂಬುದು ಗಮನಾರ್ಹ.

1ರಿಂದ 5ನೇ ತರಗತಿವರೆಗಿನ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ ₨ 500, 6ರಿಂದ 10ನೇ ತರಗತಿ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ ₨ 1 ಸಾವಿರ, ಪಿಯುಸಿ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ ₨ 1,5 ಸಾವಿರ, ಪದವಿ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ ₨ 2 ಸಾವಿರ ಮತ್ತು ಸ್ನಾತಕೋತ್ತರ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ ₨ 2.5 ಸಾವಿರ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿ ವೇತನ ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಒಟ್ಟಾರೆ  418 ಮಂದಿಗೆ ನೀಡ­ಲಾಗಿದೆ ಎಂಬುದು ಇಲಾಖೆಯ ಮಾಹಿತಿ. ಅವರಲ್ಲಿ ತರಗತಿವಾರು ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳ ಮಾಹಿತಿ ಇದೆಯೇ ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಇಲಾಖೆಯಲ್ಲಿ ಸ್ಪಷ್ಟ ಉತ್ತರ­ವಿಲ್ಲ. ಆ ಬಗೆಯ ದಾಖಲೀಕರಣ ಮಾಡಿಲ್ಲ ಎಂದು ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ನಿಸ್ಸಂಕೋಚವಾಗಿ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.

ಶಾಲೆಯ ಮುಖ್ಯಶಿಕ್ಷಕರು ದೃಢೀಕರಿಸಿ ಸಲ್ಲಿಸಬೇಕಾದ ಅರ್ಜಿಗಳು ನಿಗದಿತ ಜೂನ್ ತಿಂಗಳ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಬರುವುದಿಲ್ಲ ಎಂಬುದು ಅವರ ನುಡಿ.

ಮಾಹಿತಿ ನೀಡದ ಸ್ಥಳೀಯ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು
ಜಿಲ್ಲೆಯ ನಗರಸಭೆ, ಪುರಸಭೆ, ಗ್ರಾಮ ಪಂಚಾ­ಯಿತಿ­ಗಳು ತಮ್ಮ ಆದಾಯದಲ್ಲಿ ಶೇ 3ರಷ್ಟನ್ನು ಅಂಗವಿ­ಕಲ­ರಿಗೆ ಮೀಸಲಿಟ್ಟು ಅವರಿಗಾಗಿ ಬಳಸಿರುವ ಕುರಿತ ಮಾಹಿ­ತಿ­ಯನ್ನು ಇದುವರೆಗೂ ನೀಡಿಲ್ಲ. ಮಾಹಿತಿ ನೀಡುವಂತೆ  ಕೋರಿ ಹಲವು ಪತ್ರ ಬರೆದರೂ ಪ್ರಯೋಜನವಾಗಿಲ್ಲ.