ಪ್ರಕೃತಿಯ ಸೇಡು

ಮಹಾಪ್ರತಾಪ ವಾರಾಣಸಿಯ ಕ್ರೂರ ರಾಜನಾಗಿದ್ದ. ಆಗ ಬೋಧಿಸತ್ವ ಅವನ ಪಟ್ಟದ ರಾಣಿ ಚಂದಾದೇವಿಯ ಗರ್ಭದಲ್ಲಿ ಮಗನಾಗಿ ಹುಟ್ಟಿದ್ದ. ಅವನು ಏಳು ತಿಂಗಳ ಮಗುವಾಗಿದ್ದಾಗ ತಾಯಿ ಅವನನ್ನು ತೊಡೆಯ ಮೇಲೆ ಕೂರಿಸಿಕೊಂಡು ಊಟ ಮಾಡಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು. ಆಗ ರಾಜ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದ. ರಾಣಿಗೆ ಮೇಲೇಳಲು ಆಗದ್ದರಿಂದ ಅವನಿಗೆ ಕೋಪ ಬಂದಿತು. ಮಗ ಇಷ್ಟು ಸಣ್ಣ
ವನಿದ್ದಾಗಲೇ ಆಕೆಗೆ ಇಷ್ಟು ಅಹಂಕಾರ ಬಂದಿದೆ. ಆತ ದೊಡ್ಡವನಾದ ಮೇಲೆ ನನಗೆ ಯಾವ ಮರ್ಯಾದೆಯೂ ಇರುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದುಕೊಂಡು ದರ್ಬಾರಿಗೆ ಬಂದ. ಅರಮನೆಯ ಕಟುಕನಿಗೆ ಹೇಳಿ ಕಳುಹಿಸಿದ. ಅವನು ಬಂದ ಮೇಲೆ, ‘ಅರಮನೆಗೆ ಹೋಗಿ ಮಗು ಧರ್ಮಪಾಲನನ್ನು ಎತ್ತಿಕೊಂಡು ಬಾ’ ಎಂದು ಹೇಳಿದ. ಅವನು ಮಗುವನ್ನು ಎತ್ತಿಕೊಂಡು ಬಂದಾಗ ಅವನ ಹಿಂದೆಯೇ ರಾಜನ ಕೋಪವನ್ನು ಕಂಡಿದ್ದ ರಾಣಿ ಚಂದಾದೇವಿ ಓಡಿ ಬಂದಳು. ರಾಜ ಮಗುವನ್ನು ತನ್ನ ಸಿಂಹಾಸನದ ಮುಂದೆ ಒಂದು ಮಣೆಯ ಮೇಲೆ ಮಲಗಿಸಲು ಹೇಳಿ ಮಗುವಿನ ಕೈಗಳನ್ನು ಕತ್ತರಿಸುವಂತೆ ಆಜ್ಞೆ ಮಾಡಿದ. ತಾಯಿ ಗೋಗರೆದಳು, ಮಗುವಿನ ಬದಲು ತನ್ನ ಕೈಗಳನ್ನು ಕತ್ತರಿಸಿ ಎಂದು ಬೇಡಿದಳು. ಕಟುಕ ಕರುಣೆಯಿಲ್ಲದೆ ಮಗುವಿನ ಕೈಗಳನ್ನು ಕತ್ತರಿಸಿದ. ಆದರೆ ಹುಟ್ಟುತ್ತಲೇ ಜ್ಞಾನಿಯಾಗಿದ್ದ ಮಗು ಅಳಲೂ ಇಲ್ಲ, ಕಿರುಚಲೂ ಇಲ್ಲ. ನಂತರ ರಾಜ ಮಗುವಿನ ಎರಡೂ ಕಾಲುಗಳನ್ನು ಕತ್ತರಿಸಲು ಹೇಳಿದ. ತನ್ನ ಮಗುವಿನ ರಕ್ತಸಿಕ್ತವಾಗಿದ್ದ ಕತ್ತರಿಸಿದ್ದ ಕೈಗಳನ್ನು ತನ್ನ ಸೀರೆಯ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ರೋದಿಸುತ್ತಿದ್ದ ತಾಯಿ ತನ್ನ ಕಾಲುಗಳನ್ನೂ ಕತ್ತರಿಸಲು ಕೇಳಿಕೊಂಡಳು. ಕಟುಕ ಮಗುವಿನ ಎರಡೂ ಕಾಲುಗಳನ್ನು ತುಂಡರಿಸಿದ. ತಾಯಿ ಅವೆರಡು ಕಾಲುಗಳನ್ನು ತನ್ನ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ತುಂಬಿಕೊಂಡು ಹೊರಳಾಡಿ ಅತ್ತಳು.