ಬಗೆಬಗೆ ಯೋಗ

ಯೋಗದಲ್ಲಿ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ನಾಲ್ಕು ಪಥಗಳು

ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಶಕ್ತಿಗೆ ಅನುಸಾರವಾಗಿ ನಾಲ್ಕು ಪಥಗಳಲ್ಲಿ ಯಾವುದಾದರೂ ಒಂದು ಎರಡು ಅಥವಾ ಎಲ್ಲಾ ಮಾರ್ಗಗಳನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿ ಜೀವನ್ಮುಕ್ತಿ ಸಾಧಿಸಬಹುದಾಗಿದೆ.

* ಕಾಯಕಯೋಗ: ಕಾಯಕ ಯೋಗಿಗಳಾಗಿ ಫಲಾಪೇಕ್ಷೆಯಿಲ್ಲದೆ ಮಾಡುವ ಕಾಯಕ ಅತ್ಯಂತ ಸಂತೋಷವನ್ನು ಸಮಾಧಾನವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ದೈಹಿಕ ಮಾನಸಿಕ ಆರೋಗ್ಯ ವೃದ್ಧಿಸುವುದೇ ಕರ್ಮಯೋಗ.

* ಜ್ಞಾನಯೋಗ: ಜ್ಞಾನವಿಲ್ಲದೆ ಅರಿವಿಲ್ಲ ಅರಿವಿಲ್ಲದೆ ಅನುಭವವಿಲ್ಲ ಅನುಭವವಿಲ್ಲದೆ ಸಂತೋಷವಿಲ್ಲ. ಜ್ಞಾನಯೋಗ ಮಾರ್ಗ ಸತ್ಯ ಅಸತ್ಯಗಳ ಅರಿವನ್ನು ಮಾಡಿಸಿ ಪರಿಶುದ್ಧ ಮನಸನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸುತ್ತದೆ.

* ಭಕ್ತಿಯೋಗ: ಭಕ್ತಿಯೆಂದರೆ ದೇವರ ಕೋಣೆಯಲ್ಲಿ ಕೂರುವುದಲ್ಲ, ದೇವರನ್ನು ಸುತ್ತುವುದಲ್ಲ. ಅದು ಭಾವನೆಗಳ ಸಂಸ್ಕಾರ. ಪ್ರೀತಿ, ಅನುಕಂಪ ಮತ್ತು ಶರಣಾಗತಿಯ ವಿಲೀನ. ಪ್ರತಿ ಜೀವಿಯಲ್ಲೂ ನಾನು ಮತ್ತು ನನ್ನಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಜೀವಿ ಎನ್ನುವ ಭಾವವೇ ಭಕ್ತಿಯ ಸುಂದರತೆ.

*ರಾಜಯೋಗ ಅಥವಾ ಅಷ್ಟಾಂಗ ಯೋಗ: ಪತಂಜಲಿ ಮಹರ್ಷಿ ಹೇಳುವ ಹಾಗೆ ರಾಜಯೋಗ ಅಥವಾ ಅಷ್ಟಾಂಗಯೋಗ ಮಾನವನ ಸರ್ವತೋಮುಖ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೆ ಉತ್ತಮ ಸಾಧನ.

ಅಷ್ಟ ಎಂದರೆ ಎಂಟು. ಅಂಗ ಎಂದರೆ ಪಾದಗಳು ಅಥವಾ ಮೆಟ್ಟಿಲುಗಳು ಎಂದರ್ಥ. ಈ ಎಂಟು ಮೆಟ್ಟಿಲುಗಳನ್ನು ಯಾವುದೇ ವ್ಯಕ್ತಿ ಜೀವನಮುಕ್ತ ಅಥವಾ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯಡೆಗೆ ಸಾಗಲು ಸಾಧ್ಯ.

ಆ ಅಷ್ಟಾಂಗಗಳೆಂದರೆ

* ಯಮ: ಸಾಮಾಜಿಕ ನಿಬಂಧನೆಗಳು ಸತ್ಯ, ಅಹಿಂಸಾ, ಅಸ್ತೇಯ, ಅಪರಿಗ್ರಹ, ಬ್ರಹ್ಮಚರ್ಯ ಈ ಐದು ಸಾಧನಗಳು ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಸಾಮಾಜಿಕ ಸ್ವಾಸ್ಥ್ಯ ಕಾಪಾಡುವಲ್ಲಿ ಮಹತ್ವದ ಪಾತ್ರ ವಹಿಸುತ್ತವೆ.

*ನಿಯಮ: ಸ್ವಯಂಶಿಸ್ತು ರೂಪಿಸಿಕೊಳ್ಳದ ಹೊರತು ವ್ಯಕ್ತಿ ಪರಿಪೂರ್ಣತೆ ಹೊಂದಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಶೌಚ, ಸಂತೋಷ, ಸ್ವಅಧ್ಯಾಯ ತಪಸ್ಸು ಮತ್ತು ಈಶ್ವರ ಫಣಿದಾನ ಎಂಬ ಐದು ಸಾಧನಗಳು ಬಲಿಷ್ಠವಾದ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವವನ್ನು ರೂಪಿಸುತ್ತದೆ.

* ಪ್ರಾಣಾಯಾಮ: ದೇಹ ಎಷ್ಟೇ ಬಲಿಷ್ಠವಾಗಿದ್ದರೂ ಅದರಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಣಶಕ್ತಿ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ವಿದ್ಯುತ್ ಇಲ್ಲದ ತಂತಿಯ ಹಾಗೆ ಬೆಳಕು ಪ್ರಕಾಶಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಪ್ರಾಣದ ಸಮಷ್ಟಿಗೆ ಪ್ರಾಣಾಯಾಮ ಅಭ್ಯಾಸ.

* ಆಸನಗಳು: ದೇಹ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಕ್ಕೆ ವಿಶೇಷ ಭಂಗಿಯಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲಿಸುವ ಸೆಳೆಯುವ, ತಿರುಗಿಸುವ, ಹಿಗ್ಗಿಸುವ, ಕುಗ್ಗಿಸುವ ಆಸನಗಳ ಅಭ್ಯಾಸ ಮುಖ್ಯ

* ಪ್ರತ್ಯಾಹಾರ: ಇಂದ್ರಿಯಗಳ ನಿಗ್ರಹ ಅರೋಗ್ಯ ಬದುಕಿಗೆ ದಾರಿ. ಪ್ರತ್ಯಾಹಾರ ಜ್ಞಾನ ಇಂದ್ರಿಯ ನಿಗ್ರಹದ ಪರಿಪಾಠವನ್ನು ಕಲಿಸುತ್ತದೆ.

* ಧಾರಣ: ಮನಸಿನ ಏಕಾಗ್ರತೆಯೇ ಧಾರಣ. ಚೆಲ್ಲಾಪಿಲ್ಲಿಯಾಗಿ ಸಾಗುವ ನೀರು ವ್ಯರ್ಥವಾಗುತ್ತದೆ. ಹಾಗೆಯೇ ಏಕಾಗ್ರತೆಯಿಲ್ಲದ ಮನಸು ಗುರಿ ಮುಟ್ಟಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಧಾರಣ ಏಕಾಗ್ರತೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತದೆ.

* ಧ್ಯಾನ: ಏಕಾಗ್ರಚಿತ್ತತೆಯನ್ನು ಸುಲಭಗೊಳಿಸಿ ಮನಸನ್ನು ವಿಶಾಲಗೊಳಿಸಿ ಸುಪ್ತ ಮನಸ್ಸಿನ ಅರಿವಿಗೆ ಬರುವುದೇ ಧ್ಯಾನ.

* ಸಮಾಧಿ: ಧ್ಯಾನದ ಉತ್ತುಂಗ ಸ್ಥಿತಿಯೇ ಸಮಾಧಿ. ವಿಶಾಲ ನಿರಾಧಾರ, ನಿರಾಕಾರ, ಆತ್ಮ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರವೇ ಸಮಾಧಿಯ ಸ್ಥಿತಿ.